Korumak istedi askere sığındı diye, basitleştirmeyin ancak... Siz ayrıntılarıyla, okuyun... Bir adam gibi adam öldü, bugün... Terziydi kendi söküğünü diken olmasa da; iyi dikiyordu karşısında bulunan kişinin, neyse konumuz bu değil... Ben sil baştan dedim, herşeye rağmen... Şu an okuduğum yazarda; öyle yapıyordu karakterleriyle, bu iyi birşeydi bu dönemde... İhtiyacımız var; mavi gökyüzü gibi olmalı, hayatımız dedim... Acısız tatlı sağlıklı mutlu diledim; oldu mu bilmem, ama? Suçsuzken suçlu olmamak için; savaştı tılsım pamire, kendini kanıtlamak derdindeydı... Bende bütün dertleri bırakalım; mavi olalım derken, önce kırmızı hayatı yazdığımı fark ettim... Maviyi düşleyerek; olan biteni yazalım, önce demek gerek... Hayat; daha iyi gözüksün, sana bana herkese... O zaman; mavilik özlemini giderirsin, gökyüzüne bakarak... Göğe bakalımı, şimdi yeniden diyorsun... Zamanında; mitoloji ile demiştim, sonuçta... Dünya'da çekmediğin çile kalmadı diyerek; yeni bir başlangıç yapmak istedim, galiba... Yazar zamanında, benim dediğimi yapmak istedi... Çekmediğin; çekmeyeceğin çile olmasın, onun yerine? Çekirdek vereyim demiştir, hakkıdır da... İyi ki, tanımışım... Bir yerden sonra; hikayeler unutuluyor, kurgu yerine gerçeği arıyorsun da... Hayat çok garip; keşke sadece hikayede kalsa dediğin, ne varsa önüne seriliyor... O yüzden kurgulara, tekrar şaşıyorsun... De ben; kendi yazımdan, uzaklaştım... Reenkarnasyon olsa bile: Geri döner miyim düşüncesi yazılar için; yoktu, halende yok... Sadece palyaço olduk bu hayatta; hem kendimizi inandırmaya çalıştıklarınız var, hemde başkalarının... Mesela; Jelibondaki karakterler öyleydi, aynı çekirdekteki gibi... Kimse görmeden; bilmeden olan biteni, halledelim de... Geleceğe hazırlamalım: Zamanında benim yapmaya çalıştığımı; yazar anlar, beğenir umarım... De bende, pinokyo olabilen... Karanlığını: Saklayabilen; asla pes etmeyen, aydınlığına inanmayan kişileri buldum nedense? Ortancalarıyla ilgilenirken, yaşamın döngüsünü unutan... Memnuniyeti; minnettarlık ile karıştıran kişilere, mahkum oluşumu izledim... Sura üflemış gibi;beni yalanlarla kandıran, kişileri... Unutkan ben; umutlan diyen yanımı, duymadım... Mutlu sonsuz filmini izlerken, ne tatlıydık derim... Ulusa seslenişimi duymadım diye; ceza veremez birey, sonuçta... Ne varsa; aklına kalbime hapis etmişim, ne olacak şimdi diyemem... Sınır noktası bu olsa; sil baştan, diyebilir miyim? Onlarla bunlarla derken ya, benliğim nerede? Yıldırma operasyonu başarılı devam ediyor; devede sensin cucede, kimse sana karışmayacak... Adımların senin rıhtımdan; intihar noktasında olan, benim... Diyerek uzaklaşmak isteyende, benim der galiba karakter... Izdırap çeken ben olmamalıyım diyen; olacak mı acaba, yazar... Tüm duyguları; bana bir hikaye sayesinde aktardı, hikayesi okumaya değer bence... Sayesinde: Yazma serüvenini özetledin; hemde karakteri sayesinde, içimi döktüm... Sağ olsun, var olsun yazarım... Ruhum benden koparılırken; durabilir miyim öylece diye, soran olursa? Duruluyor imiş, nasıl mi? Hülya; şehvet ile, yalnızlığını maskeledi mi bilmem!... Bir yerden, başlamaya çalıştı... Zamanında; ben çetin ve hülyayı yazmaya çalıştım, nasıl bir bakışla yaptım bilmem?... De şerit var hayatta, sanki... Seç denilen,

