Aksaktı hayat de insan; nefret eder hayat insan, kırmak der hayat insana!... Anlatma yaşat der hayat insana; bağ ol der hayat insana, ağır ağır gel der insan hayata!... Gidilen yollar var der insan; yönleri düşünmeden hemde çağ aklar der hayat insana, aktı geçti zaman der hayat insana!... Nedensiz dünyasın der hayat insana; eda et der hayat insana, dağılma der hayat insana!... Ağlama gül der hayat insana; bakış at der hayat insana, arsız ol der hayat!... Rest çek hayata der dünya; ıslak odun bul der hayat insana, şerde hayır vardır derler neden!... Aktı geçti yıllar; kırdı geçti zaman, aştı geçti!... Resmi gör der hayat; kaçma insan susma gerçeklere ardını dönme der dünya insana, uslanma gönül der insan hayata!... Mermi demesin kimse der insan hayata; evveliyat der insan hayata, renkli hayata adapte ol der dünya insana!... Verdiği ne de hayata insan; evin neresi demesin kimse der insan hayata, sevildim der misin insan hayata!... Eklenti oldum der misin yoksa hayata insan; vaat ettiği gibi oldu mu de insan hayata, irade sergile der mi hayat insana!... Onlarca söz nokta kadar değerli olmaz ki; insanın gözünde bir arpa kadar yol alamam yani, eşele toprağı değerine değer kat!... Olmadı şurada şöyle durmasın yani; irade beyanı bu der insan hayata, hayat acımasız der insan dünyaya!... Allık sürmenin olanlardan ötürü o der insan hayata; leylak gibi kok der hayat insana, evliya sabrı işte hayattan insan!... Eti senin kemiği benim der hayat insana; temin et der hayat insana, ülkeme sahip çık der misin dünyaya insan!... Nefes aldırır mısın der insan hayata; saldı çayıra demez dünya insana, aldığını yerine koy der hayat insana!... Lükse karşı koy der hayat insana; sil beni hayattan de dünyaya insan, incele beni der hayat insana!... Limit sorgula hayat insana; verdiğin ne der hayata insan, ikilemde kalma der hayat insana!... Erdemli ol der hayat insana; rüyada gör der hayat insana, nefes al der hayat insana!... İkilemde kalma der hayat insana; resti çek der hayata insan, anlat bana olanları der hayat insana!... Nefsi müdafaa olmasın der hayat insana; ününe ün kat der hayat insana, nefsi terbiye et der hayat insana!... Seçim senin der hayat insana; aldı vermedi de hayata insan, leylak getirir misin bana der hayat insana!... Bak gör der hayat insana; ülkü olsun der hayat insana, lazım der hayat insana!... Etki tepki der hayat insana; nasip der hayat insana, temiz zamanı der hayat insana!... Kara kara düşünme der hayat insana; ayık ol der hayat insana, yakınlaş der hayat insana!... Altı üstü der hayat insana; bakış açısı bu der hayat insana, acı burada der hayat insana şekli yerinde der hayat insana!... Biz ikimiz der hayat insana; izini kaybettir der hayat insana, zulme hayır der insan hayata!... Beraber der hayat insana; irdele der hayat insana, zeyrek olma der hayat insana!... Endişe duyma der insana hayat; onlarca kelime hayatı anlatmaya yetmez der insana dünya, nifak tohumu almak gerek hayatan der insan!... Altı üstü der hayat insana; leyla oldum yazdım de hayata insan, tırs der hayat insana!... Irgalatma der hayat der insana; yıllarca emek ver der hayat insana, açıkça sonuçlar kapında sanki!... Zerre zamanın umrunda değilsin der hayat, insana!...

