Boş ver der hayat, insana!... Endişe ediliyor de insan, hayata!... Gide gide yol biter dert hayat, insana!... İmkansız de insan, hayata!... Mimari gelecek için der hayat, insana!...Saydım de insan hayata; evveliyat için çok düşündüm de insan hayata, nasip de insan hayata!... İliklerine kadar yaşa beni der hayat insana; sev beni der hayat insana, evin de insan hayata!... Vaat et der hayat insana; incele der hayat insana, yol yordam der hayat insana!... Oluk der hayat insana; rüzgar eser der hayat insana, ummadığın der hayat insana!... Mutluluk beni bulsa der hayat insana; rota der hayat insana, oyuk der hayat insana!... Sevgili hayat der dünya insana; ever der hayat insana yazdım der hayat insana, azı çoğu yaşadım der dünya insana!... Zararı gördüm der hayat insana; yalnızlık der hayat insana, acı der hayat insana!... Güz der hayat insana; merhamet bekle der hayat insana, umuru duymaz der hayat insana!... Rastlantı der hayat insana; başı boş der hayat insana, eşlik et der hayat insana!... Şekli olunur der hayat insana; ilelebet der hayat insana, biri görsün der hayat insana!... İfşa et der hayat insanı; resmet der hayat insana, yer yarılsa der hayat insana!... İnsana er meydanı der hayat insana; raks et der hayat insana, doğru yolu bul der hayat insana!... Edilen der hayat insana; yapılan edilen der hayat insana, esin ol der hayat insana!... Kapılma der hayat insana; sanma der hayat insana, anma amma der hayat insan!... Nasır der hayat insana; alma ahı der hayat insana, lüzumsuz deme bana de insan hayata!... İtme beni der hayat insana; saklanma der hayat insana, aklımı alma der hayat insana!... Kılını kıpırdatma der hayat insana; ılık de insan hayata, nasır tut der hayat insana!... Adım at der hayat insana; risk alma der hayat insana, dışlanma der hayat insana!... Isınma der hayat insana; nazı niyazi der hayat insana, aktı geçti der hayat insana!... Baktı gördü geçti der hayat insana; afet der hayat insana, kazı der hayat insana!... Maksat verme der hayat insana; alsın gitsin der hayat insana, dert deva der hayat insana!... Okul der hayat insana; kapı der hayat insana, toz kondurma der hayat insana!... Otur der hayat insana rota; belirle der hayat insana, aklım almaz der hayat insana!... Birleştir elleri der hayat insana; ad ver der hayat insana, keder de insan hayata!... Döktür de insan hayata; okka der hayat insana, kavur beni der hayat insana!... Tefet der hayat insana; okut der hayat insana, resmet der hayat insana!... Alma der hayat insana; söz etmem de insan hayata, aklım sende kalır der hayat insana!... Vicdan muhasebesi yapılır der hayat insana; alışma der hayat insana, şart sunma der hayat insana!... Cesaret ver bana der hayat insana; eşitle der hayat insana, savaşma barış der hayat insana!... Ulaşmak iste der hayat insana; renklerine kavuş der hayat insana, yürü der hayat insana!... Ürkme der hayat insana; renkli ol der hayat insana, egemenlik iste der hayat insana!... Giden kalan der hayat insana; insaf et der hayat insana, ne de insan hayata!... Efes der hayat insana; sorgula der hayat insana, ortasına bul der hayat insana!... Kavuştur der hayat insana; aklını al der hayat insana, renkli dünyam der hayat insana!... Aydınlığa kavuştur der hayat insana; cenktir hayatın der dünya insana, avcı ol der hayat insana!... Efelenme der hayat insana; farkında ol der hayat insana, evin olayım der hayat insana!... Oyalama der hayat, insana!...

