Gösterge burada; öğren gerçekleri yeter, gel gitme diyemediklerim var!... Eylemlerin enlem edemedi galiba nedendir bilmem; bak gör dedik ama, ayrılığı şeyemedik galiba!... Aklın bilimle orantılı olsun yeter; kible değerini anlayalım, atkı çok güzeldir değerlidir bu anlaşılmalı!... Leyl olsun yeter; gönlüm ferah olsun, ıskalama beni desem yetmedi de!... Minnet ferahlık getirmez nedendir bilmem; hayat senden alacağım intikamını, ey gök yer niye birlestin!... Yaşam yokoluş nedendir bilmem; git gel zamanında tut anı yeter, ipten ince zaman yaşamı alır ya senden değer miydi!... Dogmaya neden bilmem; insani yok oluş başladı neden, şimdi koskoca dünya bitersin yenemezsin diyemedim!... Oldum olası diyemedim zamana; can cennete bu kadar yakın olma, af de affet deme bana yeter!... Duysa beni de yeter; ünlem veriyorum hisset diye, nefes ölüyor nefer olarak geri dönüyorum!... Yandım yeşerdin de; alta aklandı mı bilmem, dinle beni dünya olanları görmedin!... Tabiata sahip çıkalım o da olacakları gösterse bari; risk bu diyelim yeter, ruhumuz huzur bulsun!... Olduğumuz yerden efeler gibi korumacı edalı olalım hayat; bulun beni dünya dedim, evren bana sahip çıktı sonuçta!... Ruh rızkı veren allahına gitti; ufuklar benim der mi acaba, zamanınızı çaldım dünya özür dilerim diyordu!... Leylaklar içinde bir leyla oldum ben de; ne dert ne kasa kaldı sonuçta, anlatmaya güç yok niyet ne demek gerek!... Dışarısı derdim kalmadı desek; dünya ağlar mı, ıshak ırgala demeye gerek kalmadı!... Neyleyin dünü bugünü desem; ısmarlama an gibi oldu ama, zemin sağlam değilmiş!... Izdırap bendeki renkler soldu ama; ben göz doktoru olacaktım belki, men edildim nedendir bilmem ancak!... Mesut günler için bu gerekirse; yapacağım tabi dedi, aklan gün beni de al yanına ama dedi!... Kırgın kızgınlık sizin olsun dedi; evren bana yeter dedi, Allah rahmet eylesin güzel gönlünü!... Yapraklar bir bir dökülüyor hayat neden; sudan sebepler bulmaya gerek yok, yüz yüze bakmak için sudan çıkmış balık olursun!... Umut ararsın karadan; dinlenmek istedin belki yüzmekten yoruldum, diğer seçenekleri değerlendirmek istedin ancak!... Elbette sende varlıksın ancak; olanları unutma, gününe ona göre adım at!... Kahreden anı geri al ne olur demek gerek; atlatmak için güç ver allahım, hıyanet olmasın diyoruz!... İhanet görüyor hayat; ring hayat, bizi alt etti!... Aman demem de neden oldu; gün manzara vahşet neden diyemedim, ah elleri olayım birilerinin yeter bana!... Yardım edeyim insanlığa; nazar değdi, deprem oldu diyeyim!... Dedemi de anayım bari; kınadıkların başına gelir derler ya, kahraman kal yeter!... Ağrı nerede hemen saralım derler; hissetmek duymak görmek ne kadar önemliymiş onu anladım, resmet olanları bir daha yaşanmasın diye önlem al!... Ah etme; görecek günlerin yoktur bazen mahvoldu ama, yenilenir değil mi günler!... Ahi evran desek yeter kurtulmaya; nihayet nefesin önemini anladık, marş güzel günleri getirse!... Arş yeter demek niye; risk almak günleri görmek gerek, asr geçsin kötü günlerle birlikte yeter!... Şak diye bitirebilmek anı yeter; kısa kez diyeceğimiz neler vardı ki, asi yürek sakinleşmez!... Raks et demek bana yetmedi; gösterge insanlığı bul, öldürtme bizi onu sizi dünyayı yeterli!...

