Benliğin iyi şeyler bekler gelir mi bilemez ama; endişe tüm uzvu sarar, olan biteni belli etmez!... Nida ver lal olma hayata karşı; imren ama gösterme çalış çabala, misafirsin unutma bu hayatta!... Halen hak talep ediyor musun hayattan; aklan bilgiyi kullan halkınca, lime lime olmasın hayatın yeter!... Aklını kullan doğruluğun yolundan git; unut çekilmesini değer hayatta, musalla taşı aşkı olmasın yeter!... Utku burada ukte bekleme hayatta; dur yolcu bu hayatın sonuna geldin denmesin yeter, umduğu bu de oducunt ver yeter!... Maraz arama güne bak yeter; varlığın yeter de hayata, bilir o yapacağını!... Artık buradayım ben gitmem bir yere de yeter; riske atma anı yeter hayatta, musalla taşı bizden uzak olsun!... Biz hayatı çok seviyoruz dediler; fener tutarız kişilere, farklı yollara sapan kişileri iyilik burada diye uyarısı yaparız!... Ömrü seveceksin; zamanı iyiliğe kullanacaksın insanoğlu demek istemiştir, mfö haklılar!... Mısralar az gelir yaşantıları anlatmaya; fiske vurulmaz kişiye de, fısır fısır konuşur insanoğlu!... Üç vakte kadar diyerek; ağzı bir açılır bir daha kapanmaz, çevreni iyi ayarlamalısın der hayat kişilere haklı bir yerde!... Kaderin olgularıyla başına gelirken sağlam kal karşımda diyordur haklıda; uğruna öleyim diyecek hiçbir şey olmamalı, farkındalık gelmeli kişiye!... Anın tadını çıkarabilmek; ukde nedir bilmemeli kişi aslında, ama kıvama göre de hareket etmemeli kişi!... Özelik gereği böyle oldu denilmemeli; zarın böyleymiş ona göre yaşayabilmeli, kanın çekilmesi olmasaydı bu hayat daha da çekilir kılınırdı ama nerede!... An içinde derdini tasanı anlatsam bile duyulmaz de yeter; nasip değilmiş mi desek de nasır tutmak nedendir bilinmez, ağla tutun kendini hayatta!... Tek tek teke tek savaş dünya olgularıyla; ebe olmalı hayatta ki nerede ne olması bilinmeli, şans bize de güler güler inşallah demek yerine kendi şansını kendin oluşturman gerek!... Oku öğren bu hayatı yeter; kırıldığın kadar kır karşıyı yeter, dert faslı bir neden bulur bu hayatta!... Esen yele denk gelmemek gerek; resmi görmek bakmak gibi herşey, yankı hayatta bulmalı!... Kendini aş kendini; ama asma yeter, linç yeme lime lime et kendini!... Aşma sınırı hayatta; dünyada yaşaya bil yeter, rıhtım seni beni bulsun yeter!... Yankı yanlı olmamalı değil mi; akmayan kan kalmamalı, zerre zaman etkilenmemeli!... Gün geceye güneşle geçiyor unutma; ümidin kaybolmamalı hayatta, nefes boşa değildir bunu unutma!... Ümit ederiz de umut bulamayız galiba; sereserpe zamana bir andan tutunmak gerek, ürperme yeter andan!... Rıskı bulmalı kişiler hayatta; perişan olmamak gerekirdi hayatta, riski bulmalı yok etmeliyiz zamanımızdan!... İzi çıkar zamanın dikkat etmek gerek sonuçta; zannetmek çok zor olmamalı, an anı tutmazken hemde insanoğlu!... Her şeyi üstlenir ama; altında kalır mı bilinmez, pancar surat olmamak gerek!... Yada hayatın tüm renklerini taşıyabilmeli ancak; amaç bulmalı kişiler hayatta, zanlı değil yengesi olsa bile hayatta kurtulur insanoğlu!... Ak kara seçerler; kendini unut yani, olur mu öyle!... Raks etme hayatla; uslu dur yeter, adres bulma yeter!... Karda izin olmasın yeter; aradaki sınırı kaldırmalışın hayatla, bağın olmalı dar sokakta!...

