Enleri bulursak, Nimet budur deriz... Boşluk bu muydu? Aşağı bir hayata, tutunmak... Şer hayır noktasında, bir oğul... Leyleklerin getirmediği... Adi bir adamın, ürünü... Niye bu kadar bağrıyorum? Gidiş yönüm, her ters mi olur hikayeyi anlatamadın... Israr kıyamet budur, ışte... Çıkan ortaya, bu ufak hikaye ışte! Ama siz büyütün, okuyun anlayın... Bir sonu olur diye başlayan cümle; başlangıçları unutuyor hep, neden! Ak kara dünyada; alnıma aklar yazılmış durumundayız, neden!? Şimdi şurda hesap sorsam; üstte çıkacak, tonlarca insan bulurum... Tan ağırmasın, yeter! Açıklıkta ceset bulunmasin; ben, sen olma yeter... Neden ben değil biz desek, keşke bu daha iyi oldu... Milletler arası, iyilik için... İnsanlık için; illetleri kötülükleri, kendimizden uzak tutmamız gerekir... Limanlar kimseye, kapalı olmayacak... Ellerimiz birbirini tutmalı ki, dayanışmayı öğrenelim... Nasıl niçin demek yerine; o da insan, diyelim... Anlaşabilmenin yolu şudur demek; gerek ki, yazar bana bunu gösterdi... Din dil ırk demeden; anlamanın yolu bu kadar, uzak olmamalı... Göstergen olmadan (Bazen anne, bazen baba)yaşanabileceğini gösterdi, sağ olsun... Ayrıca; geçecek diyebilmenin yolu, İstanbul'dan yada doğudan geçmiyormuş... Hayatta bazı olguların; düzelmesi yetiyormuş, sağ olsun var olsun Tarkan... Cocukluğumdan beri, Tarkan duydum...Aklımın yettiğince; onunla kurgular üretim, öyle olmaya devam etsin... (Gerçi kitap hali; olmadı, ama olsun!...)O yazmaya; biz iyi bir gelecek, geçcek yaşamaya devam edelim... Haykırsa: Dünya sesini; duyar mı dedikleri, insanlar vardı? Duydularda ancak, ömürleri uzun yaşamaya yetmedi... Bütün güçlerini: İnsani yanların daha gelişmesi için, harcadılar... Bazen kulaklar sağır olsa da; nece konuşuyorsun denildi, halen de devam edilecek... Cığlık olmak istersin; lal olursun ya, ben hayko adalını duymamışım... Yeni yeni anlıyorum bazen, unutmuşum... Bazen hatırdan çıkmış, ama... Bir yerde vardı, hep de kalacak... Aldım verdim; ben seni sevdim oyununu, çoktan geçtik... Aile kavgası, arasında... Lüzumsuz bir seçenek değildi, reislik gücü ancak... İncelikler; bende yoksa, sende onda bunda şunda hiç yoktur... Hangimiz; hamzolugunda, kro davranışlara çıkışlara gerek yoktu ta ki... Anımız olsun diyemi: Yoksa; Bir üstünlük peşinde mi hayat, bilemedim... Niyetim doğmam olur muydu: Bilemedim ancak; Sayemde, iyi ki uzağında yaşıyorum diyorum... Zaman ne getirdi gördüm sağ ol var ol, sayende ruhumu buldum... Olur olmaz ayrımını; sen olmasan, yapamazdım... Olan olurdu... Noktasında, iyi ki diyorum... Diyen tarafta gitmesin ister ya; insan ışte o an, çocuğunun ebesi oldum ki... Rivayet, o ki... O çocuk; bizim olabilirmiş, iyi ki de olmamış diyorum... Cocukluğumu ona bağladığım; 1 2 olay var desem, kaç tane kişi? Cocukluğumu geri istiyorum der! Misal besleme dizisi; annem, böyle dizileri izlemeyin desede... Biz anneannemle izlerdik, tekrarları da... Anneannemin; sıcacık evi demişken, kardeşi aklıma geldi... Bir şarkı ile; Eninem, minem eninem orada sevdasını dile getiriyordu da... Gerçek hayatta; kara sevdadan delirip, onu yok sayıyordu nasıl mi? Cünkü bir büyü ters etki etmişti, hayatımı yazmak çok değişiktir... İşte hayat ...

