Dinmedi acım; emin olduğum tek şey, anda kalmak!... Rüzgar esti ama; hangi yöne götürdü bizi!... Timur geç kaldı; bir şekilde yetişemedi, farklı değilmişsin dünya!... Dünyevi beni kovdu neden; asla diyemedim bile, sistem beni attı çünkü!... Lime lime oldum kimin için; ırgat benim galiba, eliz de kendine!... Leyla ol dünyaya; seni kurtaramadı yinede, bekle beni gökyüzü!... Neler olacak; rahatlıkla göreyim de, etin ne budun ne deme?! Dene titiz zamanda; toprak kazmak gerekti, tüt uzaklara!... Taşı hüznü de yeter; ersin eşsizlige ulaş, zifiri karanlıkta eylemlerim özgürleşti neden demedim?! Yeryüzü beni kabul etmedi neden demedim; gökyüzü var sonuçta, nifak tohumları sererker insanlığa?! Ekti mi bilmem de beni andan kopardı; pişman değilim yaşadığından, yapamadiklarinda akalın!... Doğa bak bana; bir ufuk daha geniş, bunu bu şekilde mi göstermek zorundaydım!... Aklın kalmasın bende sonuçta; melek olup sana yardım edebilirim, mevzu neydi?! Emek miydi; enkaz mi oklar kalbime geldi sanki, andan koptum?! Risk yaşamaksa; gözlem işi bende bundan sonra, ortam nereden bu ana geldi!... Kuş bakışı kurtarmak gerek; yandı bitti doğa, dua yetti herkese!... Anladığım anda kaldığım de; nusret bu bitmedi yaşam de, ustura geldi sadece de?! Sevda mıydı yaşam; anda kaldık, tahavvül etmek mi ben varım de?! Asla asılan anın; özlemi yok desem, adım at!... Dinlenme kaç aldanma yeter; yeryüzüne minnettar kalınır mı, kısa anda?! Olanlar aklının sığdığı değildir; elemanlar soldu bittim ben, anlar geçidi burada!... Nifak değildim; sevdim yaşamı, anlar anlatımdır bilin yeter!... Niyet neydi sor; liyakat olmalı dediğim zaman ben alındım de, rüzgar küllerini yıka yeter!... Dirayetli ol direnç bul; aydınlat anı yeter, yen zamanı yeter!... Akın et kurtar beni yeter; niyet ettim değil, bir taşı kaldırdım de!... Gez gör demeye gerek kalmadı; özlem dolu yar oldum yetti, zinhar reddetme yeter!... Gönlüm bir sılaya düştü de; özgürlük benim elimde de yeter, zerzele yeter dünyayı yıkmaya!... Endemik bitki olabilirim artık de yeter; değişmek deseydim enine boyuna, gizli iş deme!... Dene murat nerede deme; işte istek benim artık de, şimdi yada sonra yok benim için de yeter!... Serzeniş değil bu; gerçek özüne döneceksin deseler olmaz mı derdim, zeynebim deseydi?! Hayır mı diyecektim; vuslat bu ya yeter, ersin zaman sona!... Dünya yangını son bulsun; rıhtım köşede bekliyorum sizi de insanlığa, miş muş demesinler bana yeter!... İhsan de yeter; eden bulsun zamanda yeter, şeref neredeydi bilinmez!... Dinle yeter; duyan olmaz mı bilinmez insanlığı, özlenen umarım de kendine!... Nisanın ben de yeter; oturduğum taht olsun istedim, her desek!... Lüzum varmış de yeterli dünyaya; masadan atılan benim sanki, beton eksiltilmiş sanki!... Azı çoğu bu zaman de yeter; zinhar doğru yalan gelir yeterli de, merdiven sağlam olsa ne yazar?! Yürek çürürse eğer; eldiven takılı steril eller, dünyanın günahını temizler mi ki?! Rüzgar bana insanlığı getirir misin desek; yetiş ya ali desek olur mu, etler koksa yeter mi dünyaya belli değil!... Merhamet nerede kaldı; elinde ne var baba, risk bu yaşam atkı var mı desek ya?! Edilen iyilik yerini bulur kötülüğü bilmem ancak; etkilen dünya bize iyi davran de, dilek tut beni sana geri versin de!...