Kandırma kendini der hayat insanoğluna; rüzgar eser geçer gider insanoğlu için der hayat, adlandıran nedir seni dersen bana der hayata insanoğlu!... Risk içinde bulunmaktadır burada yaşamak der insanoğlu hayata; diken üstündedir insanoğlu der hayat, aslı ne de hayata dünya bulup buruş hayata karşı insanoğlu!... Ukala benim de hayata insanoğlu; lazım olan ne diye sor hayata insanoğlu, umut umuttur de insanoğlu hayata!... Nefret nerede başlar benim için de insanoğlu hayata; dağ taş bul der hayat insanoğluna, ağ içinde tutsaksın insanoğlu der hayat dünyaya!... Gider gelirin denilen bir uzaklıkta olsa ahiret; ya bekle beni demek ne kadar ağır de insanoğlu dünyaya, ufuk çizgisi geniş olmalı der hayat insanoğluna!... Limit zorlama benim için der hayat insanoğluna; sen bensin ben sen de bir kere de hayat insanoğluna, eskisin der hayat dünyaya!... Nefer olduk da ne oldu der hayat insanoğluna; ilmek ilmek işle ilimi der hayat insanoğluna, nasıl nerede deme ara bul iyiliği konuşma sus insanoğlu der hayat!... Ellerin diline düşmeye gör der hayat insanoğluna; nasip olmuyor yaşamak ölmek nasip olsa bari de insanoğlu hayata, dert döküm tava gibi sahtede olabilir değil mi hayat der insanoğlu!... İli gez gör yeter der hayat insanoğluna; yol yük deme insanoğlu hayata, olumlu kendini insanoğlu dünyada!... Lüzum görmek ne kadar gerekli; anla umar olsun hayat senin için insanoğlu der dünya, nutuk atma ancak içinede atma der hayat insanoğluna!... İlkin de hayata insanoğlu; limit arama vazgeçme eyleminden kımılda insanoğlu der hayat, vecd et yeter insanoğlu der hayat!... Eder eden bulur mu der insanoğlu dünyaya; ses ver dünya bana de insanoğlu, onun için ondan uzak duralım yeter de kendine insanoğlu!... Nefes ol de insanoğlu hayata; hırçın ve güzel de hayat insanoğluna, elinden tut düştüğünde kaldır onu yerden hayat!... Lazımsın de bana hayat yeterli benim içinde insanoğlu; indirme kaldır de hayata insanoğlu, nefret değil nasip iste insanoğlu der hayat!... Kıvrımlı hayat beni senden aldı de yeter insanoğlu; akla beni dedi hayat insanoğluna, raks edilen hayata bakıp günahkâr denir sana der dünya!... Dikkat et diye uyarır seni: Sen hayatı yaşamaktan vazgeçme yeter; anlat iyiliği herkese belki senin sesin ile kötülüklerden arınıp, iyiliği bulur karşısı!... Nefes almaktan vazgeçme; nefsi kör et yeter, aklın almaz ama dünya sana kötülüklerle gelir!... Stres yapma kötülükleri iyilik yap; yaparken kendini enfeksiyonlardan ayır yeter, lüzumsuz olmadığını kanıtlarken!... Kendini unutma yeter; sen daha mühimsin bil yeter, insani duygular için kendini yakma dünyada!... Karan ismi yazarının içi yazıldı; ali ismi de iyi olmasını dilediğim, dayım için yazıldı!... İkiside kendini dünya olguları için harcadilar; aslında kendileri önemli mühim tek olduğunu bilsinler, arnın özü gibidir insanoğlunun dünyaya bakışı!... Kendi olmak gerekir dünyada der insanoğlu; ıssız olmayacak dünya benim sayemde desin insanoğlu hayata, nefes gibidir hayatta olmak der insanoğlu dünyaya!... İnkar bu dünya da der hayat; nefrette bir duygudur der hayat insanoğluna, kârdır insanoğlu için hayat der dünya!... Ar damarı der hayat insanoğluna; rüzgar eser der hayat, insana!...