Dağılma der hayat insana; istekli görün der hayat insana, masum der hayat insana!... Rastlantı der hayat insana; günü geçiştir der hayat insana, üstünü ört der hayat insana!... Nefsi terbiye et der hayat insana; üstüme gelme der hayat insana, yalnız kal der hayat insana!... Alnın açık olsun der hayat insana; limiti sor der hayat insana, nefsi müdafa der hayat insana!... Izdırap der hayat insana; zarar ziyan eder hayat insana, işin aslı der hayat insana!... Zeynepder hayat insana; aş zorlukları der hayat insana, şart koyma kendine der hayat insana!... İlgilen der hayat insana; rest çek der hayat insana, eserin de insan hayata tarumar ol der hayat insana!... Anlat der hayat insana; imzanı at der hayat insana, lazım olan yazmak yaşamak de insan hayata!... Emin ol der hayat insana; mesut değil bu hayat benden de insan dünyaya, o zaman sende kurgulara sar dedi hayat bana!... Yazarın yazmaya yaşamaya devam etsin ki; bizde nefes alacak alan bulmaya, ilave olarak okumaya devam edebilelim!... İyi Ki var sağ olsun var olsun; gidelim der hayat insana, ezici güç der hayat insana!... Cahil der hayat insana; efkar der hayat insana, yanma der hayat insana!... Asrı bil der hayat insana; terfi et der hayat insana, aştı der hayat insana!... Resmi der hayat insana; kan der hayat insana, emin adım der hayat insana!... Nefsi terbiye ev der hayat insana; nerede der hayat insana, insaflı der hayat insana!... Niçin der hayat insana; istemi der hayat insana, niyet eder hayat insana!... Nasıl der hayat insana; nefsi korumak ister der dünya hayata, işgal eder hayat insana!... Nefes nerede der hayat insana; nasip der hayat insana, illegal der hayat insana!... Satıldık der hayat insana; atıldık der hayat insana, tat der hayat insana!... Marka buldu der hayat insana; ışık de insan hayata, şekli der hayat insana imdata!... Yetiş de insan hayata; mest oldum de insan hayata, zar oldu de insan hayata!... Ant içti de insan hayata; men oldu de insan hayata, af der hayat insana!... Nerede der hayat insana; endişe der hayat insana, nefsi der hayat insana!... İş işten geçmesin der hayat insana; şöyle dur der hayat insana, takat kalmaz der insan hayatta!... Eninde sonunda der hayat insana; biz siz der hayat insana, izlenme der hayat insana!... Zerresi görünmesin der hayat insana; o yüzden der hayat insana, yandık sönmedik der hayat insana!... Olduk ölmedik de insan hayata; lüks der hayat insana, lütuf de insan hayata!... Ardına bakma de insan hayata; risk al der hayat insana, derman ol der hayat insana!... Anlat kendini der hayat insana; nefis der hayat insana, galip gel der hayat insana!... Ezdi der hayat insana; çakıldı der hayat insana, tarumar oldu der hayat insana!... İlla der hayat insana; kala kaldık der hayat insana, hallet der hayat insana!... Ellerimi tut der hayat insana; lazım olan neyse der hayat insana, anlattıkları der hayat insana!... Lüzum der hayat insana; izlet der hayat insana, zaman geçti der hayat insana!... İrkilme der hayat insana; hıyanet içinde bulunma der hayat insana, titiz der hayat insana!... İctima der hayat insana; yatır kalktır der hayat, insana!...Çakıl der hayat insana; manzara der hayat insana, maksat der hayat insana!... İstemi der hayat insana; renkli der hayat, insana!...

Yaşadığın, ne varsa dersen... Dinç bir sen beklemiyorum, zaten derim... Eninde sonunda, sonu belli kişileriz dersen... Minnettarlığın seçimlerin, olsun bari derim... İnat etmeye devam edelim, yani diyorsun dersen... Riske atılamaz hayat, sonuçta derim... Derken yazarım; nesli hanımı, tam yazdım galiba... Gerçi devam edeceğim; ama sağ ol, kalemin daim olsun şimdiden diyeyim... Bir baktım ki, insanlık değerler... İnat, çaba ile başlar... Rimelle değil, yani... Ait olduğun yer olmasa da, kendi ruhun var... İğde çekirdeği kadar, seninle başlamadı mi maceran... Limon ekşiliği olsun, isterse... Elimden tut kaldır, her bir şeyi... Himaye kültürü mü ister, ruhun... İnancın sende kalsın, diyeceğin... Kaldır elini; bende varım hayatta de, Ancak ne olduğunu, anladığımız zamanlar... Yeşerip umut olur her ağaç ise, sen... Endişelenme benim de, ruhundan korkma... Sitem değil; Nesli'nin yaptığı yaşamın ta kendisi oldu, onun içinde benim içinde... İnsani yanı unutmayalım: Yaşayalım; yaprak dökümünde, kendimizi kaybetmeyelim diyerek, yazmış galiba yazar kelimelerini teşekkürler... Ona platonik başladı herşey; benim için, yaşam bile... İzmir'e olan hayranlığın, başka bir boyutta... De bana; doğu yönümü, orada buldum... Ondan sonra; her bir kavağı, yerine koyuyorum... Dönüm noktalarındaki; seslerle, alakası yok yani... De sen beni: Ben seni biliriz; sezenler esse, hayatında ne olur dedim kendime... Yıllar önce; ister kabul eder, ister etmez... Benlik; kişilikler yerine oturması için, İzmir'in kavakları dökülür yaprakları derken... Saygı duymak gerek, geldiğin gideceğin yere... De: Hem aksu deresi içinde; hemde sonsuzluk havuzunda, fato