Savsak olma bu dünyada; elinde olanla direnç kazan, yitip gitmekten iyidir yaşamak!... İtilen kakılan olma savaş; anla tevekkül de, yaşama farklı bir pencereden bak!... Sevilen hissedilen ol yeter; atılan hor görülen değil, ipekten incedir yaşamak!... Sarıl sakın pes etme; talep et tekerrüre düşme, kuşak bitti geldi gelecek!... Umut yetti demeyecek kimse; şimdi şenlikli ya sonrası gün bitti, aklan geleceğin temiz olsun!... Kestirme hayat bu; gelecekte buluruz çekeceğim varsa, çekiç verin bana derim!... Ellerim dolu olsun hayata karşı; kış kirli olursa ne olur yaşamak gerek, işten geçince insan ne olur sizce!... Şimdi yada sonra ne fark eder; meymenet yok sende ki, hayat seni beğensin!... Eyvallah demeye daha var; sorgula önce sen, sınır aşma sinir etme yeter!... İnsanlığını bu şekil şartlarla bileyim; çakılı kalırsın işte hayatta, atlatmak bu kadar zor olur!... Temiz hava sahası; senin tahammül noktan olsun, ıskala beni ruhum ıslanmasın de!... Şen yuva neresidir sence; sınırsız mı sonsuz mu, yaşamda savruldum kim tarafından nereye hiç bilmeden!... Aksi söylenmedikçe öyle hareket eden biri olmadım hiç; kıyamet kopsa kör sağır dilsiz olacaksın derler ya hani, edemeyeceğin yere çıkmayacaksın!... Karlı havada kalıp gibi kalırsın; atlat bu günleri derler, peki zamanım doluyor mu ondan haber ver sen?! Rasgele demişler; bugün kim doğuyor belli mi, asla asla deme yaşa!... Vana hep var o havuzda ama; hiç dolmaz boşalmaz da, akli dengesi yerinde mi insanoğlunun demek gerek!... Namert hayat işte ebeveyn olabilmek gerek; asla ardına bakmamak gerek, açık kalan gözlerine yazık!... Kapkara bin toprak; bu ayıbı örtmez ama, ayrıcalıklı sen rahat uyu!... Ey evlat ol bu dünyaya; renkli gökyüzünden bize bak, yüksek zekalı evlat!... Ahım var senin yerine evlat; nefesimi nefs olan dünya için harcayacağım, bol acılı bir yanda yanlışlarla doluyuz ortalama yaşamdan!... Yansa bu kötülükler; linç kültürü ise bu, ben ipi çekerim!... Eksik insanlık bu değilse nedir; derleme hayat değiş derler, etkiye tepki neler olacak!... Fırtına farkları değiştirir mi; nefret de bir duygudur dedim hep, haklıyım ama?! Eğlence bir sonsuzluk havuzunda; peki o zamana kadar, yaşayabilecek miyiz asla!... Meydan boş kaldı diyemez kimse; enine boyuna araştırmak gerek dünyayı, yen yakma zamanı!... Varsın yalnız kal; hangi yolu seçeceğini sana kalmış, kaderin son der sadece!... Anlık aynılık ayrıcalık verir mi sana ki; nare at namert dünyaya, ben senden büyüğüm de!... Elinde koz yok de yeter; rüya mı bu derler, aksın gitsin zaman!... Düşünme kıyamet bugün değil ki; hergün kısıtlama nedendir, herşeyi bil gör hisset!... Ağlama gülme zamanı; içinden alıp kısma zamanı, sefer iyi mi kötü mü olur bilmem ama!? Git yenilikleri keffet; denge önemlidir dünyada, emin olmadığın yola girme!... Minnet menfaat karışırsa; kaçacağın an merdivenler olsun, irkilme yaptığın şeylerin ardında dur!... Dürüst ol; roman hayatının kirlerini kapatamaz, bunu bil ona göre davran!... Ah be hayat; her ana bin söz bir davranış sığdı, neden zorluyorsun kişilikleri!... Bir söz bin kişi olsun bakalım neler olacak; bin kişi gitse, bin kişi gelir hadi bakalım ne olacak!... Şirret değilim ama; kızdırıyorlar, elalemin sözleriyle hemde!...