Yaktım kendimi bu dünyada de yeterli olsun; aksın gitsin de hayata kendince, şakrak olsun hayatın de kendince!... Amaç ne olsun hayatta de kendince; alsın seni hayattan de kendince, masum ol hayatta de kendince!... Vicdan yapmak gerek bu hayatta de yeterli olur; etkin olsun hayatta de kendince, öğretmek gerek hayatta de kendince!... Lütfü olsun hayatta de kendince; ümit olsun hayatta de kendince, mesut ol hayatta de kendince!... Dertlıyım de yeterli olur; etkilenme de yeterli olur, lüzum görülmek de yeterli olur!... İlmek ilmek işle de yeterli olur; divane ol hayata de kendince, irdelemek gerek bu hayatı de kendince!... Vaat ettiği gerçekleri yaşamak istedim dünyada de kendince; avlandım hayatta de kendince, nefes al bu hayatta de kendince!... Espiyor hayatta de kendince; huyu suyu bu de yeterli olur, uzun yol de yeterli olur!... Zannet de yeterli olur; uzak mesafe de yeterli olur, raks et de yeterli görülür!... Lazimsin de yeterli olur; ukal ol de yeterli görülür, baktı de yeterli görülür!... İlk kez de yeterli olur; ressam ol de yeterli görülür, yaktı beni de yeterli olur!... Ağlatma beni de yeterli görülür; şenlik bu dünya de yeterli olur, ad ver de yeterli olacaktır!... Mum gibi erime de yeterli görülür; say günleri sonsuzluğa giderken der hayat insana, aykırı olduğunu düşünme sen bir insansın der hayat insana!... Farkındalık olmalı der hayat insana; ayrıcalık ister deli gönül der hayat dünyaya, kavrayabilme der hayat insana!... Son söz der hayat insanlığa; öğrendin mi der hayat insana, kanını dök bu topraklar için der hayat insana!... Evi older hayat insana; resmi çek der hayat insana, kendin ol bu hayatta der dünya insana!... Emin adım at der hayat insana; nasip et der hayat insana, kışkırtma der hayat insana!... Adım at der hayat insana; dinleyen ol der hayat insana, iliklerine kadar der hayat insana!... Şekli ol der hayat insana; bırakma hayatı der dünya insana, ilelebet der hayat insana!... Rüzgarın yönünü sen belirle der hayat insana; gül der hayat insana, üzülme der hayat insana!... Lüzumsuz deme der hayat insana; sapsarı de insan hayata, etken der hayat insana!... Vecihi der hayat insana; ilkeli ol der hayat insana, nevri döndü demesin hayat insana!... Canavar can aldı olmasın dert hayat insana; evliya sabrı hostes der hayat insana, gülen yüzün gibi hayatta!... Güneş açsın der dünya insana; çıkılma der hayat insana, ıskalama der dünya hayata!... Kavurma der hayat insana; maksimun dayan der hayat insana, az uz der hayat insana!... Zehri akıt der hayat insana; onsuz olmaz der hayat insana, noksan olma der hayat insana!... Umut et der hayat insana; ruhum rahat de insan hayata, upuzun yolda yalnız kalma der hayat insana!... Mutluluk ara bul der hayat insana; uzlaş hayatla der dünya insana, tarumar olma der hayat insana!... Kılıf arama der hayat insana; emin olmadan der hayat insana, mal olma der hayat insana!... Aklın burada kalmasın der hayat; benliğin burasını benimser der hayat insana, unutulan olmayacaksın der hayat insana!... Tahammül sınırını geçsem de der insan hayata; illallah etmez dünya der insan hayata, mahcup olmasın der hayat insana!... Aklı yerinde insan olursan der dünya hayata; ruhum rahat de insan, hayata!...

