Yorum yapıp vote vermeyi unutmayın!!

Başta hemen yanımızdaki baver iti olmak üzere arkadaki itler birer birer dökülmeye başlamıştı.

"NOLUYO LAN!!!" diye bağıran rohatla beraber bende sanki bir haber gibi etrafıma bakındım.

" Rohat çabuk şu kaya'nın arkasına baskına uğradık !" Diye bağırarak kolundan tutup hızlıca kaya'nın arkasına çektim. Kalanlardan herkes bir yerlere saklanmıştı. Hemen yanımda Rohat vardı diğerleri diğer kayaların arkasındaydı.

" Bu nasıl iş lan nerden çıktı bunlar !?"diyen rohat'a döndüm. Hemen bacağımdaki tabancayı çıkardım gülümseyerek konuştum.

" Bunlar türk askeri Rohat ne bekliyordun ki ?" Dediğimde şaşkınlıkla yüzüme baktı

"Ne diyorsun sen bejna ne olu...-" demesine kalmadan alnının ortasına sıktım yanıma yığılan leşine gülerek baktım.

Kulaklığa dokunup konuştum.

"Elinize sağlık hepinizin bu itin leşi kaldı. Şimdi diğerlerinde" dediğimde Bartu gülerek konuştu

" Onlarda bizde komutanım sizde dikkatli olun"

Başımı salladım. Hızlıca olduğum yerden çıkıp koşarak başka itin yanına geçtim. Sahte korkuyla konuştum. " Rohat...Rohat öldü" dediğimde durup bana baktı. " Nasıl olur ?" Diye sorduğunda tabancayı doğrultup kafasına sıktım "işte böyle olur it" o an yanımdan duyduğum bağırışla hemen yana döndüm.

"SEN TÜRK ASKERİSİN !!" Diye bağıran bu itlerden biriydi. Silahı ona doğrulttum " He onlardanım" diyerek onuda vurdum.

Hızlıca kaya'nın arkasından çıktım. Yan taraftan dolanıp timin yanına doğru gitmeye başladım.

O an yanımda gördüğüm itle durdum "bana bak" dediğimde bana döndüğü anda kafasına sıktım.

"Komutanım sağ taraf temiz!" Diyen Alp'le gururla gülümsedim. Hemen ardından konuşan Uraz oldu "Sol taraf temiz bir kaç it kaldı ortada"

Dediğinde etrafıma bakındım. Burda kayaların arkasında saklananları bizzat kendim öldürdüm.

" Komutanım görünürde it kalmadı " diyen bartuyla kayalığın arkasından çıktım tam ortada duruyordum birisi varsa beni rahatça vurabilirdi.

Kendi etrafımda dönüp kontrol ettim.

Kayanın arkasından kafası görünen iti görünce elimdeki tabancayla onu da vurdum. Yavaş adımlarla o kayanın arkasına doğru ilerledim.

Kayanın tam önünde durdum ve üzerine çıktım aşağı baktığımda saklanan iki iti gördüm diğer bacağımdan da tabancayı çıkardım ikisini birden tek seferde öldürdüm.

Arkamı dönüp bana doğru gelen timime baktım.

" Arkamdan çık Bartu " dediğimde hemen arkamdan "vay anasını be ses bile çıkarmamıştım ben komutanım" diyerek çıktı karşıma geçti.

Ona bakıp güldüm. "Sen kimden saklanmaya çalışıyorsun Bartu...hem ssen ne zaman oraya geçtin !?" Sorumla karşımda hazır ola geçti.

" Siz Rohat iti'nin öldürürken komutanım !" Dedi gür sesle, gururla gülümsedim diğerleride yanına gelip hazır ola geçtiğinde olduğum kaya'nın üzerinden yere atladım.

" Rahat asker rahat !" Dediğimde Bartu heyecanla rahat'a geçti. Gülerek yanına gittim kollarımı iki yana açarak durdum hızlıca gelip sıkıca sarıldı.

Uzun süren sarılmasının ardından geri çekildi.

" Ya komutanım sizi ne özlemişim ha...koskoca iki yıl" dedi ben diğerlerine sarılırken, en son tolgaya sarıldım geri çekildim tabancaları belime koydum. Ellerimi arkada birleştirdim.

" Öyle Bartu öyle...sizide tebrik ederim" dediğimde geldi birden "sağolun komutanım !!" dediğinde gururla gülümsedim.

" Komutanım be gidelim artık askeriye'ye şu dağlardan bıktım ha " diyen bartuyla Uraz kafasına vurdu "sus lan işin bu senin bundan mı şikayetcisin !?" Dediğinde Bartu hayırdır dercesine uraza döndü. " Kardeş ben ondan şikayetçiyim mi dedim sana ne diyon sen ?" Bartu'nun tepkisiyle uraz'da Bartu'ya döndü

" Öyle gösteriyorsun ama dimi " diyen urazla Bartu urazın üzerine doğru yürüdü.

" Tamam yeter hazır ol'a geç !!" Dediğimde ikisi başta olmak üzere hazır ol'a geçtiler.

" Gereksiz olay'a gerek yok Bartu, Uraz. Şurda uzun zaman sonra ilk kez karşı karşıyayız siz ne yapıyorsunuz !?" Dediğim ikiside yüzüme baktı aynı anda konuştular. " Kusura bakma komutanım !" Kendi aralarında hep böyle bir şey vardı zaten o yüzden pek ciddiye alınıcak şey değillerdi.