ama yapmadım... Limanda: Denizi seyreder gibi durdum; Yalnızlığı seyre daldım, profilden kendine bakarken? Işık sadece; kalabalık yapılacak, sanıyordum ki!... Yazarı tersledim, şimdi telafi ediyorum... Işıl ışıl; sadece kendimle yaşarken, neler olmuş görememişim... Yaşarken ölmek mi: Galiba benim yaptığımdı; neşeyi kaybetmiştim, yazar kelimelerinizi 1 kişi bile görse yeter diyecektir... Sağ olsun, var olsun... And içmiş gibi: Birlikte yapmaya yazmaya set koymuştum; yazarları görmeden, hayır dedim ki? Renkli olurdu herşey; umudu neseyi getirirdi bana, belki... Siz takip edin; ama olur mu, yaşatmaya devam etsin yazar... Heveslisi misin; hüsran yaratanı mı desek, daha iyiydi?! Üzme; beni bizi kimseyi be diyelim, yeter... Salkım, saldı de... Eridi bitti demesin kimse; güçlendi küllerinden doğdu, anka kadar güçlü dayanıklı desinler... Yeti: Yettin desinler; daha çoğu için, çabaların çalışmanın yerini bulsun... İnceldiği yerden deme: İnmeyeceksin gökten; pilot olacaksın, sen de... Nasır sana bana: Emeğin yolu olsun; sende gocunma benim gibi de, herkese... Ay hı ıhm şey; dayımı da yaptım, herkese yardım eli uzatan biri... Umarım kendisini yok saymaz; bende varım der dinlenir ruhu, şeffaf güzel adam teşekkürler... İyi ki hayatindasın, iyi ki varsın... Yaşa; yaşatmaya devam et, seviliyorsun... Bak anla bilgi akıl verdim sana diyen; bir yaradan var, onun yolundan git... Ekilen filizleri gör; duy bil de, iyiyi kötülüğü ayırt et... Ayrık otları, seni bitirmesin... Nefis bu, hayattır işte... Ah deme: Yürütmeyi bil; bütün olmayı bil, yarım dünyayı tamamlamayı da... Ufkun geniş olsun, yeter... Görmeyi bilmek, bunu gerektirir... Tekmil bu ya; tamamlanması gereken şeyler vardır, belki de... Aklın, yerinde kalsın... Dünya dönüyor, olgular değişik sonuçta... Bıkma yeter, gereken yerler burası... Lansman bu da, hayat denir... Ay otur deme, çalış de bir kere de.... Kılçık bulur, beni... Anlam yükleme, denir de... Nefret bu sonuçta; boru değil derler ya, ha işte öyle... Veda etme, sev de yeter buradan... Elleri, boş bırakmamak gerek... Gen derler, olan biteni geçiştirirler... Ün; seni alsa, yeter herkese... Leylekler, seni ona sunmadı sonuçta... Sel geldi götürdü yerine; saldım savaşanadım desek, yeter... Af, ad bu kadar önemli sonuçta... Limanda, sal olmak bile yeterli... Irgalama yeter bazı olayları; bazı bile yerini bulsa, sana bir penceredir belki... Hırs yap hayatta; merdivenleri, hızla geç yeterli... Anlat, aksak yeterli herşey... Merhamet mi; mendeburluk mu, anlamak gerek? Uslan, uğurlan yeterli... Hancı denilsin, sana... Ancak, kendine gelirsin belki... Murat budur; istek, ihtiyaçtan gelir belki... Mest olmak mi; minnet mi ikiside ayrı konu da, aynı kefeye konuluyor nedense? Et ağırdır derler, haklıdır belki... Tarumar olamazsın, anlaşılan... Elleri, var... Leman, yeterli görüldü... Aklan yeter, seni yerine koyar mı bilemem? Sen burada, ben orada şarkısı vardı ya... Enlem boylam bitiremez, yeterli kaldı... Nasip demek yerine, nasır tutmak yeterli... Ağla; algilanan yeterli gelir, belki... Bıkma, denildi... Eklem yerleri; yerine koymak gibi, yeterli olmalı... Tahammül et, bu dünyaya dendi... Ülkü bu olsun, denildi tanınmadan... Leylak: Leylaya; leyleği getirdi, belli ki... Haberdar olmam gerek; bazı şeylerden, misal annemin adı gibi... Kuzenlerim adı gibi...