Tahmini yaşam denebilir şuan içinde bulunduğumuz durum; nasıl oldu bilinmez yaşandı desek, ne olur!... Islık çal seni bulayım de herkese; duvar gibi durma ruhun olduğunu hatırla yeter, ılımlı yaklaşırım sana bana iyi davran yeter de!... Kavra artık dünyada sende varsın; çatı altındayız seninle, en iyisi huzurlusu bu derim ben!... Aşk ömüre kendine olmalı; guvenme kırın kendine, aşk nedir aydınlıktaki farklılık mı aynen öyle!... Şanslı bir kişi oldum dünyada; en son seni buldum, kimsede gözüm kalmadı senden başka diyeyim bari!... Yazarın iyi ki yazmış bende tam karakter gibi konuştum; o yüzden öyle dedi böyle yaptı demeye gerek duymadım, sağ olsun var olsun yazarın!... Yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin; şafak sayan ben aklın karışık o doğru farkın var desek ne fayda, atılım budur de yeter!... Kıvılcım saçarsın belki; kimse bilmez senin halini, açıp kapattığın ne varsa tekrar edersin!... Birgün bilirsin hayatında kaderine yazılmıştır; nasıl olsa çakılıp kalırsın belki, o anlarda kaçamazsın kaderden!... Bunu bilir yaşarsın hep; ardışık yaşam gibi an kaçınılmaz gerçek, rüya gerçek olur mu bilinir mi bilinmez!... Isınamadım gerçeklere şafak kaç derken ömrüm tükensede; değer vatana kişilere benimde kelimelerine, 80.902 oldu!... Ispanak denildiğin günlerden; bu günlere kendin olduğum günlere, geçiş gibi her an cümleye başlarken diyerek!... Önsöz gibi oldu; ömrüm üst büst dermiş gibiyim, şu 4 dersi bilelim yeter (verelim yeter hayatımda!... Müsait misin diye sormaz kimse hayatta; dahil olarak limanda bıraksam kendimi yeter, çok yoruldum endişe eninde sonunda yok olur ben göremem galiba!... Temenni et yeter; tahammül edemezsen yani, eti neden sizin oluyor acaba kişinin!... Niyet nihayete erer mi acaba; irade beyanı ister hayat neden, lüzumsuz işlerden kaçınmak için mi!... Körpe olduğunu bildiği için belki de; evi sen olduğu bildiği için belkide, risk alıp yaşama devam etme umudu vardır hep!... Akarsu seni bana verir mi demek gerek; kumsal gibidir hayat daha bir incedir, karşıdan karşıya iyi bakmak gerek!... Umut umur olur mu acaba; misafir sen beni bekler mi acaba, etki tepki yaşama tutunmaktir!... Rest çeksede seti geç sen; güçlüsün anı yaşarsın, emin adımlarla birazı yaşa yeter der hayat!... Nefes gerek bana de; ölüm kalım de yeter, benliğine insanlığı kabul ettir yeter!... Ülke olsa da; leylekler beni de alın derim ben, o halde burada kalamam mı diye sor!... Kader hayır desede; iyi ki yaşadın der dünya, üstüne gelmesin yeter hayatta!... Lüzum değil de; vatan bölünmesin yeter de, iyi ki varsın Eren Bülbül!... İyiki varsın kalbimizde; hayat acımasız olur insanoğlu dayanabilir mı acaba, ey ben ey duy sesimi beni kendini ezdirme yeter galiba!... Yaşam ya bana tutun yanma yen diyordu galiba; arttı artı bir oldu demek gerek galiba, mavilik beni aldı yeşillikler için galiba!... ortanca olduk galiba; ailede yaşamda hayatta tutunmak gerek galiba, kestiler bağını neden de!... Eşsiz yapımı kaldıramadılar de; sisti geçti deme yeter insanoğlunu, kaldıramadı de yeter!... Şekil şart bunu gerektirdi; vatan sağ olsun de yeter, minnettar mı olunur ardından bilmem ama!... Esti deli rüzgar diye; tebessüm etsinler yeter demiştir, iyiki vardım!...