Kara murat aklına gelir... De ki: Niçin yalnız bıraktın bizi; seni beni kimseyi kabul etmezdi, bu zalim dünya gaddar dünya... De yaşamayı beceremeyen bizler bozdu, işleyişi... Cüneyt abi desem; dede yaşındasın, neyse... Uzun kısa bir aralıkta, bize yürüdüğün yolu gösterdin ya... Var olmaya devam et, diğer dünyamızda... İyi ki tanımışım seni; karakterlerini, umarım acıların dinmiştir... Huzurla ışıklarla uyu; allahın yanında, koltukta inşallah... Kimseye etmem şikayet diye, bir şarkı var... Haklı, kimse bilmemeli seni... De, sana karşı kozu olmasın... Kötü ya da iyi kullanamasın, sonuçta... Seven de var; nefret eden de, umarım kırmamışindır... Da kimse nefret noktasına gelmemiştir, neyse.. Yukarıda hesaplaşacagiz, sonuçta... İyi demişken: Aklıma yavru vatan geldi; doktor hemşire birde maliyeci tanıdığım var orada, iyi ki tanımışım onları... Var olsunlar, sağ olsunlar... Kim derdi ki noktasında ise: Aldığım ahlar var galiba; o yüzden hayalimi gerçekleştiremedim, nedendir... Bilmem kimdir: Kapı komşum bile olabilir o derece; insanları kendimden uzaklaştırdım mı, bilemem... Ötme bülbül: Seni kafese koyarlar; sen illa yaşadığım yer dersin, haklı olarak... Onlarda öyle diyordu: Bizi özgür bırakın; biz bir avuç toprağı, vatan yaparız dediler... İşte o yüzden: Bende de; bülbül turna daha niceleri yazdım, yazmaya devam edeceğim... Kaldı ki:15 sonrası; sen kim olursan ol, bir dakikayı bile bilemezken... Bunu kendine yapamazsın; olmadı mı, farklı yollar çıktı karşına... Unutma ki: Kaderinde varsa; yine yaşarsın, beklediğin şeyleri... Sanırsın; herşey istediğin yönde ilerleyecek, beklentilerini karşılayacak... 1000 kişi veda etmeyecek sana, ancak...1 milyon kişi girdi bekli, kim bilir... Ayarlamalar, senin elinde değil... Zihniyet bu ya: Ben sen o ayrımı; biz olamayan kişiler içindir, bu kelam... Esnek hayat olguları, beni bir gün bile rahat ettirmez... Parlak bir zaman aralığı yok ki: Hikayeler kurgular gibi olsa hayat; sahi ikiz kızlar, ne zaman yayınlanan! Yarım elmayı anımsattı bana; eskisi gibi kin nefret sarmış gibi, dört bir yanımı... Yaşam sana bana ona iyi davranmışta; bu hikayedeki kişilere, gülecek çok beklerim... Mutluluk bizi; ne zaman bulur, bilinir mi... Mevzu net: Hayat kaç metre kare; senin meskenin mi de, hiddetlendin... Ustalıkla; üstesinden gelinebilecek nokta, ruhunun derinlikleridir... Sinir: Sınır bir noktada birleşir; nasıl mı bir kelam ile, iyi ki yazmışsın yazarım... Limitler neler onları gördük; sağ ol hikayende, hepsi var... Uluslararası ol inşallah, yazın daim olsun... Onun bebeği: Sen misin bilmezsin de; seni seven başkasıysa, ne yapardın? Bir hikaye ile bunu hatırladım... Demek ki; en derin kuyuma attığım bir karanlıkmıs, bunu da... Eren ve Harun en iyi şekilde anlattılar; siz okuyun bence geri kalanını, ancak! Hemcins, konulu olsa da... Hayatın her dalını; görmek bilmek duymak gerek, otelemek değil... Hayatın resmini çiz deseler; bende ne resmi ya derim bende, mengene gibi sarmış olgular... Engerek yılanı gibi; bizi av yapmayı bekliyor, derim ki... İyi ki okumuş oldum hikayeyi; iyi ki tanımışım, sağ olsun var olsun.... Gerçi hayatımıza, biz yön veririz... Kırık kalpler sendromu gibi, durma öyle... Ellerin önünde olmasın, yanlarında dursun... Leyla mısın dersen,