Aranma bana yeter; riski bul onun önlemini al yeter, kıvama gelmem gerek diyorlar neden!... Alıyorsam ahı yerine koymayı bileceksin; sınır görülmüyor neden, ıskala hayatı yeter!... Yaşamak için sebep yok sonuçta; arkası yarın olacak de yeter, ring bu hayat bunu bil yeter!... Ilımlı ol yeter; nefes bir dakikadır kıymet bilmek gerek, heybe hayat aynası kişinin lafa bakılmaz oluşmuş derler!...

Men et kendini dedi, sanki... Onca konu, seni alakadar eder mi? Raks etmem için; sanki ittik seni deseler, de... Geniş omuz; herkesi teselli eder de, kendini unutur... Öksüz yetim kalmayalım diye, seni yarattı... Kıyam; kim, ne bilemiyorum... Yen bitsin, gitsin dedin... Ustün kal, dedin... Zan alma, olma dedin.. Ulken için; çalış, çabala dedin... Sağ ol; var ol yazarım, teşekkürler yazarın... İyi ki tanıdım seni ve kalemini... Merdivenlerde; merhamet yok, men hiç yok... Olduk olmadık, zaman var... Ring bu, desene... Fil gibi dünya, denildiği an... İnsanlığı, unutursun... Nefret değil, niçin demek... Ur gibi zaman seni, rahatlatır ağlatır... Renklerin neden gözükmüyor dense, kalemlerinle iyi ki tanıdım... Dünyada 1001 renkli karakterler var, sayende hatırladım... İyi ki diyorum... Aya bakmak gibi; zamanı saymak, bazen çok uzaklarda olabiliyor... Lüzumsuz bir yaşam değil benimki, eminim buna... Kesmek olmasın ama; zamanın iyi yönde mi olur, evet evet evet... Kırılma dökülme, olmasın istenir... If diyemezsin, of kadar olmasa da... Mutlu olmadan; mutlu olsun diye, savaşacağım kişiler var... İşte karakter bunu gösterdi; iyi ki dünyadayım dedirtti, sağ olsun var olsun... Kalemi, daim olsun... Uğultu bu bendeki; kendi kendine de, üretme olabilir... Gelgit akıllı derler ya; insanoğlu için, hakikaten öyle... Umut kimde kaldı; sadece bir tanıdıktı dermiş gibi, duygusuz okunabiliyor değil mi? Rende etti renkleri hayat: Sadece gri ne beyaz ne siyah; duygusuz hayata duygu katsa ya, yine ah... Arkadaş dost sevgi nerede; benden uzak ama cennete yakın olsunlar, sağ olsunlar var olsunlar... Çocuklu coluklu olsunlar diyemiyorum, nedense? Ah ettim hayata, sonuçta.. Dim; adım attıran, yok derim... Er; eş olamadı galiba, derim nedense? Merhamet; minnet kişide yok ki, ruhu olsun derim... Ah amcam: Adam oyuncum; bazılarının rolü, sağ olsunlar var olsunlar... Hal, bu ya... İnsanım ben... Alçakta, yüce de olabilirim... Lüzumsuz herşeye adım atma lüksüm vardı; aşağı dağlarda kar yağarken, ben üst tarafta güneşlenirim... Limitin bu benim demem; kafa tutarım, herşeye de... Halil arkadaşım, mizaclım benim... Canlar; camlar üstünden geçer, fark etmez... Aklın sende kalmasın diye; dünya dönüyor değilmi, hemde evet... Nirvana da; unutsa kendini, ne mutlu bana... Böl parçala yönet, demişler... Öğren önce demiyorlar sonuçta; bilmiyorum duymadım görmedim demek, bu dönemde ihtiyaçsız kaldı... Kır parçala; geriye ne kalır, bunun adı insanlık mı? Erlik midir; eskiden ellerin herşeyi kolaylıkla üstlene biliyordu, ama şimdi olmaz diyorsun neden? Değdi mi, yaşadıklarına denir? Alçaklasma, aklan olmaz mı! Olduk olmadık an, yaşadığını hisset... Gaip bir durum; içine girmeyelim, sakinleşelim... Ağalık; sende mi, bende mi hayır... Net gelirim sana, dense... Gitmeyeceğinden; emin olayım, öyle dersin... Un sal; dünya korksun senden, zamanını kısaltsın... Naturel gelen gibi, sana yüklenmem mi gerek... Ensem kalın; lafına taktım, nedense? Şurada burada nerede; nefes aldığına, bağlı... Ulkem için, ne yapmazsın! Lüzum yok demeysin, sonuçta... Unverdi sen ol, o değil... Küs hayata: Kaldıramayacağın yükün var sana; iltimas geçmiyor sadece, sana değil kimseye gerçi... Kimseye etmem şikayet, dermiş gibi... Dur yolcu geçmek için, izin ışte... Uret birşeyler, hayata karşı... Risk değil mi, bu sonu belli olan...

