Yaktım kendimi bu dünyada de yeterli olsun; aksın gitsin de hayata kendince, şakrak olsun hayatın de kendince!... Amaç ne olsun hayatta de kendince; alsın seni hayattan de kendince, masum ol hayatta de kendince!... Vicdan yapmak gerek bu hayatta de yeterli olur; etkin olsun hayatta de kendince, öğretmek gerek hayatta de kendince!... Lütfü olsun hayatta de kendince; ümit olsun hayatta de kendince, mesut ol hayatta de kendince!... Dertlıyım de yeterli olur; etkilenme de yeterli olur, lüzum görülmek de yeterli olur!... İlmek ilmek işle de yeterli olur; divane ol hayata de kendince, irdelemek gerek bu hayatı de kendince!... Vaat ettiği gerçekleri yaşamak istedim dünyada de kendince; avlandım hayatta de kendince, nefes al bu hayatta de kendince!... Espiyor hayatta de kendince; huyu suyu bu de yeterli olur, uzun yol de yeterli olur!... Zannet de yeterli olur; uzak mesafe de yeterli olur, raks et de yeterli görülür!... Lazimsin de yeterli olur; ukal ol de yeterli görülür, baktı de yeterli görülür!... İlk kez de yeterli olur; ressam ol de yeterli görülür, yaktı beni de yeterli olur!... Ağlatma beni de yeterli görülür; şenlik bu dünya de yeterli olur, ad ver de yeterli olacaktır!... Mum gibi erime de yeterli görülür; say günleri sonsuzluğa giderken der hayat insana, aykırı olduğunu düşünme sen bir insansın der hayat insana!... Farkındalık olmalı der hayat insana; ayrıcalık ister deli gönül der hayat dünyaya, kavrayabilme der hayat insana!... Son söz der hayat insanlığa; öğrendin mi der hayat insana, kanını dök bu topraklar için der hayat insana!... Evi older hayat insana; resmi çek der hayat insana, kendin ol bu hayatta der dünya insana!... Emin adım at der hayat insana; nasip et der hayat insana, kışkırtma der hayat insana!... Adım at der hayat insana; dinleyen ol der hayat insana, iliklerine kadar der hayat insana!... Şekli ol der hayat insana; bırakma hayatı der dünya insana, ilelebet der hayat insana!... Rüzgarın yönünü sen belirle der hayat insana; gül der hayat insana üzülme der hayat insana, lüzumsuz deme der hayat insana!... Sapsarı de insan hayata; etken der hayat insana, vecihi der hayat insana!... İlkeli ol der hayat insana; nevri döndü demesin hayat insana, canavar can aldı olmasın dert hayat insana!... Evliya sabrı hostes der hayat insana; gülen yüzün gibi hayatta, güneş açsın der dünya insana!... Çıkılma der hayat insana; ıskalama der dünya hayata, kavurma der hayat insana!... Maksimun dayan der hayat insana; az uz der hayat insana, zehri akıt der hayat insana!... Onsuz olmaz der hayat insana; noksan olma der hayat insana, umut et der hayat insana!... Ruhum rahat de insan hayata; upuzun yolda yalnız kalma der hayat insana, mutluluk ara bul der hayat insana!... Uzlaş hayatla der dünya insana; tarumar olma der hayat insana, kılıf arama der hayat insana!... Emin olmadan der hayat insana; mal olma der hayat insana, aklın burada kalmasın der hayat!... Benliğin burasını benimser der hayat insana; unutulan olmayacaksın der hayat insana, tahammül sınırını geçsem de der insan hayata!... İllallah etmez dünya der insan hayata; mahcup olmasın der hayat insana, aklı yerinde insan olursan der dünya hayata!... Ruhum rahat de insan, hayata!...