Neler oluyor olacak belli olacak diye beklemekteyim; eyvah eyvallah arasındayım, olduğum ne ki olacağım olsun!... Leylaklar seni sana getirsin açıklama yapma gereği duyma; can at canına can kat kişilerin, alçak olma alçaklarda bulunma!... Kınama kanma yeter bu dünyayı; özün ne demek gibi birşey bu zerre kayıp gitmemeli yani, temin edilen insanlıkta başarıya ulaşıldı demiş gibiyim neden!... Ürkme herşeyden yani der dururum niye; rengarenk hayatta bende varım dedi kelimeleriyle yazar, kelamın onunla hayat buldu!... Gökyüzüne karşı güldün galiba; iyi ki var sağolsun, yazarım yaşamaya yazmaya yaşatmaya devam etsin!... Mutluluk nerede ki işte aramak gerek deseler; hayat bu kötülükten kaçamazsın kurgu da olsa, rastgele denk gelme gibiydi doğmak!... Açılmama beklemekte öyle; yazarına iyi ki rastlamışım, iyi ki var sağ olsun iyi ki yazan kalemler var!... Onlar olmasa gerçeklik kötülüğün kurbanı olmaya devam edecekti; yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin yazarım, mıhlat beni dedik sanki!... Irgalamaz beni dedik sanki; hissiz ol sana dokunmasın hiçbir şey dedirt yeterli olurdu, leylak mı o yoksa leyla mı olsaydık acaba dedirtti yeterli!... Akla karayı seçmek buraya kadar diyebilmekmiş dedirt yeterli; aklandık de kendine, rıhtımdan at kendini!... Damdaki kemancı dermiş gibi hayat; asla pes etme demek, sıkıntı mevcut olan ne sıvı mı yoksa!... Namus olan kan mı bunu bil; askı sensin ben değil de hayata yeni, rızkını veren hüdadır dermiş gibi insanlık nereye geldi acaba!... Temas etme bana yeter hayat; üstüme kötülüklerinle gelme, ailemi rahat bırak!... Resti çek kötülükle arana; iyilikler insanlıklar ortaya çıkar umarım, kısıtlama kendini güvenini ortaya çıkar yeter!... Men etme kendini hiçbir şeyden yeter; artık ekleniyor kötülük gibi mi olsun, an nihayete erecek!... Zaman bir şekilde acilen yapılması gereken şeyler; yaşamaktan zevk alabilmek, ilet gerçekliği bana!... Leş gibi zamandan çıkmam gerek; kahramanların sayesinde eğlencesi nerede hayatın, anda kayboldu diyecek galiba!... Sinem ağırlaşması yazıları daim olsun yazarının; insanlık neden kötüye gidiyor demek gerek ki, yazarında kahramanlarla bu gidişe bir dur dedi!... İyi ki var olmaya devam etsin; sinem dolu incitecek birşey yok diyemem, nefes yeterli mi!... Silmek istiyorum bazı zamanları; ipekten ince zararlarla başbaşa kalmamak gerek, lime lime olmak istemiyorsan!... Endişe duymadan yaşayabilmek için demiştim; değiş yeter de kendine, el uzanmayacak sonuçta!... Sana bana bize rengarenk dünyada; risk sensin de savaş yeter, dinle günü anı yaşama tutun!... İnsan önce doğaya bakmalı dedin haklısın; minnet duymak için yaşa yaşatmaya devam et de, incinebilecegini unutma dedin!... Nihayetinde senin gibi güzel yazan birini buldum; iyi ki buldum gidemedim daha fazla derken, senin sayende dünyayı gezdim!... Ülke ülke ülküyü unutma dedin; iyiki zaman aleyhte dedin, elinden alınması sonuçta dedin!... Linç yememek gerek dedin; çok çekme asıl geleceğe dedin, insansın sen dedin!... Çektirme kimseye dedin; gönlüm açık olmalı herşeye dedin, iş işten geçmeden sarıl hayata dedin!... İyi ki dedin; iyi ki tanımışım seni, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam et!... Gün yeniden doğdu sanki, vs dedi hayat, insana!...

