Yeni Üyelik
1.
Bölüm

1. Bölüm

@karayelataman

Her şey o gün başlamıştı, sadece bir anlık şeyle olanlar kaderimi değiştirecek olması beni derinden etkilemişti.

Ben Asaf Karadağlı, şimdi diceksinizdir sen kimsin?

Tam yerinde bir soru olur çünkü artık bende bilmiyorum.

Kafayı yemiş diyorlar, bir kadın için delirdi, gibi bir çok söze magruz kaldım o sadece bir kadın değildi o benimdi, o bizdi, o benim doktorumdu.

Bizim aşk hikayemiz farklıydı o özgür ruhu bir yere sığmıyordu bazı şeylere magruz kalıyorsa sevdiği bir şey vardır o yüzden susuyordur.

O benim her şeyimdi, her şeyimi alıp gitti, bu hiç adil değildi.

Sevgili doktorum, bizim aşk hikayemiz farklıydı.

10 yıl önce asafın ağzından...

Sabah telefonumun sesi ile gözlerimi açtım telefonumu komidinin üstünden alıp arayan kişiye baktım.

Afran'dı sabah sabah niye arıyordu bu davar yine.

"Ne oldu?" diye açtığım telefon dan ve dışardan gelen bebek sesi bir olmuş aynı anda geliyordu.

"Bebek oldu, kapıyı açta içeri girelim da islandik"

"Ne bebeği oğlum "

"Onu sana sormalı Asaf hadi kapıyi aç"

"Tamam geldim" dedim ve yatağımdan sersem bir şekilde kalktım.

Odandan çıkıp verdivenlere doğru ilerledim.

İndim ve küçük masada olan suyu elime alıp ilerledim giderken içiyordum bir yandan.

Ve bir anda bütün şu yüzüme töküldü Allah bela mi verdi.

Kapıyı açtım ve T-shirtule yüzümü sildim.

İçeri giren afran ve bir bebek vardı yanında.

Koltuğa geçtik ve bebeği karşı koltuğa koyduk ve ona baktık.

"Bu ne oğlum " dedi afran.

"Bebek" dedim.

"Onu bende görüyorum "

Ayağı kalktım ve bebeği pusetinden çıkararak içine baktım bir mektuptu bir notu var mı diye düşündüğüm gibi vardı.

Elime mektubu aldım ve bebeği yerine bıraktım.

Tekrar arafin yanına geçerek mektubu açtım kimden geldiği beli değildi ama baya bır şey yazmiştı.

'merhaba Asaf, bu kıza daha baka bilcegimi sanmıyorum neden olduğunu merak ediyor ve kızgınlık duyuyorsundur şu an haklısın, belki de o günü hatırlamıyorsundur ikimizde içmiştik ama sen daha çok içmiştin işte o gece her şey oldu o zaman bu kızımız oldu ilk başlarda kendim bakicagima soz vermiştim kendime ama olmadı ben her şeyi ayarlamış ve baska bir şehire taşınmak için her şeyi mi ayarladım ama ne yazık ki taşınacağım gün ailem bir bebeğimin olduğubu öğrendiler bir ihmalsizligimin sonucunda babam bağırdı çağırdı en sonunda ise beni evlendirmeye karar verdi büyük bir adamla ben direndim ama ne yazık ki evlenmek zorunda kaldım 7 ay sonra kızımız doğdu Asaf senle benim kızım çok güzel. O adam beni sürekli dövüyordu kizimada aynısını yapcak diye kaçtım buraya getirdim şimdi burda da gidiyorum Asaf ben onun yanındayken o güvende olmicak ama senleyken güvende olduğuna emin olucam kızımıza iyi bak Asaf.

Sizi seviyor olacağım asaf'

Okuduğum cümleler ile büyük yumru oturmuştu boğazıma bi pusete ki bebeğe baktım bir de mektuba.

Ayağa kalktım ve kızın yanına gittim bana gülümseyerek bakıyordu.

Ben zaten seni nasıl bırakım ki be kızım.

Puseten aldım ve sarıldım son dakika da hayata tutunmuş bir çocuk sana çok güzel bakicam.

Ayağa kalktım ve odama doğru ilerledim.

"Oooo Asaf bey çabuk almışsınız küçük kıza"

Afrana ters bir şekilde bakarak tekrardan önüme döndüm ve odama ilerledim.

Odama çıktıktan sonra bebegi yatağa bıraktım ve dolabıma doğru ilerledim.

Aynadan bir kendime bir de bebeğe baktım ben nasıl bakicaktim ona? Ben daha kendime bamazken bir bebeğe bakmak imkansız gibi bir şey di.

Dolabı açıp kendim için bir pontolon ve bir gömlek aldım.

Hemen giyindikten sonra aynadan kendime bir daha baktım ve bebeği kucağima alıp odadan çıktık.

Koltukta uzanan afrana baktım bu adamın gevşekliği nerden geldiğini bir anlasam.

Verdivenlererden indim ve solana doğru ilerledim geldiğimde bebeği pusete koydum.

"kalksana gidicez"

"Nereye gidicez oğlum"

"İyi ki kardeşimsin"

"İyi ki abimsin " dedi imali şekilde.

Elime aldığım yastığı kafasına geçirdim ve puseti elime alıp kapıya doğru ilerledim.

~~~~~~~

I

Loading...
0%