Selam

Bizim gibiler çok merak ediyor. Acaba bize bunları yapan gece yastığa başını koyduğunda içi rahat ediyor mu? Veya yaptıkları hiç mi aklına gelmiyor. Ya da parkta, sokakta , AVM de gittiği her hangi bir yerde mutlu baba kızlar görünce hiçmi canı acımıyor. Biz mesela yastığa başımızı koyduğumuz anda bile o yaşadıklarını, neden hiç sevilmediğimizi, böyle davranmasaydı nasıl olacağını düşünüyoruz. En acı gerçeklerinden biri bir çocuğun hayallerini yıkmak. İnsanın değiştiği bir yer vardır hiç değişmek istemez. Aynanın karşısına geçip der ki " Ben nasıl bu kadar değiştim. Daha küçücük masum biriydim ." İnsanlar onun çok agrasif olduğunu düşünür. Ama bu şekilde acısını bastırdığını bilmez. İlla acı çekmek için gözlerden yaş akması , ağızdan hıçkırık çıkması mı gerekir. Bizim ne kadar acı çektiğimizi Allah' tan başka kim biliyor? Bir düşünür müsünüz. Bir söz duymuştum. Ölümden korkan herkesin ölümü dilediği bir gece vardır. Sizce bu söz çok doğru değil mi? Hani geceleri uyuyamayız ya bazıları her seferinde aynı rüyayı aynı kişiyi görmek istemediği için uyumak istemiyor. Bazıları ise düşünmekten uyuyamıyor. Eminim aranızda böyle olan bir kişi bile vardır. Yada yoktur . Bazen kendini o kadar çaresiz o kadar ezik hissedersin ya sanki koca bir dünya başına yıkılmıştır ve sen sadece bir kibrit çöpüne tutunarak ayakta kalmaya çalışırsındır. Ama eğer o kibrit çöpüyle çalışmaya devam edersen kendine yeni bir dünya kurarsın. Size bir soru sorucam cevaplayan ilirsin. Yorumlarda karanlıktan korkan çocuğa ne oldu?

Bir bölümün daha sonuna geldik eğer bu bölümden bir şey paylaşıcaksanız lütfen karanlık prenses ve adımı ( Ela) söyler veya yazarsanız çok mutlu olurum. Byyyyyyyyyyy. :)