İskala yeter; ıslak kalma yeter dedin, nusret yerini bulup mu dedin haklısında yazarım!... Kalemin daim olsun; var olsun sağ olsun, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!... Kırıklar toplanır mı bu hayatta; aydınlığı bulabilir mi insanoğlu, risk alıp yaşama tutunup mu asrın nasıl olmalı sence!... Nasır tutar yürek nefes alamaz neden; lüzumsuz limit arama aşamasında değilsin bunu bil, ıskala yönünü gider kalırım de yeter!... Islak imza gibi oldu bu kelimeler; iyi ki karşılaşmışım yani, iyi ki tanımışım yazarımı!... İyiki var sağ olsun var olsun; yazmaya yaşatmaya yaşamaya devam etsin, eninde sonunda mutlu günler seni bulacak!... Lütfen rahat bırak; özgürlüğü arıyorum dersen de insanoğlu, çiğ süt emnip derler!... Farkında olmadan seni yok ederler ama; sen bende buradayım de yazarın kelimelerinle tamam mi canım, cani olmamalı dünya veya insanoğlu desin karakter!... Anlık mutluluk ne kadar değerliymiş dedi galiba karakter; niyet yaşama adapte olmak nispet yapıp nefes alabilmek olsa keşke dedi galiba karakter, islahat olsa yeni beni kurtarır mıydı demek gerek diyordu karakter ki!... Iskalar mı hayat bizi diye merak ediyordu karakter; merakla iyi ki okumuşum, iyi ki var sağ olsun var olsun!... Yazmaya yaşatmaya yaşamaya devam etsin; aktı gitti zaman gibi desek, suya lazım de yeterli!... Leyla bulmaya gayret ha gayret bitecek desek, andım geçtim demeyeceğim ben kimseye!... Yıkık yitik olmaz kimse desek de; rastlantı budur dünyaya gelmek, ey gidi zaman geri gel!... Timur temiz gün için çalışırdı; edinilen belgeler gibi dünyada varız, temiz hava gerek bize!... Hayat için biz gerek; elin boş kalmamalı yetiş dünya bize, beklenti fazla değil sen senindir!... Eklem beni ben yapar belki; duydun ruhunun feryadını, okul yolu düz gider dedin ama!... Ben tersten kuş olup penceremin camına kondun sanki; o an tarumar olan beni bir harfle ana kendine odaklan, o an sana mı kendime mi söz verdim bilmem de!... Hayatta kalacağım dedim; ruhum senin renklerinle bir tek olmayı öğrendi, özgüvenle kendime geldim!... İyi ki tanışmışım kaleminle seninle iyi ki varsın sağ ol var ol iyi ki doğmuşsun; yazmaya yaşatmaya yaşamaya devam et ki mutluluğunuz artsın, sesin duyulsun diye sesim sana feda olsun!... Ülkümü bulayım sayende, mesut mutlu devam etmez zaman galiba!... Eklenti bir örüntü gerek bana; acılar bana değil ona gelsin yeter, radde yeter!... Sonu gördük zaten; güz sayemde yaz olur belki, ruhuna üzülmek üstünden geçinmek nedendir!... Çekil kenara; atıl değil de, nefer ol herkese deniliyor!... İlim ilim ilmek işlendi; limanlarda dağıtıldı bende izledim dese ya yeterli, benim için masum kalsa dünya!... Şaşar yüreğimdesin bari; avlu da hayatı yaşar insan ya yeterli, zaten çekinme benden dedi hayat!... Ölüm önce davrandı ama; zincir vurma benliğine, amaç imkan hedef karşılık olabilsin diye!... Limit senin herkesi görebilme indir; az biraz zorlanıyorum diyemezsin yaşadım yeter, bu kadar kotulukler!... Israr etme geri arkama bakmam; lüzum görmem, kapı kapatmaya de yeter!... Derdimin dermanı konuşmaktı; beni lal ettiler, ıskala hayat beni!... Kişilerde görmesin; zaman aksın gitsin yeter, artık kaybeden ben değilim o!... Ayıp; aydınlığı ortmesin, yitip gitmesin!...

