Aşk ile bağlıyım, ona diyerek... Beni kendine bağladı yazar; hem kelimeleriyle hem ruhuyla, sağ olsun var olsun... Ruhun; bütün yapılanlara, katlandı... Asla pes etmedi... Pınar arasında, mutluydu... Umut mu; unuttu mu bilmem, ancak iyiydim... Nehirden kendini atmam, yani... Zindandan yeni çıkmış; yeni ailesine kavuşmuşlen, asla!... Enginler çıkmak zor olsa da; ben aile kavramsız, mutluydum... Limitlerin zorlanmıyordu; yine de, gerçek ailemi öğrendim diyordur Ilgaz... Ilgazdan öğreneceklerin var yazarım, devam ediyorum okumaya... Sende yazmaya devam et; kalemin daim olsun, hiç kırılmasın... Var ol, sağ ol... Asıl savaş, dünyaya yenilmemek... Nehir arasında, kayıp olmamak... Kıyamet gelse, dik durmak... Asiligini korumak, karakterde öyle yaptı... Zamanında: Bende öyle seri yapmıştım; serinin adı kahraman oldu, var olsun sağ olsun yazarı... Fesedilen hayatın, bir kalıcı yanı olmalı... Esme rüzgar, dağıtma fotoğrafları... Zaman kulesi kalsın, bize... Asılan yürek: Ben olayım kalmayalım geride diyerek; geçmişine ışık oldu yazar kelimeleriyle, var olsun sağ olsun... Sınırların olmayacak... Olmayacak bir olgu, seni bulmayacak... Yollar, sana çıkacak... Kısmet olmayacak, hayallerin gerçekleştireceğim... Ismarlama hayat ama bu gününü bende... Risk, bende seni neşelendirdcegin... Asla, pes ettirmeyecegin... Nispet olacak; senin geleceğin, geçmişini unutturacagin... Demir bile senden daha az incinır... Eninde sonunda iyilik için, hayatla savaşacaksin... Misli ile geri alacaksın, gücünü... İlmek ilmek işlenecek, geleceğin... Resmi hayattan, kurtulacaksın... Sinemde kalmak için, nefeslen... Oytuluktan, çıkman gerek... Yıkılmak, yıkmak sana yakışmaz... Atlat bugünü, gel bana... Tırsmak, sana yakışmaz... Esti gürledı yerine!? Şimdi veya sonra neler olursa; ben yanındayım diyen kişilere, inat ben buradayım diyenlere... Var oluş yolunda, her günün ona feda olsun... Yıkılmış benliğini... Eskimiş duygularla... Nerede ne zaman; ayağa kaldırmak istersen, ben buradayım... Diyeceği milyon tane şeyi olsun hayatın, ben yanındayım... Elini tutar ruhun, benliğin seni bırakmaz... Nehirlerde yenilenmeye gerek yok, yani diyerek... Beni hikayedeki kadar benimseyecek; birini istiyorum, ancak? O zamana kadar yazarın; söylediği şeyler yeter, var olsun sağ olsun yazarım... Yeniden kurulan, düzeni... Ufka bakarak, tamamlıyorum... Var olan olmayan; ne varsa, yapabilmek için... Anlamlı bir geleceği; kurmak için, yazarında buna destek oldu... Var olsun, sağ olsun iyi ki var... Çığ düşse, başına... Anlamlıdır der, oturursun... Gelen herşeye, neden diye sorgulama... Ihlara vadisi gibisin, belirsiz güzeli... Naralar atabilirsin, niye ben diye... Al bunları, suç listen denilmeyecek... Limitin zorlanmaya, çalışılacak... Az çok bilmem içindir... Saygı alanın... Olacaktır!...