Bilinmez bir hayat var; irdele olan biteni, riskli durum yani!... Arayış yap yaşayabil yeter; rıskı olan dünyada bir ben yokum, ayna ol kişilere yeter!... Yıkılma yeter sağlam kalabil; ısrarla bir yol bul yeterli sana, şimdi yada sonrası için hesap sor!....

Aşkımız bitecek; derler ya, hani! Ne aşk var ortada; ne sevda, bir şeytan üçgeni var... Nilüfer çiçeğinde; ne aile olur,ne kişi ya... İşte o anda; eldida, firuze olur kişi ya... Hani hayattaki; bütün yükü, omuzlar tek başına... Ana babaya; senden, ne köy olur ne kasaba derler ya hani... Aşkın da: Öyle bir şeydi tam tamamlanamayan ben gibi; yazarına teşekkür ederim ki, beni aydınlattı ebeveny olunamadıgını gösterdiği için... Sahi yağmurlar arasındaki; Cemre de, bir kardelen değil miydi? Olan babasına karşı: Görünmez olup; onu tanımadan hayatına devam eder, ancak? Anka olan abileri; hüma olan kendisini, kurtarışlar da... Tam hayatını, şu anlık siz okuyun... Mesafeler içinde; bir okyanusta kayboldum, yine... Sahi: Atlasın okyanusu hikayesi var; onlarda ailelerini bulana kadar, karaya tek başına yüzmüşler... De: O arada; neler yaşadıklarını, siz okuyun!? Bence: Aşka inanmıyorum dermiş gibi; tek başına dağ olabilenleri yazarken? Kizlarida alın askere diyebilecek; aklıma herşeye rağmen dik durabilen, nesli geldi... Babası, ona istemediği işler yaptırıyordu... Ta ki, o anı unutana kadar... Sahi ebevemy; seni istemezse, durumunu çok düşünüp durmuştum... Aile kavramı, tuz biber oldu... De: Herbir bireye; şarkı ile kişiliğine, bir yıldız sundum tekrar... Teker teker; bireylerin hatıraları bırakmak için, bende varım diyecekleri sırada? Karakterlerin güçlerini; şarkılarla burdalar yine, dedim... De istemem diyen, bireyler olursa... De hayat sana: Son nefesini say diyen olgu olmuş; sana ne olmuş istemiyorsun, yaşamak diyen kişiye... Lal karakterini derim size: Ebevemy olmak olamamak; bir canavara bunu sunmak, nasıl bir duyguydu bilmem... De kızlar destanı; bu sefer daha beter yerden, nasıl göğe çıktığını anlatıyor... Canavar; karakterin, sesini almıştı ondan... Peki ne olacaktı, bundan sonra derken? Sırtına dağ olacağına; dayakla köstek olmuştu, peki bu son bulacak miydi? Siz okuyun; güzel günlerin, nasıl geleceğini de!... Güzel günlermi var hayatta, dünya döngüsünde...? Hayır, neden aileye sardım? Olgulardan uzaklaşırın diye, peki öyle oldu mu ailem de?! Hayır, daha beter battım... Ancak kaçmadım... Bir yazar: Bu kadar gerçek yazar; helal olsun dedim, iyi ki tanımışım... Seni her gördüğünde, derin bin söz ederim... Eski dönem şarkılarına: Yapılan filmler gibi küçücük şeylere; sevgili sayılı günlere, küsmeye değer mi asla! Elbette diyerek, asla kabullenme olanları... Yağmur yağarsa; yağsım, sen inadına yürü... Ben sensiz sen bensiz olmaz o iş diyen; herkese tek başına yürülmez mi, sen benden çok mu güçlüsün de? Karışıyorsun derler, adama... Bu bile; ölüm meselesi şu anda, neden bilinmez! Yarabbi: Herkese akıl fikir ver; en çokta bana der annem, haklı... Bu devirde; ne olduğun, ne olacağından mühim olmuş... Renk nerede dersen; karısını, oğlunu ölüme sürekleyenler olmuş durumda? Dünya; ters mi dönse, düzünü begenmedim... Az aş; mutlu son devri geçeli, çok olmuş ancak? Aş olmuş, bilmem kaç lira? Aha, ışte buradan sonra... Tanrım; dünyayı baştan yarat, çünkü? İnsanlık kendini geliştirmeyi; iyi olmayı bilemedi, bari... Sen dünya ile bir ilgilen derim... Size göre; fazla olur muyum, bilmem... Sevmeyi öğrenmemiz için, bunlar gerek sevilme içinde... Kaybettiğimiz çaba gerek; ah be yapamadım, yaşayabilmeyi beceremedim...