İlgili görün der hayat, insana!... Yorum yap der hayat, insana!... Ortalıkta kal der hayat, insana!... Rastlantı der hayat, insana!.... Duvar order hayat, insana!... Ufuk göründü der hayat, insana!...Raks et der hayat, insana!... Leman der hayat, insana!... Ardını ara der hayat, insana!... Derman ol der hayat, insana!... Etki altında kalma der hayat,insana!... Dert ortağım der hayat, insana!... Evril de geleceğe odaklan der hayat, insana!... Mest et der hayat, insana!... Etkin ol der hayat, insana!... Tarafını belli et der hayat, insana!... Ev ol bana der hayat, insana!... Vesvese etme der hayat, insana!... Galip geldi hayat der dünya, insana!... Ardın der hayat, insana!... Rastgele der hayat, insana!... Travma der hayat, insana!... Men etme kendini der hayat, insana!... Ezme kendini der hayat, insana!... Bulun der hayat, insana!... Ulaşmak gerek der hayat, insana!... Lazimsin der hayat, insana!... Unufak olma der hayat, insana!...Nasip değil insan, hayata!... Maksat de insan, hayata?! Akış de insan, hayata!... Dünya dönüyor der hayat, insana!... Üstünden gel der hayat, insana!... Nasip de insan, hayata!... Yalnız kal der hayat, insana!... Aklım sende kaldı der hayat,insana!... Umut et de insan, hayata!... Muhteşem yaşa der dünya, insana!... Unut beni der hayat, insana!... Tarumar olma der hayat, insana!... Varlığımı bil der hayat, insana Arkada kalma der hayat, insana!... Rengini bil der hayat, insana!... İlgili ol der hayat, insana!... Ulaş bana der hayat, insana!... Teftiş et der hayat, insana!... Batı der hayat, insana!... Emin ol der hayat, insana!... Nesil de kendine der hayat, insana!...İleriye bakder hayat, insana!... Tanımla kendini der hayat, insana!... Mala bağlama der hayat, insana!... Bağır çağır der hayat, insana!... Eninde sonunda der hayat, insana!... Nefise der hayat, insana!... İlgili görün der hayat, insana!... Eden bulur der hayat, insana!... Rotamı bul der hayat, insana!... Oldum olası der hayat, insana!... Limit sor de insan, hayata!... Galip gel der hayat, insana!... Üstü başı darma dağın der hayat, insana!... Nasır tuttu der hayat, insana!... Aydınlığı ister der hayat, insana!... Yaşama tutun der dünya, insana!... Dağlar seni duyar de insan, hayata!... İtiraf et der hayat, insana!... Nasip et der hayat, insana!... İsteri der hayat, insana!... Yanma der hayat, insana!... İnfilak et der hayat, insana!... Geçti dost kervanı der hayat, insana!... Evvel zaman deme der hayat, insana!... Cahil kalma der hayat, insana!...Esamesi okunmaz der hayat, insana!... Kale der hayat, insana!... Erenler der hayat, insana!... Resti gör der hayat, insana!... Memnun et beni der hayat, insana!... Ezme beni de hayat, insana!... Leylasın sen der hayat, insana!... Ezici güç uygulatma der hayat, insana!... Kargaşa oluşturma der hayat, insana!... Bakış at der hayat, insana!... Ay karanlık deme der hayat, insana!... Yenilik getir der hayat, insana!... Kalıp olma der hayat, insana!... Alıp verme der hayat, insana!... Lale topla der hayat, insana!... Batma elime der hayat, insana!... İrili ufaklı görme der hayat, insana!... Rahat olma der hayat, insana!... Mest etme kimseyi der hayat, insana!... Ortamı hazorla der hayat, insana!... Ruhunu rahatlat der hayat, insana!... Ne oldu de insan,hayata!... uğurla gel der hayat, insana!... Hayal kurma der hayat, insana!... Ümit hiç bitmez der hayat, insana!... Zannetme der hayat, insana!... Umutsuz kalma der hayat, insana!... Rastlantı yaşam der dünya, insana!... Susuz kalma der hayat, insana!... Uğursuz değilsin der hayat, insana!... zanlı değilsin der hayat, insana!.... Pişman olma der hayat, insana!... Oldum öldüm de insan, hayata!... Riske atma der hayat, insana!... Takatim kalmadı de insan, hayata!... Akışına bırak der hayat, insana!... kalk ayağa der hayat, insana!... Akıl ermez der hayat, insana!... Leylaklar açsın der hayat,insana!... Çekimsiz der hayat, insana!... Fırtına var der hayat, insana!... Okula git der hayat, insana!... Git işine der hayat, insana!... Geliştir der hayat, insana!... Alıp verilemeyen der hayat, insana!... Leyla ol der hayat, insana!... Zannet der hayat, insana!... Abı hayat der dünya, insana!... Alış der hayat, insana!... Lüle der hayat, insana!... Can bul der hayat, insana!... Akıp git der hayat, insana!...