Vicdanımla, başbaşa... Raks ederken!... Nispet iyisi olanlara, inat ben diyebilmek... Demek şu ki, sen ben o aynıyız... Emeklerin, bu mu demeyin!... Misli ile görürsünüz... İncelikler derken, kopuk hayatını unutma... Riske atma derken, buna... Sınama, bu ışte... Oyun: Ona mı; buna mı, bana mi? Yılmamış seninle, daha yükseğe çıkarız... İnsanoğlu, bu... Kıyamete kadar herşeyi yapar, yaşatmadim der... Rest çeker; ben iyiyim der, de...Kim inanır ona... Akıl oyunlarıyla; zekânı kullanmak, arasında fark... Redettiğin ruhundadır, ki... Aağdan inme gelmedi sana, anlık bilinç de... Anlayana bu yaşam, değil mi? Nusret gemisine binip git, şimdi... Diyarlarda yenilik ara; ışte renkte, yenilikler buldum kendime... Sağ olsun, var olsun yazarı... De; benim kişilikle, dansın nasıl başladı? Benimle oynar mısın; benimle diyerek, kişileri... Hayatın kargaşasından; çıkarmak istiyordum, seslerini sergiledim... İyi de oldu, 10000 geçti.... De bana umut vermeye devam ediyor, insanoğlu bu... Nereye baksa; yaşayabilmek için, tutunacak dal bulur ya hani... İşte benimde amacım buydu, aile kitaplarıyla... Rıhtım da yalnız beklemekteyse; böyle daha iyidir diyerek, asla ses etme diyen hayata karşı... Anlamın yanında, ona ses oluyorum... Risk bu ya, yaşamak içinde... Zamanımız az bunu... Ankadan öğrenmek acı ama, gerçeklerle yüzleştir beni dersin... Dileyen herkes, güle bilir bende bunlardanim... Eriyip, gitmem yani... Mermi benim elinde, sonuçta... İnce bir urgan mı, o ne? Resmiyette, güleç kalırım... Sır tutamam ama severim, incitmem... Oyun bu ışte... Yılan olan; kim ortaya çıkar, bu şekilde... Yazarada teşekkür etmiş olurum; sağ olsun, var olsun... Uykum derin! Fırtınan, sessiz... Akılalmaz şekilde, ayakta... Kıyıda gerçek ailem oldu, canım başka gerçek... Tamamen somut... Elinde 6lı pençe... Farklı boyuttayken... Efkar, anca gider... Kendince yaşam, bu... Karşımda doğrular... Artık bu deniyor, ama... Renk vermedi, hayat... Simdi yada sonra... İşınlan demek, benim elinde... Lık lık iç diyor, bana... İlımlı ben bile, çileden çıkar oldum... Kıskandım; beni, onu bizi... Limana, geri dönmek istedim... Asla pes etmek değildi, bu ama... Risk almakta istemedim, ışte karakter buydu... Tam bendi, o yüzden tutundum... Var olsun; sağ olsun yazarım, kalemi daim olsun... Dilemeyen ben, dinlenmeyen ruhun... Enginlerde, ferahlık arıyorum... Niyetim ciddi hayat diyemem, ama... Gider, arar bulurum... En güzeli; en mükemmeli, en iyiyi siz biz yok... Bir var diyeceğim,insanlığa... İncelik beni bulacak mi bilemez... Zaman bize, huzuru verecek... Evim sensin deriz, ya hani... Misafir olduğumuz kişiliklere, iyi davranmalıyız... Resmi olgu burda değil sonuçta... İnecek bir öğe kalmadı... Zindan; zamanla, bizi bırakır mı dersin... İnceleyecek kimse; iyi yolu bulacak biri, kalmadı bu yüzden... Kişiliğe mektuplar, yazar oldum... Karşı taraf görüp; cevap verse de, vermese de... Ancak, yinede iyi geliyordu... Sevgili osman diye, dedeme seslenişimdir... Belki de seslenişlerin; makusle etti, seni beni herkesi... Ancak önce; öfkeni kus, daha sonra düzelir herşey dedim... Ben kendime, haksız mıyım... Estarabim; sağdan soldan derken bile, deliliğe vur... Yani metafor yap, kendince ki... Kimse duygularını anlayıp, üstüne gelemesin... Bilinmeyene giderken... Semavi aşka sardım... Benimsemeye çalıştım, belki oldu olmadı ama? Bende buradayım, dünyevi gelirse gelsin...