Sima deme bana; yüzünü göster; ima kültürü var ama, kullanılmıyor bizde!... Maksat tanışmak desek de; yaşamı farklı alanlarda sürdürdük seninle de, uslan yüreğim ben sana gelmem desen de?! Deniyorum işte; resmet dünyayı dedin, kaçtın yanından niye?! Gösterge ol dedin; mutlu olursun dedin, sen yoksun ama neden?! Hiç olmamış gibi; hiçmiş gibi yaşadım hep, incitildim!... İncitme diyemedim; cihanda bende varım diyemedim neden, rengarenk ruhumu alamazlar benden değil mi diyemedim neden?! Aklım almıyor ama yaşama gelmişim; bu neden elinden alınıyor ki, niyetim yaşayabilmek bütün varlıklara nefer olabilmek!... Sen ben o biz herkes bütün mesele bu; eninde sonunda emin ellerde olduğunu bilmektir mesele, rüya görmek ama kabusu tatlı anıya dönüştürmek!... Çekilmek: Kenardan izlemek değil amaç; esaretten kurtulmak, umutlanmak!... Uyutulmayı bilip; göz yummamak, nifak tohumlarının benden sana geçmesine izin vermemek!... Uslu ürkek hayatı yaşamak değil; geleceğin için çabalamak gerek, takvimlerde değil!... Tahammül sınırında hazır demek gerek; aman dememek gerek, denemek!... Mahvolmak değil; yeniden başlamak gerek, asırlarca beklemek değil!... Harekete geçmek gerek diyenler olacaktır; duyma de yeter, seni duymayanlara inat!... Ivır zıvır hayatı deyip; seni kenara atmalarina izin verme, men etme olma eylemi olmamalı demelisin!... Aklın bende kalmasın annem demek istiyorum; ipeklerle sardın korudum beni, peki ben seni demek istiyorum?! Mutluluğun için hüznünü sakladım ben: Senin için bir şeyler yapabildim mi; ellerimle büyüttüğün dediğin evladım, seni nasıl toprağa koysun!? Anneanne yarım: Allah'ım sana 2 iyilikten birini versin; acı çekme daha fazla dayanamam, inşallah umutlu günlerde yine güler yüzleriniz!... Kırık kalbimi onardım mektubunla; aras bırakan yanımı tamir ettin bir sözünle, rengarenk resmettin hayatı bana sağ ol var ol!... Azı çoğu bu dedin nokta bile; bana dünyaları verdin, gözlemci olduğumu dünyaya duyurdun!... Durup seyre dalmayı seviyorum; özün buymuş dedin, eski beni fark ettim!... Mutluluğun neferi benim; yine zemheri sayende yaza döndü, leyla değilim laleyim ben bunu anladım!... Üzülmek bize göre değil bunu anladım; mesut bir gün için, bir mektup yetti!... Sağ ol, var ol yazarım!... Yazmaya: Yaşamaya; yaşatmaya devam edelim ki, yaşamaya görmeye yaşatmaya devam edebilsinler!... Parkın sonuna geldim; kayboldum elimi tutan, kimdi unuttum?! Risk aldım; yok oldum, evimi görmek istiyorum!... Yine nerede şura toplansın; her daim yeterli olur, tümüyle varım ben burada demek gerek!... İhtişam gerek bana; var olduğunu hissetmeliyim demek için yazdım, farkın aynılıgımdır demek gerek!... Eren engin hangisiyim acaba; sona baş koy yeter sonuçta, rüyayı gerçek yapmak senin elinde!... İnce değilim kırılmam de yeter; şimdi şurada böyle demek yeter, gösterge olmaya tamamen hazırım olacaklara de yeter!... Ağlama ahı duymaz kimse; hiyanet hayatı canlı tutuyor sanki, ah nedendir bilmem sanki?! Bu durumdan kaçamam korkusu; askıya almam demek eylemlerimi, nifak kelimesine taktım nedendir bilmem?! Rıfkı demem nedendir bilmem; rıskı vardır belki, ıvır zıvır gibidir herşey!... Feriştah dermiş gibiyim ama; o kadar üstüme gelmem hayat, kişiler merak etmeyin!...