.Yaşa gör hisset derdim önce; aklım 5 karış havada değildi halbuki, şakrak bir hayat yaşadım!... Az bir şans istedim; açı buldum güneşle açtım galiba, mutlu oldum anda!... Ne mutlu bana mümkün gülmek hayatta; akan çatı korkutmasın seni, mutlu ol limit zorlama koru kendini!... İrade dışı deme yeter hayata; yeti nerde kaldı de yeter hayata, eteğindeki taşlar bunlar de yeter hayata!... Tamamiyle bitmiş anda; itinayla çıkmaya çalışırsın varlığınla, mühim değil desek ne yazar kim duyar!... Ad ver dünyaya; kopama desek de neye yarar, rastgele dünya de anına eklenti desek belki!... Yerinde olur galiba; vesvese bu desek de nerede, kızma kıyma kendine!... Hayatın kıvamına girecektin sonuçta; ıssız kaldım yönün neresi demesin hayat, zindan olmasın hiçbir yer insanoğlu için der hayat!... Iskala beni de hayata; oldum öldüm desem yeridir, lüzumsuzsun demesin hayat kişilere!... Miktarın yeter de; bu kadarı fazla demesin hayat, atkı gibi eklenti olduk galiba dedi!... An yeterli gördü hayat; kınama kişileri başına gelir derlerdi oldu ama, evveliyat gereği belki derdim ben!... Nedense varlığını kabul ettir dünyaya ama; hayatın bu der an, Leyla olmak duygu ve mantık gereği olsaydı bu dönemde belki olmazdı!... Eğlenceli hayat desek dünyayı gördün mü derim bende; nefsi köreltmek gerek demeyeceğim, onunla dost olabilseydik keşke!... Maksat gülümsemek; kötülükler içinde etki tepki çok fazla bu dönemde, kustu kötülüklerini dünya neden!... İster yaşa ister öl hepsi senin önünde der hayat; seç der hayat seçenek sunulmaz bu dönemde, tercih yaşam tescil ölüm der dünya!... Esti kötülük bizede vurdu de yeter; resti bu der dünya, bildiri oldu bu ana derim bende!... İrademle yazdım hissettirdi yaşam neden; lüzum lazım olan limit aramak anı yaşayabilmektir, dert duyurmak mı deva aramak dinlemek mi bilmem!... İstek hayatta kalmak; hayallerde yaşamak değildir, rest çekmek budur işte!... Bende varım diyebilmek; imren bana der hayat böylelikle, karanlıkta kalmak istemez kimse!... Yaşama tutunmak ister; bende öyleyim, aydınlık aramak kadar tuhaf birşey yoktur!... Risk almaktır heranda; açıklama beklemek zor olsada, imkansız değildir!... Nefisi nefise diye normalleştiren biziz; lıkır lıkır ılık ılık bitir hayatı, ısın böylelikle ana yeter der hayat!... Körpe hayat deme zamana yeter; küçümseme onu yeter, temennide bulunur hayat insanoğluna!... Ayrılıkta karıştırma kendini hayatta yeter; ebeveyn burada diyerek dünyaya yollarken hayat, kendi olmak demek gerek hayata!... Nida etti biran insanoğlu; kime neye bilmeden dert yandı sanki, neden diyen yok sonuçta!... İğrenme kendinden yeter der an; oğlan kız fark eder miydi, limit sorarken hemde hayatta!... Mümkünatı yok desek neye yazar değil mi; anlatma dinleyemiyorsun artık, kafeste değilsin sonuçta!... Aydınlığı rahatlıkla bulursun hayatta yaşamak hak sonuçta dinle duy hayatı yeter; ısrar ediyorsa bir bildiği vardır de yeter, neden deme isteme hayattan!... Linç yeme yeter ondan; ılık ılık eserek gelse, yarınlar ya dersin hep!... Küsme güne yeter de kendine; öldür öldür mevlâdandir, lüzum görürse olur karışamazsın!... Sanma yarınlar yok; nefesin varsa oda olur, anma kötülüğü yeter hayat için!... Aba altından sopa olmasın hiçbiri yeter, hayata!...