Kartallar yüksek uçar misali; alçaklarda işim olmasın, rivayet budur ki?! Ne ettiği; belirsiz işlerden uzak duracaksın, aşağı olmayacaksın aşığı olacaksın?! Hayatın dert yumağı seni diye; teselli etmekten vazgeç, enginlerde kalma taş kendini bul yeter!... Nispet iyisi olmak bile iyi şu dönemde; istiyorum çabalayacak yürek var mı, zindan yapma hayatı!... Zamanın sürprizlerine ayak uydur yeter; ağla yüreğim hafifler misin, kesme sözümü hayat yeterli olur mu bu diyecek çok şey bulamazsın bazen?! Olgulara karşı; eldiven giy üşürsün, belli etmemelisin!... İlgi yoksunluğu var hayatta; neden neredesin derler ki, zaman sana karşı çıkar şu anda!... Nefes al yeterli sanariz hayatta; edinilen bilgiler bunlar de, dediğimi yap yaptığımı yapma derler haklılar!... Risk bu derler hayatta; herşey olur yeni, eklenen zaman kısa olmasın yeter!... Temiz bir an bul bana de hayata; hıyanet edemem zamana, ama günlere?! Hayat beni kabul ederse tabi; ayaklanma yapmayacağım söz sonuçta, yeni bir takvim daha var 365 gün!... An tevbe etmeye; iyiliğe kapı açmaya yeter, leyla olup sadece?! Hayata: Allah'a sarılmanın tam vakti; ekilen filizler anca verir emeğini, takatin kalmasın yinede yaşayabil!... Seviyorum diyebil; geç değil, efelenme ege'de kal yeter!... Vicdan varsa: Özür de vardır; inecek imrenecek kimse yoktur hayatta, mahvoldum demez kimse belli etmez olanı biteni!... Arttı yetti bana diyeceğim; öğe kalmadı öğe obje neydi pardon, seviye neydi sınır koyacak mısın kendine?! Kendi eder kendi bulur mu kişiler belli olmaz; eden bulur olayından çekinirim ben nedense, nusret vuslatı getirse bari?! Farklı dünyalar insanıyız deme; uğul var başında da çekil kenara otur yani, savruk yaşama diyedir bütün olanlar ama?! Anlayana yani; bir çaresi bulunur diye diye, kandırdılar ruhları!... İnsanlığa kılıf olmalıydı değil mi; var yok savaşında karşılıklara yenildik, askıda kalan hayatımızda gülmedik nedense?! Resmedenedik ruhumuzun aydınlığını; ekilen filizler kötülük diye haykırdı hayata, kurtulamadık kara çakıllardan!... Evim neydi vesselam diye; selam dururum göğe, edilen dua gibi!... Tarumar olan yaşama inat; bir hikaye bir ruhla karşılaştım, iyi ki ömür geçerken?! Hayat hoş mu boş mu farkına varırken; yenilgi psikolojisi ile efsunla karşılaştım, o herşeye rağmen dik duruyorsa?! Sende durursun dedim; iyi ki karşılaştım, esintiler kötüydü iyiydi ama?! Durgun benliğine iyi geldin; iyiki tanışmışım kaleminle; ruhunla yazar, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam et!... Boş dolu fark eder mi; aklı kullanmak gerek, lojistik yap bari!... Yaşamak için diyor bir yanım; ihtiyaç karşılık tapularını benim, heyecanlı değildim yaşama!... Tedarik edemedim sağlığı; inci olmak istedi ruhum, ama çapulcu olmaktan ileri gidemedim?! Yaşamak yaşatmak deyip durdum; böylelikle unuturum dedim asla, mutlu olamam derken?! Sağlıklı olmayı unuttuk neden; çöp adam kadar karakterim olgunlaşmamış galiba, kandırma desek kanmayı isteyen yan ağlar!... Ağlama desek; iyileri öne sürebilir miyiz, rıskı nerede demeden önce?! Ara bul demek gerek; ıskaladı seni diyemezsin, ana şimdi yada sonra fark varmı?! Lider benim hayat de; özgüven nerede, ırgalamaz beni de?! Kes bağını yanı lime lime olma!...

