3.Bölüm

uzun bir aradan sonra yeniden devam.

~~

şu an salonda eceyle oturmuş,karşımdaki sarı çiyana bakıyordum.kendisi yüzsüzce karşımda oturmuş bir yandan boranı süzüyor,bir yandanda çayını içiyordu.

Boran salondaki tekli koltukta oturuyor,yelloz melisada annesiyle hemen sol çaprazdaki üçlü koltukta oturuyordu. Karşılarında ise eceyle ben oturuyordum,borın yanındaki tekli koltuktada annem oturuyordu.Büşra teyzem ise benim yanımdaydı.

"Eee hayırlı olsun büşracım oğlun gelmiş" Melisanın annesi,meryem ablanın konuşmasıyla bakışlarımı melisadan çekip ona çevirmiştim.Kızı ne kadar cadalozsa kendisi bir o kadar tatlıydı,kızınıda gayet iyi tanıyordu.

"Ay çok şükür geldi,yüreğim azımdaydı bu sefer,bir şey olacak diye çok korktum valla"

Bakışlarımı borana çevirmemle onunda bakışları beni buldu.Söylememe nedenini çok net biliyordum.dediği gibi büşra teyze aşırı düşkündü oğluna.

Annem boranın kolunu eliyle okşarken konuşmaya başlamıştı.

"Ay Ahiretliğim demedimmi ben sana benim aslanıma bir şey olmaz,dayanıklıdır benim oğlum diye" Annem diye demiyorum çok seviyordu boranı,abim onun için nasılsa boranda öyleydi.

Annemle,büşra teyde bizden daha sıkı fıkıydı,kendileri çocukluk arkadaşıydı hatta sadece annemle,annesi değil,babalarımızda öyleydi. Onların bambaşka hikayeleri vardı kendilerine göre,bu mahallede büyüğüp,birbirlerini sevmiş onlarda.

Annelerimiz belli etmesede her yakın arkadaş gibi onlarında hayali belliydi. Birinin kız birinin erkek çocuğu olup onları evlendirmekti.

nasipki ikisininde birer kız birer erkek çocuğu oldu

Aynen öyle iç sesim ama sıkıntı şuyduki bilmedikleri şey kardeş gibi büyütmeleriydi.ki bu düşünce abime ve borana aitti,ikisi kardeşten öteydiler ve aşırı kıskançlardı,tabiki onlarda biliyordu kız kardeşlerini sadece birbirlerine emanet edebilirlerdi...

Kafasını omzuma yaslamış ece kulağıma sessizde bir şeyler mırıldanıyordu.

"Şu kız biraz daha abime bakarsa dalarım ben buna"

İnan o dalmasa ben dalacaktım yüzsüzün önde gideniydi,ailelerimizin yakın olduğunu bildiği halde yüzsüzce gele biliyordu.aramızda geçen tatsız bir olay yaşanmıştı onunla,tüm mahalleli elimden zor alıyordu melisayı,bana sürtük demeye kalkmıştı ama anne bile kızının haksız olduğundan bir şey dememişti.

Birbirimize atışmalarımızla zaman ilerliyordu,boran yorgundu bu belliydi,odasına gitmek için an kolluyorduki bir daha onu ne kadar tanıdığımı fark etmemi sağlayacak bir şey yaptı.

"Bana müsade dinlenmem lazım biraz"demesiyle bakışlarım ona kaymıştı,sabahtandır çekinmeden süzüyordum adamı.

" Ay burda da dinleniyordun ya,ne güzel sohbet ediyorduk"melisanın konuşmasıyla hemen lafa atlamıştım,ecenin beni dürtmesini umursamadan.

"Kızım adam askerden gelmiş,yorgun.senin çirkef sesinle nasıl dinlensin"

yürü be kızım kim tutar seni

kimse bu çıkışımı yadırgamamıştı çünkü biliyorlardı aramızın gergin olduğunu.Meryem abla hemen araya girmiş,

"Kızlar sorun yok,hadi biz kalkalım bence"demesiyle büşra ablanın atılması bir oldu.

