Canfeda

💫

Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz iyi okumalar

💫

Evet ismim cenfeda annemi küçük kardeşim Azra nın doğumunda kaybetmiştim babam ise annemin ölümüne dayanamayıp intihar etti ben ve kardeşime'de babaannem beliz'in babası Arif baba ve Selma teyze baktı

"Ablaa abla uyan"

Azranın sesiyle gözlerimi açtım

"Abla beliz abla geldi"

Beliz benim kardeşim gibiydi annem ve babam yanımda yokken azra ve bana belizin annesi ve babası bakmıştı

Azranın yanaklarını öptüm

"Tamam azramm geliyomm"

Hazırlanıp onların yanına gittim babaannem beni görünce bana sarıldı

"Canfeda bu kim kızımm"

Babaannem hastaydı sürekli bir şeyleri unutturdu yurtdışında ameliyat olması lazım onun için para biriktirmeye çalışıyordum

"Babaanne beliz benim arkadaşım "

Belizde babaannemi tanımıyormuş gibi davranmaya başladı çünkü ne zaman söylesek kriz geçiriyordu

"Merhaba ayşe hanım ben canfeda'nın arkadaşı beliz"

Babaannem kafasını salladı

"İyi iyi tamam anladık "

Beliz babaannemi dediğine kaşlarını kaldırdı böyle bir tepki beklemiyordu çünkü belizi hep unuturdu ama ona hep 'çok güzelsin evlenmeyi düşünüyormusun' ' sevgilin varmı' gibi sorular sorardı azrada bunu bildiği için gülmeye başladı

...

Kahvaltı yaptıktan sonra belizle beraber çalışmaya gittik garsonluk yapıyorduk siparişleri almak için üçüncü masaya doğru ilerledim bir adam tek başına oturuyordu 50 yaşlarında falandı galiba, etrafına sanki birşeyi arıyormuş gibi bakıyordu

"Hoşgeldiniz siparişiniz alayım"

Sesimi duyunca başını kaldırdı ve sanki aradığını bulmuş gibi gözleri ışıldadı cevap vermeyince tekrar sordum

"Şeyy siparişinizi alabilirmiyim"

Adam kendine yeni gelmiş gibi kafasını hafiften sağa sola salladı siparişlerini verdikten sonra gitmek için dönmüştüm ki kolumdan tuttu

"Eğer yanlış anlamazsanız size bir iş teklifi yapacaktım"

"Bey efendi gördüğünüz gibi ben zaten bir işte çalışıyorum"

Elini kolumdan tam kurtarmışken bu sefer elime bir şey tutuşturup

"Al bu benim kartım biraz düşün sonra görüşürüz"

Bu adamda çok inatçı çıktı onu geçiştirircesine kafamı salladım ve kartı cebime koydum koşarak mutlunun yanına gittim

"Mutlu üçüncü masa sende"

Kafasını sallayıp gitti bende gözümü diğer masalarda dolaştırdım siparişleri almak için yeni gelen arkadaş gurubuna doğru ilerledim bir şeyler konuşup kahkaha atıyorlardı diğer müşterilerin rahatsız olduğuna emindim

"Hoşgeldiniz siparişinizi alayım"

Dememle birlikte gülmeyi bırakıp bana baktılar baştan aşağı beni süzdükten sonra

"Seni istiyorum"

Demesiyle kaşlarımı çattım

"Pardon ne dediğinizi anlamadım"

Dediğim zaman hepsi birden kahkaha attı

"Anlamazlıktan gelme be güzellik"

"Ne saçmalıyorsunuz bey efendi!"

Sesimi ister istemez yüksetmiştim eminim şuan bakışların çoğu buraya dönmüştü bunu fark ettikleri zaman tehdit edercesine fısıldayarak

" Müşterilere ses yükseltilmez bunu öğrenmedin mi"

Kaşlarımı kaldırdım ben hiçbir zaman sakin biri olmadım sinirle masanın üzerindeki boş tabaklardan birini alıp adamın kafasında kırdım adamın arkadaşlarının bişey söylemesine izin vermeden

"Kesin sesinizi sizin gibi insanlarla günde kaç kez uğraşıyorum sizin haberiniz var mı"

Arkama döner dönmez bana çatık kaşlarla bakan hakan beyi yani patron'umu gördüm diyeceği şeyi bildiğim için önce ben söyledim

"İşi bırakıyorum!"

Eşyalarınımı toplayıp hızlı adımlarla dışarı çıktım

💫