Sevda mı o ne derken; eşsiz dünyayı keşfettim, rüzgarına kapılma olmasın ama!... Dış kapı değilim ben de yeter; Aşkı sevdayı unuttum derken, resme adapte ol derler!... Yazarın Serdar beyi yazarken; bunları düşünmüş galiba, iyi ki tanımışım onu!... Yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin bizde okuyalım; yakut gibi bireysin essizsin bunu bil ona göre davran, resmin ayna olsun karşıya!... Yüzün gülsün iyiliği bul yeter; üstünden geleceksin kötülüklerden bundan eminim, zemin hazırlayacaksın geleceğine bunu bil!... Yarınlara sahip çık; üstünsün sen aman demeyeceksin, gerçeklik ortada geleceğin orada!... Öğretmenlik kutsaldır: bunu bildir dünyaya yeter; kısılma yerine, sinem gök senindir bunu bil duyur!... Bildirgen olsun yerim rahat deme bana; ne de çalış çabala, bak sağına soluna oraya git!... Üzme kırma ama; üstüne geleni de iyiliğe it, weymo ol yeter!... Kahramanlığını yap kendince; üstüne basıp geçilmesin ama, vatanı koru!... Birlik beraberlik burada de yeter; irdeleme diyemez kimse, adım için bu gerekli de!... Rüya görme; gerçekleştir herşeyi elinden gelir sonuçta, duyma görme hissetme nereye kadar acaba!... İnsanı yani kaybetme yeter; rüzgar alsın götürsün deme, burada kimse kalmazsa yaşanmaz olur ki!... Dayan kazan olmaz mı; melek olmadım olamam ben insanoğluyum, elim armut toplasın bırak!... Lüzumsuz olmayın kimseye sıkıntı çıkarmayın yeter; el el üstünde olmazda ne yaparsın, günün işleyişi böyle kıyma kimseye yeter!... Yatıp kaldır yeter; değerini anlasınlar, akıttı kanları helal olur mu hiçbir şey de yeter!... Tüken belli etme; nereye kadar ıstırap yeterli, yerli yerinde herşey nasıl olsa!... Perişanlıktan zevk alınmasın yeter; kalk ayağa ben buradayım de yeter, artık resim sana duyulsun de yeter!... Lazım de yeter; kırılmadık yerim kalmadı derken, hayatın bunu yapmasına izin verme!... Ailem dediğim hain çıktı demiştir; yıldın yıkılmadım deseydim demiştir, şurada dursaydım sorun olmasaydım demiştir!... Elim kırılsaydı kızmasaydin canına deseydim; hür doğdum hür yaşasaydım deseydim diyordur, ülkü olan hayalleri için can atan olarak kalsaydım!... Can vermeseydin diyordur; resmet göğü deseler yeryüzünü yaşayamadım ki diyordu hayat, işte birine gülerken diğerini ağlatır!... Üstün çıkamaz insanoğlu aslında ama; risk taşır konuşması bile, dağ ol kişilere sırt çevirme!... Oğlu kızı farketmez hepsi senin parçan; güzellik için çalış iyiliği getir, duy duy yeter!... Umut ol umut bul yeter; miş değil geleceği yakala yeter, hıyanete uğramak yeter!... Üzülme gün doğar de yeter; raks et olgularla, yanılma payı verme kişilere yeter!... Yeter dayan; güç var bende de yeter aslında, ortalıkta kötülüklere savaş aç yeter!... Şimdi yada sonra deme çabala yeter; ancak demelerine izin verme, rüya değil gerçek olmasına çalış yeter!... Iskala yeter deme bana; değil bir başkasına da gitme de yeter, misli ile gelir başına deme!... Geleceğin iyi olmasına çalış yeter; nazlı bir bebektim ben de yeter, asla pes etmedim de yeter!... Titrer ruhum yanlışın olmamasına rağmen; insani yanın olsaydı bunu yapmazdım ki, lütfen yapma dedim ama!... Öyle kaldım neden; atıl değilim ben insanoğlunun dedim ama!... Duyulmadık neden; bekleyen değil beklenen ol; el ver yeter!...