Dedi gitti der hayat insana; oldu geçti der hayat insana, kesti geçti der hayat insana!... Uzun oldu der hayat insana; zorladı der hayat insana, yüzsüz der hayat insana!... Üstünden geçme der hayat insana; zorlama der hayat insana, sarkma der hayat insana!... Ekim der hayat insana; kist olma der hayat insana, izleme der hayat insana!... Zarar verme der hayat insana; yetti gitti deme hayata insan, ibaret görme der hayat insana!... Rüya der hayat insana; mest ol der hayat insana, ilgili older hayat insana!... Besmele çek der hayat insana; aşık ol der hayat insana, sınav olma der hayat insana!... Leylak bul der hayat insana; efsane olma der hayat insana, merak etme der hayat insana!... Etki et der hayat insana; keşfet hayatı der dünya insana, ebe ol der hayat insana!... Şimdi yada sonra der hayat insana; inanma der hayat insana, farkındalık olsun der hayat insana!... Yeryüzü neden karanlık de insan dünyaya; üstü düzgün mü de hayata insan, zoru yaşamak der dünya insana!... Yüz verme der hayat insana; üfle der hayat insana, zürafa der hayat insana!... Bindik gittik der hayat insana; idil der hayat insana, rana der hayat insana!... Islık çal giderken der hayat insana; savrulma der hayat insana, lal ol der hayat insana!... Akabinde de hayat insana; kıvama gel der hayat insana, ıskala beni der hayat insana!... Savruk der hayat insana; lime lime olma der hayat insana, aşk var de insan hayatta!... Kermes de hayat insana; yavru ceylan der hayat insana, üstü açık der hayat insana!... Zehir der hayat insana; ikileme düşürme der hayat insana, kıskaçlar olmasın dert hayat insana!... İlke de hayat insana; aba altından sopa gösterme der hayat insana, şart koşma der hayat insana!... Kavuşma der hayat insana; yenme beni der hayat insana, unutuldu der hayat insana!... Zannetme der hayat insana; ünün olsun der hayat insana, çiğ olma der hayat insana!... O kişi olma der hayat insana; nutuk çekilmeye gerek duyma der hayat insana, unutulma der hayat insana!... Rıhtım ol kişilere der hayat insana; yorulma der hayat insana, ukde olma der hayat insana!... Zincirleme kendini bana ver hayat insana; dört duvar evsin sen der hayat insana, öfkelenme der hayat insana!... Rencide olma der hayat insana; topla kendini der hayat insana, ihsan der hayat insana!... hira der hayat insana, sena der hayat insana!... Anıl der hayat insana; yekpare ol der hayat insana, üstü kapalı ol der hayat insana!... Zilleri çal der hayat insana; alınma der hayat insana, temyize gider hayat der dünya insana!... Işık der hayat insana; nefes olur hayat insana, yen beni der hayat insana!... Üf deme diyordu hayat insana; zar der hayat insana belli eder hayat insana, ebedi der hayat insana!... Şöyle dur der hayat insana; ilginç der hayat insana, hikayen der hayat insana!... Anılar der hayat insana; nasıl der hayat insana, etki eder hayat insana!... Tümör der hayat insana; yeti esti der hayat insana, üstüne düşmedi der hayat insana!... Zerre etkilemedi der hayat insana; yedi geçti der hayat insana, etkilemedi der hayat insana!... Dar geldi der hayat insana; iki yüzlü demedi hayat insana, burada kal der hayat insana!... Leylak bul der hayat insana; uludere hayat insana, yorma der hayat!... İnci ol der hayat, insana!...Etkilemedi der hayat insana; tahmini nereye gider bu insanlık de hayat dünyaya, alışmak istemem de insan hayata!... Salma kendini der hayat insana; titiz ol der hayat insana, iradeli ol der hayat insana!... Tahammül et birazda der hayat insana; kandırma kendini der hayat insana, fikrin olsun der hayat insana!... Tadı damağında der hayat insana; anlatılan der hayat insana, hayat için minimum der hayat insana!...

