Tik tak…

Kraliyet saatinin sesi tüm odayı dolduruyordu. Birazdan dolup taşacak olan toplantı odasını. Sadece 20 dakika sonra Ametist Krallığına bağlı diğer krallıkların kralları ve kraliçeleri gelecekti.

Lakin Ana Krallığın, diğer adı ile Ametist Krallığı, Kraliçesi Kraliçe Amy endişeliydi. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Buz mavisi gibi görünen gri gözleri endişeden dolayı tüm odayı dolaştı. Tam karşısındaki duvarda durdu gözleri. Ana Krallık en üstte olmak üzere tüm krallıkların bayrakları asılıydı duvarda. Bir krallı hariç:

Sınır Krallığı…

Renatus Gezegeni’nin Ametis bölümüne ihanet etmiş ve Kara İnci bölümü ile iş birliği yapmıştı. Daha sonrasında Ametist’ten ayrılmış ve Kara İnci’ye katılmışlardı.

Tik tak…

Kraliçe Amy saate baktı. 10 dakika kalmıştı toplantıya. “Kraliçe?” Amy, gelen ses ile irkildi. Sesin geldiği yere baktığında Steve’i gördü. Sağ kolu, aynı zamanda çocukluk aradaşı ve sırdaşı.

“Evet, Steve.” Diyerek toparlandı Amy.

“Abiniz Kral Cameron geldi efendim,” diyerek kraliçeyi bilgilendirdi Steve. Bir süre orada durdu. Sonra tüm sınıfları bir kenara bırakarak konuşmaya başladı, Amy’nin abisi gibi olan Steve. “İyi misin Amy?”

Amy ona baktı. Endişeli gözlerle ona bakarken konuşmaya başladı. “Endişeliyim Steve,” diyerek söze başladı Amy. “Bir savaş çıkabilir ve bu savaş Kara İnci ile olmaktan ziyade müttefiklerimizle de olabilir. Tüm Ametis bölümü ile bir iç savaşa girebiliriz. Halkım için endişeliyim Steve…” Haklıydı ve herkes bunun gayet farkındaydı.

Ardından başka bir ses duydular. “Ama Volkan Krallığı ve halkı daima seninle kardeşim. Söz veriyorum.” Kral Cameron. “Ayrıca diğer krallar ve kraliçeler de geldi.” Diyerek büyük, yani Amy’nin tahtının yanında ona ayrılan tahta oturdu. Ana Krallıkta onunda en az Amy kadar hakkı vardı.

Cameron ve Amy ikiz gibiydiler. Abi-kardeş oldukları bilinmese ikiz olduklarına herkes emin olurdu. Buz mavisine çalan gümüş gözleri vardı, en dikkat çekici yönleri. Kare ve şekilli yüz hatları vardı. Dudakları ise küçük ama hafif dolgundu. Aileden gelen uzun boy ve yapılı vücutları vardı. Son olarak da sarımtırak kumral saçları vardı. Ayrıca iki kardeş de savaş için doğmuş gibiydi. Hem savaş stratejileri geliştirme konusunda hem de savaş meydanında bunu kanıtlıyorlardı. Savaşta her daim ön saftalardır.

Bir süre sonra tüm krallar ve kraliçeler büyük taht odasının toplantı salonundaydı. Amy derin bir nefes aldı ve ayağa kalktı. Bu hareketi sessiz bir ortamın oluşması için yeterliydi, ölüm sessizliği. Tam konuşacakken içeri bir anda biri girdi. Alışılmışın dışında uzun bir boy ve yapılı vücut. Sapsarı gözler ve şu an ucundan ter damlayan kumral saçlar. Komutan Abel. Nefes nefese kalmıştı. Bu herkesi şaşırttı çünkü Abel aralıksız beş saat idman yapsa bile kolay kolay yorulmayacak biriydi.

Abel çocukluğundan beri kraliyetteydi. Şu an kraliyet ordusunun komutanı ve kraliyetin yüksek kıdemli en genç askeri.

Salonda mırıltılar duyulmaya başlamıştı.

“Kraliçem?” Diyerek reverans yaptı ve izin istedi. Amy başı ile onaylayınca konuşmaya başladı. “Özür dilerim kraliçem ama…” Derin bir nesef alarak devam ettti sözlerine. “Kara İnci Ana Krallığı Kraliçesi Kraliçe Alexa ve Kara İnci Sınır Krallığı Krali Kralı Kral Aiden burada.” Dediği anda tüm salona bir kez daha ölüm sessizliği hakim oldu. Ardından ise onlar içeri girdi.

Kraliçe Alexa ve Kral Aiden şu an Kraliçe Amy’nin karşısında duruyorlardı.