Üstün gör kendini; nereye gidersen git bulurum seni de, şimdi yada sonra fark etmez de?! Tür gerçek yanı; yani ürkek ol yeter de, merhamet kim olduğuna bağlı yani?! Ez geç yeter ancak: Bilinç açık olmalı diyorduk ya hani; pasaklı olduk kurtulamadık kötülükten diyen yanına, geçen duran ne varsa başım üstüne diyen kişiyim ben?! Er geç yeter de; çekeceğim var deme dinle meşgul ol işi öğren yeter, erken öten kuş gibisin?! Yaşantı yas ile geçmemeli; arkası sağlam olunmalı, rüzgar kime gelir kimi es geçer belli olmaz o yüzden?! Sığmayan yanlarım var dünyaya desem yeterli olur galiba; eklenti gibi kaldım ben fazlası oldum yaşamın, vatan aşkı budur işte yeterde artar bile!... Sana bana bize millet olmaya; dağ başı daralmasın hep açık olsun yeter, onun için herşey yapılır!... Askıda kalan son lokma gibi; herşeye değer katmak gerek, hangi kapıya baksam kişi ararmaktan korkarım o yüzden?! Hayal dünyasından uzak olmak gerek; üstün olduğum konular ürkek kalmam gerek, mest etmem mert kalmam gereken konular var!... Aslı bu de; yalan yanlış kötülük senden uzak dursun yeter, tarumar oldu olunacak konu çok bu dünyada?! Uzaktan sevme inat et sen; uzaktaysan bana ne sevemem mi rüya burada yeter, gerçeklikten kaçış rampasi o !...Nasip nasır tutmadı ya yeter; asılan neyse ardını bul de yeter, özün ne diye sormasınlar gereksiz derdim de?! (Vahşetler cinayetler varlıkların canların yok sayılması) Yeterli mi diye sorar bana; an zehir ettiği dünyayı bir temizlese insanoğlu yeterdi herkese, gün biter ancak dakik olunur mu bilinmez?! Üf de yeter de dünyaya; nazar değer yeterli desek ancak, al ver oyununda ey dünya aldığım ne ki?! Verebileceğim bu olsun der benliğin; nezih bir yer sanki desem, uzay bana şaka mısın sen der!... Ben seni yine yakaların der; niyet bu yeterli olsun, kim kin dolmadan kötülük olmadan?! Alsancaklar dalgalansın yeterli; lansman burada hayatta ancak, ayrıcalık insanlığındir!... Men et mertligi diyen kişiler var aramızda; kötülükle bezeli hayatta, baskıcı başlık parası gibisin nedense?! Attığım herşey somut mu; insanlığı unuttuk mu yoksa, at beni denize derlerdi?! Doğru leman soldu kültür kayboldu nerede; türünün tek örneği turna kuşu gibidir, eşsiz benzersiz!... Islık çal kendine geleyim de; birde hunharca kötülük yaşamda kol geziyor nedendir, ufkunda canlıları rahat bırak!... Onlarda senin kadar özgür; senden bile özgür, eziyet etme onlara!... Şakrak olan varlıklar onlardı; sen değildin, onlar sayesinde bazı şeyleri öğrendin?! Umudu olmayı kaybetme onların; onları korumayı sürdür (Korksam bile), Sen değilsin biliyorum şimdiye odaklan!... Sadece ipten geçemez cambaz; bunu bilir bunu söylerim, men ettim kendimi yeterli olur sandım!... Alkan atlat geçmişi; leyla ol leyla bil kendini yeterli, kalsın herşey!... Dağ başına yıkık; ağla kurtul kötülüklerden, inciltme yeter karşıyı kendini!... Kendinin içinde insanlık ruhu var; varlıklara saygı olmalı bunu bilir bunu derim, kaçma yeter herşeyden!... Akla kara deme kurtul kötülüklerden yeter; yani avazım çıktığı kadar bağıracağım saniyesinde kurtulacağım kötülüklerden, bodruma sığınan kedi ailesi için korkmalı senden!... Eziyet eden kötülükler!...