analara saygıyla olsun... Belirsiz bir hayatta, olduğumuz doğrudur... Elimizden birşey gelmez diyerek, geri çekilirsek ne olur... Limanda, güven noktası kalmaz... Yaşam devam etmez, ağır ağır insani tarafı kaybederiz... Eminim bundan...! Leylaklar solmadan; mutluluğu umudumu, tekrar bulursun... Vatanını tekrar bulursun, belli ki diyerek... Atamı nerede bulursam, ordayımdır... Leman bir burkulursa: Bir daha doğrulanmaz ise; seni beni onu kim doğrultup, asla seni yalnız bırakmaz denirse... Riske atma kendini, ailene sarıl... Ah bu bendeki sen olmasa derler ya; hayatımda sen yokken, ben ney misin... Acaba umudunu kaybetmemen için, herşeyi veririm... Kayıp geçmişine yön olur, geleceğini yazarız... Ortamlara ayak uydurmayı, senden öğreneceğim galiba... Ritmi sevmeyen ben, sen olduğunda bir dev olurum... Kaybetmeyi sevmeyen, ben senin gözünde kaybolmaya razıyım... Mızıkçı çocuklar gibi; mutluluğu ararken, seni buldum... Ağır ağır hayatı yaşarken; insani yaşamı unutmuşum da, sen bir tütün gibi içimi sardın... İyi ki geldin hayatıma; ceylanim olursun, umarım... Milletler arası bir boşluğa, düşmüş gibiyim... İncelikler içinde kaybederken, kendimi.... Leylekler seni, benim yanıma getirse... Aynılıklar içinde, kaybolmuşum... Niyet bu görüntü farklı... Aynanı kaybederken başkası olduk... Kendimizi ararken, en ince ayrıntıyı kaybederken... Lemanlar ben sen ararken; yitip giden geçmişi, gelecek yapma derdinde iken... Alınan öğe insanken, ver diyebilmek isterdim... Ev kaybolmuşken, barınacak yer neresidir... Vız diye elimizden kayan, bir kuştun... Alın yazım neredesin... Limanım gemini kaybettim, ama... Resmim şemsin...

Nefes al der hayat insana; enine boyuna araştır der hayat insana, hiç dert hayat dünyaya!... Ayakta kalamaz mısın der hayat insana; yetki ver bana der hayat insana, atlat der hayat insana!... Tahammül et bana der hayat insana; elimi bırakma der insan hayata, leylan olur musun de hayat insana!... Lütuf der hayat insana; ilgi bekler hayat de insan dünyaya, yorma beni der hayat insana!... Üstünden geçinme der hayat insana; zamanı bil yeter hayatı, benlik savaşına girme der hayat insana!... Eşlik et bana der hayat insana; şark bülbülü der hayat insana, maksat de hayat insana!... Astı seni der insan hayata; sınır koyar sana der hayat insana, ters cevap verme bana der hayat insana!... Ertesi gün der hayat insana; rengin atar der hayat insana, cebe al der hayat insana!... Harbe hazırlan der hayat insana; er ya da geç bul beni der hayat insana, ferahlık ver bana der hayat insana!... Yanık olma der hayat insana; üstünü karala der hayat insana, zulmü görme der hayat insana!... Elinden alma der hayat insana; limiti zorla der hayat insana, lazım olan ne diyebil der hayat insana!... İfşa etme der hayat insana; avucunda büyüt der hayat insana, leyleklere bak der hayat insana!... Taşı atma der hayat insana; ısrar etme der hayat insana, resti çek der hayat insana!... Esti gürledi der hayat insana; sahalar arar kendine der hayat insana, tür oldu der hayat insana!... İlik der hayat insana; raslantı der hayat insana, ehli der hayat insana!... Hepyek der hayat insana; bırakma beni der hayat insana, evliya der hayat insana!... Rüzgar senin elinde der hayat insana; yediveren der hayat insana, üstün gör der hayat insana!... Zemheri bul der hayat insana; elinden alma der hayat insana, limit sorma der hayat insana!... Limanda geçersiz kalırsın der hayat insana; ilgili ol der hayat insana, yerini bil der hayat insana!... Edilen bilgi older hayat insana; derdi der hayat insana, ikilemde der hayat insana!... Deste gör der hayat insana; akışına bırak der hayat insana, neşter der hayat insana!... Işık der hayat insana; şakrak der hayat insana, mecbur der hayat insana!... Alışma der hayat insana; mest ol der hayat insana, eceli bul der hayat insana!... Cehalet der hayat insana; lezzet bul der hayat insana, izin al der hayat insana!... Seyre dal der hayat insana; izle beni der hayat insana, yaktı der hayat insana!... Üstün geldi der hayat insana; zerrin der hayat insana, elim bağlı der hayat insana!... Lazım der hayat insana; leylak der hayat insana, ibretlik der hayat insana!... Sekti der hayat insana; etki eder hayat insana, kesti der hayat insana!... İlgilen der hayat insana; zerre der hayat insana, gösterge der hayat insana!... Ece der hayat insana; cennet der hayat insana, eğlen der hayat insana!... Hıyanet der hayat insana; alım çalım der hayat insana, leyla der hayat insana!... Leylak bul der hayat insana; esin der hayat insana, rota der hayat insana!... İftar et der hayat insana; yekta der hayat insana, uzun der hayat insana!... Sürgün der hayat insana; elinde kalma der hayat insana, lazım der hayat insana!... Lütuf der hayat insana; imtihan der hayat insana, defin der hayat insana!... Okut der hayat insana; kus der hayat insana, uyu der hayat insana!... Zincir der hayat, insana!... Öyle der hayat, insana!...