Tahmini yaşam denebilir şuan içinde bulunduğumuz duruma; nasıl oldu bilinmez, yaşandı desek ne olur!... Islık çal seni bulayım de herkese; duvar gibi durma, ruhun olduğunu hatırla yeter!... Ilımlı yaklaşırım sana; bana iyi davran yeter de, kavra artık dünyada sende varsın!... Çatı altındayız seninle; en iyisi huzurlusu bu derim ben, aşk ömüre kendine olmalı!... Guvenme kırın kendine; aşk nedir aydınlıktaki farklılık mı aynen öyle, şanslı bir kişi oldum dünyada!... En son seni buldum; kimsede gözüm kalmadı, senden başka diyeyim bari!... Yazarın iyi ki yazmış; bende tam karakter gibi konuştum, o yüzden öyle dedi böyle yaptı demeye gerek duymadım!... Sağ olsun var olsun yazarın; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin, şafak sayan ben!... Aklın karışık o doğru; farkın var desek ne fayda, atılım budur de yeter!... Kıvılcım saçarsın belki; kimse bilmez senin halini, açıp kapattığın ne varsa tekrar edersin!... Birgün bilirsin hayatında; kaderine yazılmıştır nasıl olsa, çakılıp kalırsın belki!... O anlarda kaçamazsın kaderden; bunu bilir yaşarsın hep, ardışık yaşam gibi an kaçınılmaz gerçek!... Rüya gerçek olur mu; bilinir mi bilinmez, ısınamadım gerçeklere!... Şafak kaç derken; ömrüm tükensede değer, vatana kişilere benimde kelimelerine!... 80.902 oldu: Ispanak denildiğin günlerden; bu günlere kendin olduğum günlere, geçiş gibi her an!... Cümleye başlarken diyerek; önsöz gibi oldu, ömrüm üst büst dermiş gibiyim!... Şu 4 dersi bilelim yeter (verelim yeter hayatımda); Müsait misin diye sormaz kimse, hayatta dahil olarak!... Limanda bıraksam kendimi yeter; çok yoruldum, endişe eninde sonunda yok olur ben göremem galiba!... Temenni et yeter tahammül edemezsen yani; eti neden sizin oluyor acaba kişinin, niyet nihayete erer mi acaba!... İrade beyanı ister hayat neden; lüzumsuz işlerden kaçınmak için mi, körpe olduğunu bildiği için belki de!... Evi sen olduğu bildiği için belkide; risk alıp yaşama devam etme umudu vardır hep, akarsu seni bana verir mi demek gerek!... Kumsal gibidir hayat; daha bir incedir, karşıdan karşıya iyi bakmak gerek!... Umut umur olur mu acaba; misafir sen beni bekler mi acaba, etki tepki yaşama tutunmaktir!... Rest çeksede seti geç sen güçlüsün; anı yaşarsın, emin adımlarla birazı yaşa yeter der hayat!... Nefes gerek bana de; ölüm kalım de yeter, benliğine insanlığı kabul ettir yeter!... Ülke olsa da; leylekler beni de alın derim ben, o halde burada kalamam mı diye sor!... Kader hayır desede iyi ki yaşadın der dünya; üstüne gelmesin yeter hayatta, lüzum değil de vatan bölünmesin yeter de!... iyi ki varsın Eren Bülbül; iyiki varsın kalbimizde, hayat acımasız olur insanoğlu dayanabilir mı acaba!... Ey ben ey; duy sesimi beni, kendini ezdirme yeter galiba!... Yaşam ya bana tutun yanma yen diyordu galiba; arttı artı bir oldu demek gerek galiba, mavilik beni aldı yeşillikler için galiba!... Ortanca olduk galiba; ailede yaşamda hayatta tutunmak gerek galiba, kestiler bağını neden de!... Eşsiz yapımı kaldıramadılar de; sisti geçti deme yeter insanoğlunu kaldıramadı de yeter, şekil şart bunu gerektirdi vatan sağolsun de yeter!... Minnettar mı olunur ardından bilmem ama; esti deli rüzgar diye tebessüm etsinler yeter demiştir, iyiki vardım!

