Dinçer duvara yasladığı kadına doğru başını az daha yaklaştırdığında Mehtap gözlerini tamamen yumdu. Burnuna gelen yalnızca Dinçer'in keskin parfüm kokusu değildi baş etmeye çalıştığı, onun kendisine has kokusu da mantığını devre dışı bırakıyordu.

Dinçer karşısında gözleri kapalı bedeni titreyen kadının bebek kokusunu daha fazla içine çekme arzusuyla burnunu kadının boyun girintisine götürdü.

Kadın bedenine yayılan elektrik akımıyla, iradesini kaybetmek üzereydi. Cılız sesiyle "yapma.. lütfen." dediğinde Dinçer kadının sözlerine karşılık dudaklarını kadının sol kulağına doğru yaklaştırdı.

"Benim ol... "derin bir nefes aldı" Biz olalım. "