Erik dalı; uzatmayacağım, bu sefer... De; zeytin dalı değil mi o, deseler de? Sizce: Karşı taraf; yaptığı şeylerin, farkında olabilir mi! Bence, hayır... Cünkü; bir şey olsun isteyen kişi, bunca zaman bekler mi? İş güç; herşey olur, derdim... De kalbim: Bu kez inanma diyor; yoldan geçen adama sor diyor, dışarı çıktığım bir anda yapacağım... Sonuçta beni tanımaz; tarafsız bir cevap verir o, ya da!? Bir ruyada, olmayı dene...Çünkü ne psikoloğun ne de tasarımcı hayır ama; ben baltaladı isem hayatımı, kötü olsa da bana göre bu pencereden bana bakan insanları üzerim asla aslında dememeliyim sonuçta!... Aslı ablamı tanıyamazdın; iyi bugünde bu anı yaşıyorum yoksa nasıl, iyi ki doğdun derdim iyi ki var!... Kan ağlayan içimi; bir yandan merhem olarak iyileştiriyor, ona vah tüh dememi engelleyerek!... Kalamadım ben bu hayatta diye veryansıma devam etmemi durdurdu; zararı tekrarlama mi istemedi, gelme demedi!... Gelmesin sana ona kimseye kötülük dedi haklı olarak; hak için nefese sahip çıkmam gerektiğini bir kere daha hatırlattığı için, var olsun sağ olsun!... Seven kimse varsa dünyayı; beni de sever de, yanlışı olursa yazma dedim bunca zaman!... Taki zararlı olana kadar görmezden geldim ancak; bir bakmışsın dusunce düşmek istemediğim içindir, yok saydım her şeyi geçmişte yaşamak istemediğim gibi!... En derin acılar diyerek; yerin 40 dibine gömdüğüm gibi şeytan azapta gerek diyerek, dizginlemeye çalışıyorum kendimi!... Yokluğun zulmü olmasın kimse; keşke demesin, iyi ki sözüne küsmesin diye birçok şeyi geride bırakmaya çalışıyorum!... Yanyana yürütmek zor ama imkansız değil ki; örümcek ağı gibi sana bana ona sarsın da, herkes kirlenmesin!... İnsanlık için aynı yolda ilerlemesi gerek; yaşayabilmek için bir adım atmak gelmeli içinden ki, benim içimden gelmiyor!... Sen ben o için engelliler günü olduğunu bildirmek sahi; herkes engelli adayı de, şarkılar seni söyler haklı olarak!... Sar beni ki her şey daha iyiye gitsin; gün an yıl olsun, sizi bizi onu kurtarsın korusun!... Kolla herkesi diyerek; eyvah eyvallah diye sayıklar yüreğin, o an yaşam süren uzasın!... Onunla birlikte daha fazla anın olsun istersin; yada olsa da olur olmasa da diyerek?! Kendinden vazgeçip; bütün zamanın ona yazılsın istersin çok mu, illâ sen dediğin kişiler vardır!... İllaki zülfün yokluğundan diyerek; kişileri özlersin ya, kişiler üzgünlükte yok olabilmek istesin!... Uzvunun onu hatırlatması için; elinden geleni yaparsın, bir tek bu kaldı diyebileceğim bir şey kalmamalı geride ki?! Önümüze bakalım yolumuzu seçelim; ölüme daha hızla gidelim de de, şu sen eksiksin lafını duymayalım!... Tamam olmak için yolu çizelim; sağda solda önde arkada evimiz olsun, kişiler nesneler yönlerde bizi beklesin!... Meleklerin yolun sonunu gösterirmiş ya hani; tam da o noktada, sen en güzelsin diyerek?! İnsan ayırmıyorlar yukarıda; yucelik kullukta sen şu bu o yerlerde, iyi ol da demeyip!... Günaydın dedirtiyor kişilere; güneş tarafından, onu bunu şunu ters yönde algılayıp!... Kötü yöne sapir canavar olabiliyorlar de; diğer iyilerin yeniden dünya kurmalarını engelleyenlerın, yeri yurdu olmamalı!... Küçücüğüm herşeyim dünyamızı elimizden alınamayacak kimse; sen yada o kişisi ah demeyecek!...