Sözümü duyan yok, nedense? Ancak; insanoğlu sonradan, anlamaz mi olan biteni! Bana da öyle oldu da, barışalım artık der hayat sana... Olaylarından tut; seni sevmeyen kişilere kadar herşey, filim şeklinde gözünün önünden geçer... Sahi; beni kim sevdi dersin, o an... Ben bile; kendimi, sonunda sevdim dersin... O son ana gelene kadar; papatya sayarsın, doğanın kokusunu içine çekersin... Dua edersin, sevmesinler... Kendini sevmeyi; öğrendikten sonra, önemi yoktur hiçbir şeyin... İnsanlığın için, şükür edersin... De; bu konuyu anlatmamı sağladığı için, sağ olsun yazarın... Bu da; hem tanıtım, hemde bir mektup olsun... Sadece öyle de (güzel) demek; biraz eksik kalabilir bu anda, dünyevi olaylarda beni geçiştiriyorsun diyebilir kişi... Tenhalara çekerek; seni de, dünyada tenhalarda kalmamak gerek... Güçlü olmak için de; insan nerede ne yapacağını, bazen çözemez o yüzden...! Ben aynılığa inanmak istiyorum, tıpkı aris cumhuriyeti diyerek? Ayrılığı bir kenara: Nokta gibi koyarak; kendini belli eden, yazara teşekkür ederim... Sevda değildir; bu bakış, bu açı de... Kişiler; seni beni anlamadan önce, kendini dinlese... Masum değiliz denilen noktayı; kabul etse, bir çare bulunur... Sahi ben; çare kadere, iyi gözle bakmaz... Herkese kötülerdim de; ne oldu, ne bitti olumlu baktım? Bilmem! Olumlu olumsuz; zıt kutuplarla, o zaman tanıştım... İşte; bence, gerekirmiş bana sana ona herkese! Dert faslı; seni beni bizi, lal olmaya iter... Sen sadece; yanında kalsın kişiler istersin, de? Kâr kalması ile: Yanında olması; olayların üzerinde geçerken, çabalamayı başarmayı gerektirir... Çalış ki: İstediğine ulaş diyen; can yanım benim, umarım istediğini yaparım... Sende ahrette gülersin umarım: Dünyevide de benden gidenler için; yalnızlık senfonisi içinde tek olsam da, sayenizde kalbim ege de kaldı derim... Cünkü benimle ya da onunla; tekrar karşılaşabileceğin, nokta nedir cok uzak!? İşte bu anda: Kalbim ege de kaldı demek; çok zor olmasa gerek, benim için...! Küçük bir cafede çalışırken; sen ben o gelir oturur masaya, seni çağırır! Ya seni tanır, ya da tanımaz... İşte 5 yıldır; öyle bir anı, düşünüyorum... Doğru mudur sizce, bir damla gözlerinde derken bile? O anları hatırlayıp; yüreğindeki deli kızın türküsünü baksın, ruhun... Belliki: Sözde; sevgili eş dost olması gerekmiyor, kişinin... Yolun sağından: Geçerken; bir gülüşü bir merhaba kelimesini, kimseden esirgeme... Düşman edinme, bu hayatta de... Olaylarada; küsme olaylarda, ben senden kaçmam demek ister kişiler... De adam olan anlar: Karşı çıkmaz; karşıya anlatmaya çalışmaz da, anlayamazdı da... Bana masal anlat ama; kendini ve beni anla demek ister, bazen kişiler... Biz oluruz; aşk ölmez diyerek, anlatımın yücelik...