" Ay genç onlar olur öyle şeyler,tatlı yiyeceğiz daha sonra gidersiniz"

O sıra boran odasına kaçmıştı resmen.adam yorgun haklı yani. meryem abla eh iyi madem diyerek oturmuştu yerine o sırada eceyle ben tatlı koymak için mutfağa gelmiştik.annem severdi meryem ablayı,kızından haz etmesede,onlar sohbet ederken mutfağa büşra teyzem girmişti.Teyze dememin tek sebebi onlar istemişti,annemin kız kardeşi oymuş ona demeyeceksem kime diyecekmişim derdi hep.

"Ece abinede tatlı koyayımda götür sen ona" Demesiyle ecenin bakışları bana dönmüş,hızlıca annesini cevaplamıştı.

"Ben bir lavaboya gideyim masal koysun,bende bu tatlıları koyarım sonra biz mutfa toplarız sen git annem" Demiş annesini kovmuştu,bunun tek sebebi boranı görmemi sağlamasıydı,birde vakit kazandırmak için mutfs toplamayı bahane etmişti.tabiki mutfağı o toplayacak bizde o sıra boranın yanında olacaktık.

Elime aldığım tatlı tabağıyla ben boranın odasının önüne gelmiştim,büşra teyzemde salona geri dönmüştü.

eceyi fena sattık yalnız.

olsun arkadaşlar bu günler için derdi hep atalarımız. Gerçekten atalarımızmı demiş bunu.kes sesini ben iç ses,heyecandan kalbimiz götümüzde atıyor zaten.

Odanın kapısını çaldığımda gel sesiyle odaya girmiştim.

"Sana tatlı getirdim boran abi-" Derken gördüğüm görüntü yutkunmama sebep olmuştu.

Yatakta sırt üstü yatan ve üstüne yandan çektiği siyah örtüyle yarasının olduğu tarafı örten boranı görmeyi beklemiyordum.

Anlaşılan annesi gelmiş sanmıştıki,çıplak üstünü örtmeye kalkışmıştı.

"Sen miydin,annem sanmıştım bende.hem ne zahmet ettin be kızım" Demesiyle ona yaklaşmış tabağı başucundaki komadinin üzerine koymuştum.

"Yaran iyimi" Dememle bakışları yüzümdeydi,gözlerimi gözlerinden çekmeden ona yaklaşmış ellerimi yarasının üzerindeki sargı bezine koymuş,yavaşca parmaklarımı hareket ettiriyordum.bakışlarım yarasındaydı,o sırada boran yavaşca doğrulmuş,bileğimi tutmuştu.

"Hayırdır birileri fazla merak ediyor galiba bizi"

"Ayıp ediyorsun ben ne zaman seni umursamamazlıktan geldim" Kalbim yeterince hızlı atmıyormuş gibi beni biraz daha kendine çekmesiyle iki yana açılmış bacaklarının arasındaydım şu an.

Dev bedeninin arasında küçük kalıyordum.onu tutmayan elim kızıl saçlarıma gitmiş yavaşca omzumdan arkaya atmıştım. Bakışları açık kalan boynuma gittiğinde kararan gözlerini görmek tekrar yutkunmamı sağlamıştı.farklıydı bu sefer,bu görevde bir şey olmuştu,bakışları değişmiş yaklaşımı farklılaşmıştı.

Ciddi bakıyordu,şu an işi şakaya vurup beni odadan göndermesi gerekiyordu.

"İyiyim merak etme,hem şöyle de bakma bana"

"Nasıl" Derken yavaşca bileğimi tutan eli bırakmış,belime doğru gitmişti.

Hadi ama olaylar nasıl bu kadar hızlı geliştiki.

"Seni anlayamadığım şekilde"

" Nasıl oluyor öyle"dememle belimden tutup kucağına çekmesi bir oldu.bacaklarım iki yanından sarkık bir şekilde oturuyordum şu an.bir anda böyle olmak garipti,daha yeni geldiğinde bana abim derken şimdi kucağına alışı hem ben tatlı getirirken ne ara bu hale gelmiştik.

"Beni ikilemde koyacak şekilde bakma kızım,geldiğimden beri bakışların üzerimde anlamadımmı sanıyorsun o kızdan kıskandığını,masal yanlış yoldasın güzelim,beni bu kadar iyi tanıma endişelenmede,seni herkes kardeşim gibi bilirken aklımı bulama benim gülüm" Demesini asla beklemiyordum.