" Gidelim artık !" Dediğimde önde tim gitmeye başladı arkada ben. İlerlerken arkada duyduğum sesle tek hamlede belimden tabancayı çıkarıp dönüp sıktım. Silah sesiyle bana dönen timle bende yerde yatan it'e baktım.

Gülerek time döndüğümde bana yüzlerindeki gülümsemeyle baktılar.

" Helal olsun komutanım !" Diyen bartuya güldüm.

" Sağol Bartu. Ama bunu sizinde farketmeniz lazım benden daha tecrübeli olmanız lazım " dediğimde evet dercesine başını salladı.

_________________________♠_______________________

Askeriye'ye girdiğimde karşımda duran albayla hazır ol'a geçtim. Selam verip " Yüzbaşı Safir yaman emret komutanım!" Dediğimde gülümsedi.

Başıyla selam verdi. "Rahat yüzbaşım rahat" başımı sallayıp rahat pozisyonuna geçtim.

Yanıma gelip sıkıca sarıldı. Sarıldım geri çekilince bana baktı.

" Türk milleti seninle gurur duyuyor safir yüzbaşım" dediğinde başımı salladım "sağolsunlar komutanım !" Dediğimde öyle dercesine başını salladı.

"Akşam odama gel safir seninle konuşmamız gerek" dediğinde başımı salladım "emredersiniz komutanım" dediğimde gülümsedi ve dönüp gitti.

Olduğum yerde durup etrafıma baktım.

Özlemiştim buraları uzun zaman sonra dönmek garip hissettirmişti.

Buraların verdiği huzur ayrıydı benim için...huzur kadar verdiği acı da unutulmazdı.

"Komutanım !" Diyerek arkamdan bağıran urazla arkamı döndüm ellerimi arkada birleştirdim.

Gülerek konuştu.

" Bakın farketmediniz beni " dediğinde hafifçe güldüm.

" Sen öyle san asker" dediğimde yanındaki Uraz kahkahayla güldü ve bartuya dönüp konuştu "kalbin kırılmasın diye belli etmedi safir komutanım " dediğinde Bartu sinirli yüz ifadesiyle uraza baktı elini kaldırıp vurucak gibi tuttu " bak Uraz bak kardeşim bu beş kardeş bunun tadını bilirmisin !?" Dediğinde kendimi tutamayıp kahkaha attım. Benim gülmemle Bartu başta olmak üzere bütün timim bana döndü.

Bartu şaşkınlıkla konuştu.

" Aha siz güldünüz komutanım..." Dediğinde gülmeyi kesip başımı yani dercesine salladım "Ben gülemiyormuyum Bartu ?" Dediğimde

Bana doğru bir adım attı başını iki yana salladı

" Yok komutanım gülebiliyorsunuz tabi ki de ben o...o olaydan sonra...işte ya boşverin komutanım gülün siz " dediğinde aklım o güne gitti bir an ama çok düşünmeyerek konuştum ama artık yüzümde gülümseme yoktu.

"Öyle Bartu öyle..." Diyerek arkamı dönüp uzaklaştım yanlarından

" Lan Bartu o çeneni tutamıyorsun sen ha !?" Diyen urazdı ona karşılık konuşan Tolga oldu

"Harbiden be Bartu ne diye hatırlattın şimdi oğlum sen !?" Dediğine olduğum yerde durdum.

Bartu konuştu bu sefer "haklısınız valla bu sefer ben kendi ağzıma sıçayım " dediğinde güldüm.

Arkamı dönüp hâlâ olduğu yerde duran time baktım.

" Bartu !" Dememle bartu bana döndü. Elimi alnıma kaldırıp asker selamı verdim. Hızlıca başını sallayıp o da selam verdi. "İyisin " dedim ve dönüp askeriye'ye girdim.

O ne demeye çalıştığımı anlamıştı.

Askeriye'ye girip kendi odama gittim kapıyı açıp içeriye baktım iki yıl sonra burayı ilk defa görüyordum. Odaya girip kapıyı arkamdan kapatıp sandalyeme gidip oturdum.

Sıkıntıyla derin bir nefes aldım.

İki yılın ardından burda olmak garipti herşey bütün anılar birer birer aklımdan geçiyordu.

Telefonum çalınca, telefonu cebimden çıkarıp ekrana baktım sadece numara vardı. Telefonu açtım.

"Alo ?" Dediğimde karşı taraftan bir süre ses gelmedi tam telefonu kapatıcakken konuştu.

" iyi günler safir yamanlamı görüşüyorum ?" Diyen sesle telefonu terkar kulağıma götürdüm.

" Evet buyrun siz kimsiniz ?"

"Safir hanım biz Özel Göktürk hastanesinden arıyoruz. " Dediğinde anlam veremedim ne için arıyorlardı ki beni "ne için ?" Diye sorduğumda karşı taraftaki kadın konuştu. "Sizin doğduğunuz gün hastanemizde olan bir karışma durumu olmuş" dediğinde şaşkınlıkla kaldım.

"Nasıl yani ?" Dedim kısaca, kadın konuşmaya devam etti "bebekler karışmış yani safir hanım"

Bu nasıl saçmalıktı. Bu böyle yıllar sonra olucak birşeymiydi ? Neyin saçmalığı kimin kandırması bu

"Böyle yalan işlere ayrıcak vaktim yok benim iyi günler" diyerek telefonu beklemeden kapatıp masaya bıraktım.

Daha ilk günden saçma sapan işler beni buluyor ya...

Neymiş bebekler karışmış saçmalığa bak

Yorum yapıp vote vermeyi unutmayın!!