Selam 

Hissizleşmek sadece mutluluğun gitmesimidir? Bu soruyu herkes sorar tabi hissizlik duygusunu yaşayanlar çok iyi bilir bazıları bu dönemleri çok iyi atlatır. Bir arkadaşım gibi. Hissizlik sadece mutluluğun gitmesi değildir. Hissizlik öyle birşeyfirki insan o kişiye duyduğu kini bile hissetmez. Öfke , korku, hüzün , mutluluk, heyecan ... Hiç birini hissetmez . Hissizliğin oluşma nedeneni bana göre bir olayı çok ama çok ağır olaylar aklımdan çıkmaz. Sürekli ama sürekli aklına gelir. Ağlamayı unutursun . O kadar ağır olaylar yaşamışsımdırki beyin artık senin ağlamanı engeller. Depresyon falan bundan apayrı birşey. O olay senin üstüne gelir . Rüyalarına girer. Veya olaylar. Sana acı çektiren bir kişi. Çoğü zaman aynı rüyayı defalarca ardarda görürsün. İşte bu tür şeyler yaşadıktan sonra insan hissizleşir. Ağlayamaz. Ne kadar acı bir durum olsada ağlayamaz. Tabi sonlarına doğru. İlk başta ağlarsın . Sinirden , öfkeden , kinden , içindeki bitmiş çocuğun son mutluluğunu alır götürür. O kişiyi görünce yaşadıkların gelir aklına. Kriz geçirirsin. Ama etrafındaki insanlar sadece ağlamanı, el ve ayak titremelerini görür. Her ne kadar pedagog da olsa o duyguyu yaşamadıysa çocuğun o duygularla nasıl başa çıktığını bilemez . Heleki ergenlik döneminde ise. Aklıma bir şiir geldi. Zaten genellikle edebiyatı çok seven yazıları çok güzel insanlar içindekileri bir mısra ile, bir yazı ile, bir karakterin dilinden döker. İşte biz bu yüzden edebiyatı seviyoruz. Müzik yapanların çoğu da öyle . İnsan bazen bir mısrada bazense bir şarkıda kendini bulur.

By. :)