Resmedilen hayat pek iç açıcı değildir ancak; ısrar mı ılık bir meltem mı bilemedim, hıyanet işte bunu bilip ona göre davranmak gerekirdi!... Tüm gerçeklik buradadır; ıstırap burada oldu bittiye getirmem, zamanı değil mi?! Mesut mu o nedir bilmek gerekirdi; fener olmak gerek, ıskala beni onu yeter demek gerek!... Sıklık derecesi ne hayatın bilmek gerek; ıstırap bu işte kurtulamayacağınız kanıtı derler hayatta neden, losyon bulmak gerek hayatta!... Daha renkli hale girmek için; tim ol yeter dendi hayatta, ırgat olmanın kötü yanını gösterdiği gibi?! Seni sevgi kurtarmayacak; evvel yaşam içinde yok olacaksın, nihayete diye beklerken?! Çabala başkaları için; fonda diye başlama hayata, zaman yarat kendine!... Ortalıkta görünme yeterli kalsın yeter; nefes almak ıstırap ise, iskele de kal yeter!... Gitme ardında kim kalacak belli değil; sindirme olanları değiştir dedi karakter haklı, incitme kişileri dedi yazar!... İyiki tanımışım onu; iyiki kelimeleriyle karşılaşmışım, iyiki var sağ olsun var olsun!... Yazmaya: Yaşamaya; yaşatmaya devam etsin ki, bizde okumaya devam edelim onu!... Normal için çalış; okunma iste, yaşama tutun!... Kurulu düzeni bozmaya korkma dene; tarumar ol belli etme, ateş ol kül olma!... Leyla Mecnun ol; aşı ol aş kendini, rüzgar ol bul onu!... Istırap olma ıskala onu yeter; nefisleri durdurak bilmesi gerekir dedi yazar, ıslak imza gibi oldu kelimeleri!... Sağ olsun var olsun; iyi ki tanımışım onu, iyiki yazmış kelimeleri!... Yazmaya: Yaşamaya; yaşatmaya devam etsin, bizde okumaya devam edelim!... İstek burada olan ne acaba; perişan haller kime yarar bilmem, tıknaz olmak demek!... Ne olacağını göstermek gerek; en içten duyguları görmek gerek, nevi olmak gerek!... Her şekilde ortada olmak için; döngü burada, seni nerede?! Öğretici nerede; eğitim tam mı sanki, nefs burada?! Ben nerede; mest ettim mi seni demek gerek, ekti beni elden ele oynattı demek gerek hayata!... Kıskaç seni ele geçirmesin yeter; atar beni hayat neden, benliğin dünyaya adapte olamadı galiba!... İnci istiridye gibi olabilecek mi yüreğim acaba; hıyanete uğramadan bir gün istiyorum sadece, acıma bana yeter!... Yetiştir beni yeter; atın beni okyanuza de yeter, tik tak işliyor niye?! Kıskaç beni alır içine; açan gül gibiyim de yeter, çıkan olaylardan kendini kurtarabilecek misin acaba demek gerek!... Isırık alınmış gibisin hayat neden; resmedene beni yeter, leyla miyim bilemem de yeter!... Ay ışığı miyim bilemem; nefes beni geleceğe götürse ya, mısralar az gelir yazarına!... Elinden gelen bu yazarın umarım beğenir; limiti bu kadar kelimelerin yazara yetişemiyorum, eni boyu bu kadar ama yetmez yazara!... Giden günlerde yazarı yakalamak gerek; insanlık varsa kişilerde, bizi de görür kendileriyle aynıyız sonuçta!... İyi ki yazmış; iyi ki tanımışım yazarı, iyi ki var sağ olsun var olsun!... Yazmaya; yaşamaya devam etsin, bizde okuyalım!... Ruhunu sattın neden; ufuk açık mı kapalı mı göremiyorum, nefs nefesi yemeseydi iyiydi ama neyse?! Elini uzatırsan göremem belki; leyla olarak mecnun aramak neden, hangi yön beni bana verecek asla pes etmeyecek neden?! Niyetim ciddi olsun; biz kez daha diyeceğim bir şey yoksa, duyanan da de?! Edilen şeyleri göremem de kendine, ki?!