Efe de kendine insan; farkındalıkta bulun de insan, evini bul de insan!... Nefret et de insan; darılma de insan, ilikle de insan!... Lokal de insan; ortalama de insan, nefes ol de insan!... Dirençli kal de insan; raks et de insan, ayık ol de insan!... Nereye kadar gidebilirsin ki; iki kelime ile, esin kaynağı bulamıyorsan yaşa gör dedi galiba!... Apartopar git der galiba; perişan durumda değilsin der galiba, ıskala beni diyemezsin galiba!... Yorum yok değil galiba; ortalama yaşam der galiba, rüzgar eser seni kendine getirir mi bilinmez ki!... Nurhanuz yazarına teşekkür ederim; kendimi açıklayabildiği için, iyi ki var yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin bizde kelimelerine hayran kalalım!... Soğuksun dediler; odak noktan yok dediler, güz sıcaklığı bile yok dediler, umudu yok olan dediler!... Kavrayacak mı dediler; oyuk buldun mu kal dediler, yutma gerçekleri dediler!... Uyutma insanları dedilerle; normal davranmani beklerler, ufku genişletmek gerek de yeterli olur!... Farkında ol her şeyin de yeterli olur; kaç kuşak kal de yeterli olur, uyumlu görün de yeterli olur!... Gördü geçirdi de yeterli olur; ördü de yeterli olur, rüzgar alındı de yeterli olur!... Mekik doku de yeterli olur; ebedi yolculuk de yeterli olur, nerede kaldın de yeterli olur!... Erdi de yeterli olur; oldu bittiye getirme de yeterli olur, lazım mısın de yeterli olur!... Upuzun yolda de yeterli olur; raks et de yeterli görülür, yüzüncü kefa de yeter kendine!... El etek bırakma de kendine; def çal de kendine, elini koy kalbine de kendine!... Risk al de kendine; limitini sorgulama de kendine, ipeksi görün de kendine!... Yıldızlar altında de kendine; ışıklar ara de kendince, lazım ol de kendince!... Dert deva ol de kendince; ıskala de kendince zaman de kendince, olacak mı olan mı istersiniz de yeterli olur!... Lütuf de yeterli olur; aksak de yeterli görülür, çağım de yeterli olur!... Aksın de yeterli görülür; kınar mi kınar de yeterli olacaktır, atlat bu günü de kendine!... Bırak geçmişi geleceğe odaklan de kendince; ısrar et de kendince, raks et de kendince!... Altı üstü de kendince; kavram de kendince, devrim al de kendince!... Evla de kendince; vaat et de kendince, ring de kendince!... İlk adımı sen at de kendince; merhamet ol de kendince, iliklerine kadar yaşa de dünyayı kendince!... Lütuf olduğunu bilerek gel hayata de kendince; hangi yolu seçmen gerek deme hayat de kendince, anlattıklarım gerçek oldu dünyada de kendince!... Nasır tutulan hayatlar de kendince; şen görün hayatta de kendince, endamın yeter dünyada de kendince!... Şansı ara bul hayatta de kendince; ender olduğunu bil hayatta de kendince, neşir ol de kendince!... Ressam ol hayatta de kendince; ukde olma hayatta de kendince, yaklaş hayata de kendince!... Aras hayatta de kendince; muş gibi hayatta de kendine, bugün gel de kendince!... Umut ol hayatta de kendince; galip gel hayatta de kendince, üfle dünyadan yok ol de kendince!... Nefret etme dünyadan de kendince; yat et dünyayı de kendince, asrın sonu dünyadır de kendince!... Risk al hayatta de kendince; ıslak kalma dünyada de kendince, nasır tut dünyada de kendince!... Dağıt dünyayı de kendince; ancak dünyada kalır de kendince, imlayı hayatına sok de kendince!... Maksat de yeter, kendince!...