Dedikleri gibi dert çekilmelik mi; elem birşey bizi bekliyor, nedir ne değildir araştır!... İzle olan biteni; haberin olsun olan bitenden, zehir olmasın anın!... Günü kurtar üstünden bir yük kalksın; sıradan günlere devam edebil, tahammül edebil olanlara!... Olacaklara ürkek olma hiçbir zaman; kaçan kovalanır derler, yapma bunu!... Örnek ol kişilere yeter; pişkin kişileri senden uzak tutan davranışların olmalı, risk alabileceğin anlarda üstünden geçinmesin!... Seni yok etmesinler yeter; durmak yok insanoğlu için, ün bendeki de yeter!... Yaşananlar var yaşayacakların var; rüya bu deme deme, yıllar önce bir adım attım köprüde ki!... Denizler benimdir dedim; avcı oldum yine olacağım, kelimeler var oldukça bende olacağım!... İnşallah hep heyecanlıyım; sözlere hemde korkuyorum ya aileme bana birşey olursa, kelimelerden de vazgeçemiyorum!... Hırs yapma derler; oldur demeyi bilirler, şakrak benliği benden alamayacaklar!... Gitme yar de bir kere; enjekte edilsin mutluluk bana dersin, limit bu kişileri de yanında görmek ister!... Tükenince tabi ki; sen ben olmasın biz olsun yeter, bana ipten kurtar yeter!... Nadir benlikler hayata katkı sağlar; heder oldum demesinlerde, ortamda bende varım deme!... Şike yaptın hayatımdan çık diyebilir; çok mutlu hüzünlü ortamlar var, sen olma bende de!... Adil bir yer dersen; senin olmadığındır derim, kinin sende durmasın!... Ona bile layık değilsin; andım olsun dersen, hakkındır lazım olan ne derin bende!... Harabe bırakma beni; alçak olma dünyada, hayatın yaşanmaz bir hal alır yoksa!... Yen yenil ben buradayım de; bazılarına yenik düştüğünü gösterme kimseye, andı olsun her bir kişi unutmasın burada olduğumu!... Met ol yeter; bir anlık eklenti değilsin sen bunu unutma, duyduklarını göz ardı et!... Ufkun burada göklerde olsun yeterde artar bile; ver ellerini andan kurtarayım seni yeter de artık yeter de, birşeylerde ret etmez kimse seni çünkü!... Hayatta nefes aldığı süreç uzar kısalır da bir an yine seni bulur belki; duvar sınır oldu her adim insanlığa bana da bunu dikte ettiler de, bir söz edemedim ama duvar 3 sene psikolojisi gibi ancak!... Nefes aldığımı hissettim; bir şarkı ile bin söz ile de şimdi yapabildim ancak, lal ol dediler konuştular duyma dediler!... Aşağıladılar ama; aşağısına kar yağan dağın ormanı gür olur bilemediler, cibilliyet yoksunları için sen hayatını cehenneme çevirme cenneti keffet yeter!... İllet değilsin sen bunu bil yeter; vesvese etme dünü unutursun bunu hatırla, erdi de anı sil zamana bak yeter!... Risk gibi hisset ama yaşama; hayat kısa bil yeter, titiz ruhun var ama!... Kimse görmüyor mu umursama; hayat senin gelme diyemem, git hiç diyemem herşeyin bir zamanı olduğuna inanırım!... Türksem de savaşırım hayatım için; ülkem için insanlık için, lüzumsuz değilim ben diye avazı çıktığı kadar bağırmak gerek!... İncinme olamaz hayattan dolayı nefeslen yeter, nefis seni bulmasın cennette cehennemde burda diye bil yeter!... İlkeleri unutma; gurur bu deme yeter, kara parçası vatan olmadıktan sonra önemsizdir!... Ant içtim bugüne; rastlantı bu deme hayata, gözlerini açmak için de!... Ben yine coştun yine bir doğum günü yaklaşıyor da; 3 sene psikolojisine girdim, yine o kişiler sağ olsun!...