Gözler gerçekleri görse keşke; özüne dönse neden, yapmadım diyebilecek mi?! Kesişme neye bağlı bilemedim ama; olsun çekeceğin var bu andan desek, bulsaydık yolunu dünyaya gelmezdik de?! Espri yeteneği harcanıyor hayatın neden mi; kaderin hayata gülüyor sonuçta, niyetim ne hayatı harf harf mi açıklamak öyle olsun?! O halde ergen duygular değil; enseyı büyüten hayatın, kötülüklerden iyilik bulunmaması?! Nefes aldık allahtan doktor sayesinde; tasdiklendi sağolsunlar varolsunlar, etki tepki vardı hipokrat yeminin var!... Sıraya geçme; hayatı kaçırırsın deme, hayat kurtarıyorum böylelikle der!... İyi ki der; ürkek ol ama; mesleğin başına geçerken değil, mutlu değilsen bile?! Hüzünü kov kendinden; incitme kendini, karşıya saygılı ol yeter!... Tetikte kal; doğum ölüm bir saniye bulur sonuçta, o yüzden ayağın üstünde kalmaya dikkat et yorulma!... Ben doktorlarının adlarına akrostiş yaptım; iyi de oldu, sonsuzluğu sev ama?! Heyecan yapma; ısrar etme hemen gitmeye, risk bu deme dene!... Maksat yaşamak olsun; iyiliği bul oradaki, aksatma anı!... Yaşatmaya devam et kişileri; doğdum ölecek miyim deme, olsun varsın iyiliği atlayın!... Herkese yardım edeyim bana yeter de; güneş doğsun bırak, ufkun görünür olsun yeter!... Batsın bu rüya demek neyine; aksın zaman tutabilir misin, durdurabilir misin hayır!... Tahammül etmem için; neye ihtiyacım var acaba, ıslak ol bil bakalım!... Olanları kıstırılmış gibi hissetme; uzakta değil dayanağın bunu bil, zamanla toprağa dayanır ayağa kalkarsın sen!... Tek başına: Ezme beni dersin herşeye herkese; yeryüzü daha alma beni, ben çabalayacağım herşey için de?! Güneş batmasın senin için; gün batımı atını senin içinde olsun, üstünden gelirsin sen zorlukların!... Nerdeyim ben demezsin sonuçta; ey diye seslen, somut soyut herşeye!... Yeryüzü aşıktır toprağına ama; insanoğlu olmadan yapamaz bir şeyleri, bunu bilir bunu derin ben!... Tutma elini demem; ustura gibi gelme üstüme hayat, nasır tutar kalbin bilirim!... Askıda olan yaşamın; nasıl devam etti misal, sanarsın senden kötüsü yok bu dünyada halbuki?! Sana kötü diyenler utansın; sen aslında ben birinciyim, ilkin diyebilirsin!... Benmerkezci olabilirsin; lirik hayat sanki yaşam, alanı tutmaz!... Maksat muhabbet olsun; susma konuş yeter, apartopar kendini bul yeter!... Zanlı bir dünya düşün herkesi; tek tek yok sayan, itimaz geçme kimseye!... Sen birincisin bunu bil yeter; tekrar tek tük yaşam var, inceldiği yer neşesiydi neredeydin ben?! Yine rastgele diyebileyim yeter; az gel buraya desek yeter, zincire tür beni de yeter!... Islak benliğin kurusun yeter; mesken tut kendine yeter de, varım yoğum kimim var de bil yeter!... Ark gerçeklikte bil yeter; rüzgar hangi yöne gider bilinmez, yeterli kadim dost neredesin?! Arkamda arkadaş kal gideceğim yeri bileyim; dönüş yolun kolay olsun, doğru bu diyeyim!... İrdeleme yeterli; raks oldum yeterli de hayata karşı, nesil bu de!... Evde bil kendini; veda bu de, insani de o yeter!...