Yeter nutku tutulsun hayatın; hisarı yanında kal diyecektim, hissettiklerini geriye atarak!... Umut mu unufak olan geleceğim miydi de yeter; nefs yendi seni de beni de yeter, utku tutku yok oldu neden!... Yandım yaşadım mı belli değil de; andığım olma anladığım ol yeter, netle beni her şeyi de yeter hayata!... Israr değil istek yaşamamak olsun de yeter; şuh bir gelecek olsaydı deseydim yeterdi, limanda kimse beni kurtarmadı!... Leyla olamadım nedendir; elem miyim şifa mı belli değildi edildi, kötülük başa geldi dersem!... Yitik zamanda beni bulun dedim mi insanlığa bilmem; lüzumsuz gerçekliğin ben desem mi bilmem, insani beni bana geri ver diyeceğim yetecek!... Minnet mahşer arasında kaldım nedendir bilmem; yitik gitmedim tutuldum, reenkarnasyonla insanlık beni sevmedi!... Melek oldum ışık oldum size; gelirim yardıma incitmedi kimse beni korkmayın, gitmedim izliyorum işliyoruz zamanı!... Merak etmesin temiz bir gelecek için çalışıyorum; temin süren o yüzden kısaldı, durak bu deme unufak kalmasın yeter!... Tenin ritim kaçırdım zamanda bizden aldı de yeter; artık dur kal geride zaman desek ya, nihayet burada kalsak ya diyemedim!... Zannettiği gibi olmasa aldık verdik dese yeter; mutluluk burada kalsa yetti diyelim, nefes aksak mı geri verilecek mi derdinde olmamalıyız!... Andığı olmayalım yeter; yandım küllerini kimse görmedi, adlandırma olan biteni!... Niyet mutlu gelecekti; dursun zaman uğultular son bulsun, sınır nerede yeter!... Bul olduğum yer araf mı; rüzgar ersin seni bana versin, umduğun zamanda değilmişsin galiba!... Nefret değil bu istek; leman bu de iste, hayatın tadını!... Uykuya dalmak hiç bu kadar kötü değildir bunu bil yeter; mıhladı zaman deme yeter, vicdan bu de yeter!... Aktı geçmeseydi de yeter; rıhtım beni bekler, her daim makus talih bana gelmedi de yeter!... Irgala yeter; baba anne topraktır dediklerinde haklıymışlar diyorum acaba, diye bir seçenek istiyorum hayattan!... Diyar diyar gezme hayatı yaşama diyemeyeceğim; eğer birgün olsaydı, bende elinde neler kalacaktı ki!... Mutluluk köprüsünden atıldım nedendir bilemem; geç gelen duygular gibi, er geç neler geçecek eline!... Çekilen nefesin; başkasına yarayacak mi, masal mı bu olan biten hayır desek kime fayda!... İnşallah günü atlatır bu yürek diyorum artık; şakrak mı değil neden, temin süresi geçer ama!... Yetecek mi bu olanlar; efelenme diyemeyeceğim, karlı dağlar ağlatma yeter!... Lüzumsuz kişi desek ya; adlandıramadığım ahlar var, nizam diyebilecek misin!... Kurtar herkesi kendini de; ivme kazan, gün miktarı az mı geldi!... Silsile seni bulduğunda; itme beni dünya, düşen beni içine çeker neden!... Ben diyemedim galiba; serme beni yeryüzüne, sevgini istedim sadece!... Endişe insani yan yok oldu sadece; nevi bu desek ya, günü anı istesek!... Yıkımı benim üstünden yapma diyemedim; ıskala beni diyemedim, kimsin sen diyene sustum galiba!... Hayatı yaşayamadım; ıslat beni görsünler desem neye yarar, minnet neden gelir!... Vatandaş ol; vatanını koru, ustura gökyüzünden gelirse!... Kartal ol yok et onu; sirkilen yeter kendine gel, limit arama aramayacak sormayacak kimse kaldı mı geride deme!... Tüm gücünü kullan yeter; herşeyin üstesinden gelirsin, bunu bil yeter!...