Sesiz bir yolculuğun sonunda markete gelmiştik.

Arabadan indim ve markete doğru ilerledim arkamdan gelen afran ve bebek çok uyumlu bir üçlü olmuştuk.

Markete girdik ve bezlerin olduğu yeri bulmaya çalıştım.

Tabi ki yerimde durarak bulmaya çalışmam çok ikonik bir davranıştı.

Biraz bakındıktan sonra görmüştüm ve oraya doğru ilerledim.

Bezi alıp afranin yanına doğru ilerledim.

"Alcagın bir şey varsa al"

"Yok ya"

"Tamam o zaman gidelim "

"Tamam gidelim"

Dedim ve kasaya doğru ilerledim, Kasiyere parayı verdikten sonra marketten çıkmıştık.

Arabaya doğru ilerlerken koşarak yaklaşan 3 köpekle bir anda afran korktu.

Elinden puset'i alıp arabanın arkasına yerleştirdim.

Köpekler arkasına dönerek bir anda havlamaya başladılar.

Afran koşarak arabaya bindi, ben bu haline gülerken bir anda köpekler bana doğru gelmeye başladı hızlı bir şekilde on koltuğa geçerken.

Bu itler benim peşimden geliyordu lan hayır olamaz bu gün olmasın.

Bir anda koşmaya başladılar, onlar koşunca bende koşmaya başladım.

Kendimi nasıl arabaya atigimi bilmiyorum.

Arkadan gülen afran ile bebekte gülmeye başladı.

"Çok komik" dedim, ve arabayı çalıştırdım.

Eve doğru ilerledim, eve giderken şarkı açtım ve dinlemeye başladık.

Aradan geçen bir kaç dakikanın ardından evin önüne gelmiştik.

Arkadan afran ve bebek inip eve doğru ilerlediler bende arabayı park etim.

Arabadan inip elime bez ile biberonu aldım ve eve doğru ilerledim.

Şimdilik bu bebekle idare edicez ama büyüyene kadar nasıl bakicagimi bilmiyorum çünkü bir bar zincirim vardı ve ordaki işlerimi yapmam gerekiyor yeri geldiğinde geceleri bile eve gelmiyordum.

O varken ise nasıl konsantre olucaktim ise ve iş yerine onu nasıl götürüçektim.

Bir bakıcı tutsam olmazdı mektupta yazanlardan sonra onu başkasiyla yanlız bırakamazdim. Bir gün annesi gelirse ne yapacaktım? Burda mı kalacaklardı yoksa ikisini de göndericek mıydım? Ya başına bir şey gelirse ben yokken? Ne yapıcaktım? Hiç bir fikrim yok gibiydi. Tek seçenek afran kalıyordu acil zamanlarda onla bıraksam daha iyi olurdu kalan işleri de evden yapardım. Evde zorlansamda böyle olmalıydı, artık bir kızım vardı. Hemde daha yeni doğmuş bir kız. Eve girdim, içeri doğru gittim ve bir baktım ne yapıyorlar diye ikiside uzanıyordu afran onu yanına koltuğa almıştı.

Ben mutfağa geçtim bebeğin mamasını hazırladım.

Son bir kez çalkalasak yeterdi bence, içeri doğru ilerledim afran uyuya kalmış bebekte afranin yüzünü seviyordu.

Mamayı masaya bırakarak bebeğin yanına gittim.

Kucağıma aldım ve tekli koltuğa geçtim, bir kolumu bebeğin başının altına koymuştum diğer elimle de biboronu aldım ve ağzına götürdüm.

Çok açıklamış olmalı ki hızlı hızlı mamayı yemeye başladı.

"Senin ismin ne olcak küçük kız"

Düşünmeye başladım ne olabilirdi ki hiç bir fikrim yoktu.

Mamasını bitirdi, biboronu masaya bıraktim yüzümü bebeğe döndüğümde bana bakıyor ve gülümsüyordu.

Bende ona güldüm ve diğer koltuğa geçtim uzandım bebeği de yanıma uzandırdım ben onun kafasını severken o uyuya kaldı yanımda.

Bende telefonumu alarak kız isimlerine bakmaya başladım.

Güzel isim bulmak lazımdı küçük bebeğime.

Pinteresten baktığım isimlerde en sevdiğim almila idi sanırım küçük bebeğimin ismi almila olucak.