Üstesinden gelirsin çünkü; sen insansın, nefes nefsinle savaşta yenilmesin sonuçta?! Sen kazanacaksın; ısrarlı değildim dünyaya gelmek için, bana mı soruldu demem gerek!... Şekil şartlar neler olursa olsun dedim; bir kere ıskala beni diyemedim nedense, anlardan kaçamadım!... İçine geldiğim yer neresi ki; gideceğim olsun dedim, ıslak bedenim kanla bulanmarın ki?! Yaşayabileyim dedi karakteriyle; yazar da umarım, iyi uyarlamış ındır beğenir yazarın!... İyi ki yazmış; iyiki tanışmışım yazılarıyla kendisiyle, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!... Ay gözüktü; gökte rengarenk hayatlar var denildi, yeryüzü şaşırdı!... İnsanoğluyla ağladı gök; insanoğlu iyiliğe adım attı, iyiki tanışmışım yazarımla!... Ruhu gibi naif kişiliği var; dostluğumuz devam etsin, iyiki var sağ olsun var olsun!... Yazmaya; yaşamaya, yaşatmaya devam etsin!... Çatı katı hayalimiz alçak olmayalım dünyada; tektir kişi burada neden demek gerek, aşağıdaki kişi ben miyim sen mi demek gerek!... Linç bendeki neden diyemiyorum ki; kader beni buraya getirirken bana sormalıydı, akla karayı burada arama diyordu hayat!... Şimdi şurada şöyle kalacağım; sağlam mıyım diye sor, ırgalama anı ama!... Yaşa diyordu hayat; kınama kınanacak duruma düşersin, kalbim egede kaldı demek yeter!... Akılla kalp arasında kalmaktansa; leyla olmak iyidir, perişan olmak nedendir demek yersiz?! İpekten gömlek gerek yetecektir; nasır tuttu desek mi acaba, eğer deprem yetecektir süren sana!... Gittiğim yer senin yanın olsun de yeter; el üstünde tutacak mısın demem hayata, değer ne ki?! Ehemmiyeti olsun; kırdın yeter de, aklan yeter!... Lansman ben de yeter; sınam de dur yeter, ıskalama zamanı niyet bu de yeter!... Oyun öz içinde de yeter, zinde kal yeter!... Git gel yaşama diyemem yani; ürkmek nedendir bil yeter, lüleyim ben de yeter!... Üstün gel hayattan; kesme anı yaşa de yeter, çekişme kendinle yeter!... Iskalama anı dene herşeyi; risk alma deme dene, ırgat olma islahat yap yeter!... Netleş herşeye karşı; şenlik bu de yaşa hayatta, laleler sende kalsa artı mı olur galiba!... Rengarenk hayatta bende varım demeye devam et yazarın: Yazmaya; yaşamaya, yaşatmaya devam et böylelikle!... Aklan yüreğim; hayattan üstün gel, sıralı sıralı hayat yaşamaktan!... Ben ben olmaktan çıkarım; leylak büyüsü hayat, ırgala hayatı ardında kim kaldı ki?! Satılık hayat mı vardır diyordu ama; tektir yaşam yeterli, altı yaş mı desek bilemedim!... Rızkı burada diyeceğim kimse kalmadı demek; ıslak seni bırakmasın geride, geldiği gibi giderler sözü kalmadı!... Öyle bir an kalmadı çünkü; izlemiyorum desek de, gün sayıyoruz!... Nefes ile laklak edecek zamanı bulamazsın; irdeleme anı dedim haklıyım, saklan bulunma denildi!... Akıl nerede dense de; kırılma yok ol dense yeter, lal olamam ben ısrar neden diyemem!... İş İşten geçmesin şımarma insanoğlu denildi; limanlar arası burada olurum ben desen ya, eren ben miyim de!... Riski yok hayatın de dedi yazarım; iyi ki yazıyor, bende okuyorum!... İyi ki var sağ olsun var olsun; iyi ki yazmış, yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!... Kırık şey düzelir mi; ıslak kurur mu, resmiyet neden var!... Irgalama yeter dünyayı; kendini bil yeter, kalbim var de aklan yeter!... Lime olma: Şen ol; perişan olma, insan ol!...