Arşınla hayatı; rakı al bir duble, şık olarak seçil bari!... Karardı hayat deme; ıskala anı yeter, kıyaslanma günde yeter!... Adımla dünyayı; ritim tut hayatta, şekil arama!... Sıvı ol yeter; ırgala herşeyi var olduğunun kanıtıdır de yeter, yıkıl deme yeter!... Anlatma anlaş yeter; aynılık de, risk al!... Şık bu de; ılık bir hava da yok ol de yeter, nispet de yeter!... Ana limit de yeter; kişiye asil de yeter, kana meftun ol ne fayda?! Elinden geleni yaparsın; saçını süpürge edersin, görünmez olursun neden?! Limit görünmez ama; tukenmis indir tek umut sen olasın denilir ama?! Kıymetin bilinmez neden; ender değilsin, inci hiç değilsin derler neden?! Misli ile ödet herkese yeter artık dedi yazar; iyi ki yazmış, iyi ki var sağ olsun!... Yazmaya: Yaşatmaya; yaşamaya devam etsin ki, biz okuyalım!... Göklerde kartal gibiyim derler; özgürlük için savaşanları unuturlar, öksü otu gibi!... Hayat bitmemiş öykülerle dolu; kıymet zor onun için, sıkıca sarılmalı ki yazar?! Goktug abi olarak; sıkıca sarılsın diye, balın hanımı yolladı!... İyi ki olmuş; iyi karşılaşmışım, tembel hayat işte bir rahat durmuyor?! Emin adım dediğim olay; arap saçına dönüyor, miktar yetmez daha da vermem gerek diyor hayat galiba?! Ekim gerek ama; tohum yok ki demek neden, limit eğitimle olur da bende oda yok neden?! Dur durak bilmeden yaşa; hesap verme kimseye, umutlu mu ol uğur mu ol bilemedim?! Raks et rüyada yaşa bilemedim; durak burası diyemedim, uğursuz diyenlere karşı çıkamadım!... Resmi göremedim; ak kara seçenedim, kıyamet burada diyemedim!... Oldu mu şimdi diyemedim; lazımsın bunu bil diyemedim, ardına bakamadım!... Risk bulamadım; rıhtımda maneviyat bulamadım, ağam bu paşam nerede diyemedim?! Git gide alışamadım bu hayata; anı bul kurtul diyemedim, nispet olmam nefes olurum anca sana demek gerek!... Vicdanlar zorlanır olan bitene; esnek bir dünyada esme beni yorma hayat demek gerek, nefret nefs olmasın nefes yetsin yeri geldiğinde tek kalmayı bilmek gerek!... Esme rüzgar zararın bana değmesin demem yeter galiba; sima aynadır bazen sığma taş yeter!... Herşeye inat aklım başında de yeter dedi yazar; iyi ki tanımışım onu, iyi ki var!... Men olmak zor eninde sonunda bellidir; kader normal mi, yaşam ortalık pes eder kalabalıktan!... Limit burada aş nerede; yıkım değil yaşam yenilik olmalı bir kez daha, aklında nokta gibi karanlık mazi vardı demeyeceğim?! Zamansız yaşanmayacağını öğreneceğim; üstüme gelenle savaşacağım, menfaat ile savaşacağım!... Ritim tutacak yapım yok benim neden; üstün körü yaşamış oldum neden, tarumar olma güçlülüğünü kanıtla!... Ümmü ol yeter; anlat dinle yeter, nispet olsun burada yeter!... Kıyma kendine kendini sev yeter; ulan yeter, zamandan onunla düşman olma!... Derdi dermanla geçti; evi oldun kişilerin bil yeter, ritmi yakala yeter!... İnciliği bil incelik yakala yeter; nefis bir yaşam yaşa yeter, minnet dolu bu yürek elinden tutuldu!... Kıymet bileyim; vatanın korunduğunu bilmek gibi, zaman aceleci bilirim yetişemem!... Umut oldun bana derin yeter yazarına; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin, iyi ki var sağ olsun var olsun ki?! Bizde okumaya devam edebilirim; vücut nemli insanlık arar bulamaz, titiz oldu yetti mi?! Anlat yeter, mum ol yeter!... İmaa et yeter!...