Denizin kıyısına vurdum kendimi,

Kalbimde ne varsa bir bir döküldü dilimden.

Deniz,kah dalgalanıp kah duruldu.

Dalgalar gibiydi benim de hayatım.

Ne güzel dalgalanıyordu deniz,

Derinlerden gelen öfkesini kıyıya taşıyordu,

Sonra sakince geriye çekiliyordu.

Kum taneleri suyla oynuyordu adeta.

Benim de kendimeydi öfkem,

Ruhuma açtığım yaralarım dile geldi birden,

Kanata kanata intikam aldı izlerin üzerinden...