Bir bakmışsınız yokuz; o yüzden, adamlık tartışmasına gerek yok aslında... Bence alma ahini denildiği gibi; erkeklerde söyler, kızlarda... Peki ben; döngüye karşı, duvar olarak görmüş idim... Adamlık konusuna da; tam uydu şu an, ne yaptığını anlatmasını? İşte öncelikle; geçmişi geçen 1 saniyeyi sorma, adamlığını sorgulatma... De ben yaş tahtaya basmam; zeytinyağlı yiyemem, o yüzden kötülükten uzak dururum da... Bu herkesin uzak durması gereken, sınırları hatırlattı bana... Zara hanımdan dinlemiştim, aşık oldum Türkiye... Ürünün varlığına; yaşanırlığına kim inanırdı, dokunacağına karşı... Ancak umarım yapılamaz, engellenir... Tabi ki saklanmış, ne varsa ortaya çıkacak? Antlaşma Mı; anlaşma mı, bir orta yol bulunacak... Bulunmamı, belirsizlikte nerede? İnsani yan, canilik ile karıştı... Bırakıp kaçmak mı, kalıp savaşmak mı? İncelik nerede? Patika yollarda; patırtı çok olur, o yüzden patlayıcı olgularla doldu... Anlat dedim; doğayı saklanma, ancak nereye kadar... Tırsmak mı; tutunmak mı, hayır yani... Nerede; cennet mi, cehennem mi? İyilik neredeyse, o oradadır... Hayatında; hekim olmadan yaşayabilmek mi, nereye kadar ki? Şu bu o; nedenle, şanslı yol diyorum hayatı... Bunu bana tekrar hatırlattığı için; sağ olsun, var olsun... De kendince; bende varım, bu olgu döngüsünde dedim... Umarım, kızmaz bana... Neden beni kattın, öğelere demez umarım... Ada sahilleri gibi, hayat dingin olsa demedim... Demek üstüne, kurulmasa... Ellerimiz sadece, bağ bahçe görse... Lime lime olmasa, ruhumuz bedenimiz... İğneyi başkasına dahi olsa, batırmasak... Niyetim hikayeyi, Adeline anlatmaktı... Ferhat gibi; ruhumu aramaktan az çok, uzaklaştım... Adımların kendi yolunu belirler... Tam o an, doğrultu kayar... Limanda canım diyeceklerin, gerçek ailen vardır sonuçta... Anlatma yaşa dedin, ancak? Sınavın bu nidaları, duyacaksın... Ok sana, saplanmış gibi... Kımıldama sakın, denilmesin... Yaşamayı rafa kaldır, zeytinlerin tükendiğinde... Yüksek rakım da, kendini at... Ak git, atlarına... Nüfus et, ona... Ulusuna, sahip çık... Sesi duy, duyur... Vicdan olup; bu da dönüm noktası olsun, istedim... Esen yelde; kaybolmak değil, kurtarmak önemli... Vallahi yazar; bu sefer çıldırdı, ama olsun... Perde kapanmaz, ne olursa olsun... Ertem; erdemini, kaybetme... Riske atma hayatı, yaşa diyor... İplerini al, kaç denildi sanki... Ancak peri de; atlas ile okyanusta, yerini bulmuştur umarım... Sağ ol yazarım: kıskanırım sonuçta; böyle kalpten yazanları var olsunlar, seviliyorsun... Ilıca bizim olunca, hayat daha iyi olacak... Liman bizim ele geçince... Gez görülen sen denildiği noktada; her köprü bizim olacak, eğer meğer keşke olmayacak... Açıkça candan söyleyeceğim, her şeyi... Zeytin çekirdeği de; bizim atılan bütün adımlar, iyilik için tabiat için hayvanlar için... Eskici geldi hanım gibi; oldu ama, şimdi şurada hayat kurtarılıyor... 14 mart tıp bayramı; bir bakmışsın, geçmişte birgün yaşıyorsun... Ancak sihirli değneğin yok, nedendir bilinmez... Bir noktaya gitmek isterim; müzik dersine, nasıl mi? Çemberimde gül oya ile de; neden anlat dedikleri noktada, çemberler bana yarar sağladı... İşte bu noktada; haluk leventi çok severim, güzel sözler... İlahi moruk denilen noktada; adam gelir aklıma, can cox hakkı olarak... Sen ben olsa da; geçmişi de, geleceğe uyarlı yor...