Saf değildi biliyordu az çokta ondan hoşlandığımın,onu kıskandığımıda elbet farketmişti,annemler kızdan gıcık olduğum için onu dediğimi sanmıştı ama o anlamıştı.

yalnız o bize abinim senin dedi farkındamısın.

Tamam öyle demiş olabilir ama,abim değildi anlaması gerekiyordu.

ee anlatalım o zaman.

Sol elimi ensesine koymamla derince yutkunmuştu,bakışlarım adem elmasına inmişti yavaşca.

"Aklını bularsam nolur peki"

Diğer elimide yavaşca ensesine koymuştum,kucağında biraz daha ileri giderken,gözlerini kapatmış başını arkaya doğru atmıştı,dudaklarını birbirine bastırıken,belimdeki ellerini sıkmış durdurmuştu beni.

"Kımıldama,nerede olduğunun farkında değilsin sanırım ha abicim" Sesi o kadar kısık ve derinden gelmiştiki,bu halde bile abicim diyordu ya.

Altımdaki sertlik tamamıyla tehlikeli sularda olduğumun kanıtıydı,ne zaman bu hale geldiğimize dair bir bilgimde yoktu.

"Şuan kucağındayım ve sen abim olduğunumu söylüyorsun" Derken nefeslerim hızlıydı,kafasını kaldırmış kararmış gözleriyle yüzümü tarıyordu bakışları.

Hafifce kapatıp açtığı gözleriyle,tekrar gözlerime baktı.

"Git,inan şu an aklım yerinde değil,iyi bir zamanda değil,birazdan abin yanıma gelecek ve sen benim kucağımdasın,bu doğru değil gülüm"

Sesi mecbur gibi çıkıyordu,ama bu benim için büyük ilerlemeydi,bugün anladığım şey az da olsa benden etkilendiğiydi,ve bir dakika o bize gülümmü dedi.

senin şu an kırılıp odadan çıkman gerek salak.

doğru lan,bir anda kucağından kalkmamla,kala kalmış gibiydi.

"Peki boran ABİ,Ama unutma beni bir anda kucağına alan sendin" Dememle gözlerimi sımsıkı kapatıp açmış,derin bir nefes almıştım.

Kalbim hızlıydı hatta soluğu götümden alıyordum şu an,ece çoktan mutfağı toplamış olmalıydı.

Gözleri yüzümdeydi,bakışları o kadar derindiki tanıdığım boran değildi karşımdaki,ve ben bu boranı daha çok sevmiştim.

Ona arkamı dönüp odadan çıkmış,kapıyıda kapatmıştım.

Mutfağa girmemle ecenin bakışları bana dönmüştü,tezgahı topluyordu.elindeli tabağı bırakıp yanıma gelmiş,iki elini omuzuma koymuştu.

"Kız noldu yüzün kızarmış,Yoksa,yoksa öpüştünüzmü"

Demesiyle gözlerimi kocaman açmış ona bakıyordum. Bu kız patavatsızın tekiydi valla.

"Saçmalama öpüşmedik,ama...ama naneyi yedik ece,abin benden hoşlanıyor sanırım"

Dememle kocaman açtığı gözleriyle bana bakmıştı.

"Nasıl lan hangi ara daha yeni geldi adam"

Demesiyle kısaca odada olanı anlatmıştım,tabikide ondan gizlim yoktu.

"Masal bizim anonimden uğraşmamıza gerek kalmayacak gibi ha" Demesiyle salona geri dönmüştük.

Yarım saat sonrada evlere dağılmıştık,bu akşam yemek yenecekti ailecek,abimde karakoldan gelecekti.kendisi komiserdi ve boran döndüğü için arada yaptığımız aile yemeklerinden yapacaktık gene.

Abimin boranı benden çok sevdiğini düşünüyordum bazen,yemekten sonra muhtemelen dördümüz gene bara giderdik,çünkü söz vermişlerdi boran döndüğünde gideceğimize dair,yani bu şuyduki.

Gün daha yeni başlayacaktı ve benim şu an yaptığım tek şey,yatağıma uzanmış tavanı izleyip sabahki olanı düşünmekti.

gitmek yerine öpecektik bee

harbi en fazla nolabilirdiki...

onu öpmenin en fazla ne olabileceğini bugün net bir şekilde görecektim...

~~~~

uzun bir bölüm sonu,diğer bölümler aşırı tatlı olacakkk,yeni bölümde görüşürüz♡♡