Arkadan gelme ayakların birbirine girer sonuçta; resmi dolu olmalı yaşamdan mutluluk almalı kişiler, hayat burada yaşanır dense de?! Burası iyi olmalı sonuçta; essen ne olur bana, güzel günleri getirsen de yeter?! Renk dolu hayatta bilmek gerek; yuva sensin bana demek gerek, önce ön olmak gerek hayatta!... Nefsi terbiye zordur imkansız değildir; hepsi bir arada demek gerek, edebî hayat derler ama anlamını bilemezler?! Pişman olmak şişman olmaktan iyidir; yön neresi der bilinmez, öbür taraf obur dünyadır hayattadir!... Leyla lime lime olur bilinmez hayatta; yeledin demek yeter hayatta, eremedi mutluluğa derken günü bitirdik!... Lime lime olan bedenlerde hayat geçilir mi acaba; endişe olursa olunur mu bilmem, denge kurulur bu hayatta!... İncelip kırılır mı bilmem; mikrofon telli olursa yetmeli hayatta, sevda büyük olsada dünya küçüktür bunu unutmamak gerekir!... Evveliyat bulunmalı anda; varlığı yokluğu bir olmalı kişilerin, dağ bağ bulunur hayatta bunu unutulmamalı!... Af ad vermeli kişilere bu hayatta; çıkıp gideceğim geri geleceğin bir ev bulunmalı, iğne gibi hayata batman kişiler!... Çekilecek dert olmalı hayatta; tahammül edilebilecek noktada, ekte bulunur hayat!... Geçilir kılınır geç git hayatta; bir önem bulunmamalı, inme gelir hayata!... Bakmak görmek gerek; anlatmak anlamak gerek, nasip olmuyor değil!... Nefes aralığında değilmiş demek gerek; aklanmak gerek, anlatabilmek için?! Hayata bela olmak gerek; hayata elem olmamak gerek, hayata lal kalmamak gerek!... Hayata asrın sorunu olmamak gerek; hayata lazım olan ne aramak gerek, az çok yaşamak gerek!... Hayatta zarar görülmeli kaçılmanı; hayatta ıslak ılık karışmamalı, hayatta menfaat bulunmamalı hatta boş ver hayatı!... Zamanını tut yeter; öldür öldür karışık hayatta, ortası yok mudur bilmek gerek!... Nasır tut yaşadığını hisset yeter; kör olma ana bunu bil yeter, örtü ile kapatma hayatını açık yaşa ki?! Kötülüklerden kaçabil; renk bul yeter, hayatta yanlış bir şekilde dünyaya geldiğim için yanmayacaksın insanoğlu!... Aklanma akıllan yeter hayatta; şura bura ora yeter galiba, hayatta kalmak için ama aman yoktur!... Var olmak savasinda dır; hayat minnet olma hakkını kullandığını bil yeter, hayatta nankör varlık yoktur!... Olgulara ayak uydurmak isteyen vardır; ancak demek gereksiz, olan olunca ölen ölünce nefret sınırdı!... Çizilmesi gereken kördüğüm olduğunu bilmek gerek; ördüğün düğünlerde sana yar olmaması gerek, risk almamak gerek!... Hayatta öncü olmak gerekir mi acaba; müstakil olmak gerek hayatta, ürkek olmamak gerek hayatta!... Renkler adlarını yaşatırmış; bunu unutmamak gerek, edilen bulunur mu bilmek için yaşamak gerek!... Miktar aşılır mı çözmek gerek; insanoğlu incileri dökülür diye iyiliğide görmez halde nedendir bilinmez, naif olupta hayatı unutmamak gerek!... Efe kadını olmak: Hayatın kötülüklerine baş tutmak gerek; kıvılcım çıkar bu hayattan, abdal olmak gerek o yüzden!... Perişan olmak yerine; gücü eline almak gerek, limandan gemilerini çıkartmak gerek!... Aptal oyunlarla: Ayakların altından hayatın çekilmek ister; sen kalma ona, nasip olan yaşamı bilmek tatmaktir bunu unutma!... Bakış açısı gerekir dedim ancak; yaşadım anı bildim, raks edemedim!...