Yaşa gör hisset derdim önce; aklım 5 karış havada değildi halbuki, şakrak bir hayat yaşadım!... Az bir şans istedim; açı buldum güneşle açtım galiba, mutlu oldum anda!... Ne mutlu bana; mümkün gülmek hayatta, akan çatı korkutmasın seni!... Mutlu ol limit zorlama; koru kendini, irade dışı deme yeter hayata!... Yeti nerde kaldı de yeter hayata; eteğindeki taşlar bunlar de yeter hayata, tamamiyle bitmiş anda itinayla çıkarmaya çalışırsın!... Varlığın mühim değil desek ne yazar; kim duyar ad ver dünyaya kopama desek de neye yarar, rastgele dünya de anına!... Eklenti desek belki yerinde olur galiba; vesvese bu desek de nerede, kızma kıyma kendine!... Hayatın kıvamına girecektin sonuçta; ıssız kaldım yönün neresi demesin hayat, zindan olmasın hiçbir yer insanoğlu için der hayat!... Iskala beni de hayata; oldum öldüm desem yeridir, lüzumsuzsun demesin hayat kişilere!... Miktarın yeter de bu kadarı fazla demesin hayat; atkı gibi eklenti olduk galiba dedi, an yeterli gördü hayat!... Kınama kişileri; başına gelir derlerdi oldu ama, evveliyat gereği belki derdim ben, nedense varlığını kabul ettir dünyaya!... Ama hayatın bu der an; leyla olmak duygu ve mantık gereği olsaydı bu dönemde belli, olmazdı eğlenceli hayat desek!... Dünyayı gördün mü derim bende; nefsi köreltmek gerek demeyeceğim, onunla dost olabilseydik keşke!... Maksat gülümsemek; kötülükler içinde etki tepki çok fazla, bu dönemde kustu kötülüklerini dünya neden!... İster yaşa ister öl; hepsi senin önünde der hayat, seç der hayat!... Seçenek sunulmaz bu dönemde; tercih yaşam tescil ölüm der dünya, esti kötülük bizede vurdu de yeter!... Resti bu der dünya; bildiri oldu bu ana derim bende, irademle yazdım hissettirdi yaşam neden!... Lüzum lazım olan limit aramak; anı yaşayabilmektir, dert duyurmak mı deva aramak!... Dinlemek mi bilmem; istek hayatta kalmak, hayallerde yaşamak değildir!... Rest çekmek budur işte; bende varım diyebilmek, imren bana der hayat!... Böylelikle karanlıkta kalmak istemez kimse; yaşama tutunmak ister, bende öyleyim!... Aydınlık aramak kadar tuhaf birşey yoktur; risk almaktır heranda, açıklama beklemek zor olsada!... İmkansız değildir; nefisi nefise diye normalleştiren biziz, lıkır lıkır ılık ılık bitir hayatı!... Isın böylelikle ana yeter der hayat; körpe hayat deme zamana yeter, küçümseme onu yeter!... Temennide bulunur hayat insanoğluna; ayrılıkta karıştırma kendini hayatta yeter, ebeveyn burada diyerek dünyaya yollarken hayat!... Kendi olmak demek gerek hayata; nida etti biran insanoğlu, kime neye bilmeden dert yandı sanki!... Neden diyen yok sonuçta; iğrenme kendinden yeter der an, oğlan kız fark eder miydi!... Limit sorarken hemde hayatta; mümkünatı yok desek neye yazar, değil mi anlatma dinleyemiyorsun artık!... Kafeste değilsin sonuçta; aydınlığı rahatlıkla bulursun hayatta, yaşamak hak sonuçta!... Dinle duy hayatı yeter; ısrar ediyorsa bir bildiği vardır de yeter!... Neden deme isteme hayattan; linç yeme yeter ondan, ılık ılık eserek gelse yarınlar ya dersin hep!... Küsme güne yeter de kendine; öldür öldür mevlâdandir, Lüzum görürse olur karışamazsın!... Sanma yarınlar yok; nefesin varsa oda olur anma, kötülüğü yeter hayat için!... Aba altından, sopa olmasın hiçbir zaman!...