Bir gün gözlerini açtığında,
Beyazlar içinde iki melek olacak;
Artık zamanıdır gidişlerin.

Sonsuz kapılar açılmıştır,
Gidişler ayrılıklar her zaman hüzünlü olmuştur.
Bu gidiş diğerlerinden farklıdır;
Haykırışların, yardım çığlıkların boşunadır,
Dönüşü olmayan bir yolculuk.

Göz yaşlarıyla uğurlanış,
Yüreklerde bir ateş;
Önce sevdiklerinin ağıt çığlıkları yükselecek arkandan.
Bembeyaz kefenle, tahta bir yatak omuzlarda,
Gideceksin son yolculuğuna.

Sevdiklerin olacak arkanda,
Sen omuzlarda tahtadan yapılmış bir yatakta,
Gideceksin toprağın altına.
Artık tek başınasındır bu yolculukta.
Önceki yolculuğun nasılsa,
Bedelini yaşayacaksın bu yolculukta.

Dünya kocaman bir yalanmış,
Asıl gerçek burasıymış.
Sonra dualar yükselecek gökyüzüne;
Sevdiklerinin sana hediyesi.
Ferahlayıp huzur bulacaksın zamanla,
Unutulacaksın, bir fatiha bile okuyanın kalmayacak arkanda.

Alışılacak yokluğuna;
Yalnızdın, yine yalnızsın
Ebedi yolculuğunda...