Hande

Gerginlikten ölüyordum ve şu an kafamın içinde 'Konyalım yürü' çalıyordu. Beynim mantığımla bağlarını tamamen korparmıştı.

Kapıyı çaldım, açtığımda kapalı güzel bir kız -muhtemelen Sude- beni karşıladı ve içeri girdim.

Aklımda birkaç soru vardı. İlki Semih neredeydi, ikincisi Semih'in ailesi beni sevecek miydi? Üçüncüsü acaba dışarıdan bakınca nasıl görünüyordum?

Aysel Hanım asaletiyle yanına geldi. "Hoşgeldin kızım." Gülümsedim. "Hoşbuldum Aysel Hanım." Sabır dedim içimden

Anne diyeceğim günler de gelecek

"Gel geç içeri." içeri geçtiğimde büyük bir salon ve mutfak beni karşıladı. Mutfakta genel anlamda beyaz renkler kullanılmıştı. Amerikan mutfağıydı. Beyaz büyük bir masada on iki sandalye dizilmişti. Tezgah uzun boydan boyaydı. Salon da çok güzeldi, bir adet L koltuk bir tane ikili koltuk iki tane de tekli koltuk vardı. Salon daha çok siyah tonlarındaydı.

Şenol Bey ile de görüştükten sonra -Jandarma olduğu için daha da gerilmiştim- yemek masasına geçtik. Sofrada yok yoktu, derin bir iç çektim. Annem vefat ettiğinden beri böyle bir sofra görmemiştim.

Sude'nin yanına oturdum. Şenol Bey yemeye başladıktan sonra biz de yemeye başladık ve o soru soru yağmuru başladı. "Hande kızım baban nasıl?" Şenol Bey'e gülümsedim. "iyi çok şükür selamını söyledi."

Aysel Hanım meraklı gözlerle sordu. "Hande siz oğlum ile nasıl tanıştınız."

Ah mükemmel soru!

Dürüst olmak gerekirse anneciğim Semih senin için takı siparişi verdi. Ben de hazır o bana yazmışken sosyal medya hesabından onu taciz ettim. Israrcı halimden dolayı sevgili olmayı kabul etti. Artık siz de istemeye gelin bir zahmet!

Böyle diyemezdim, 'Kurtar beni bu durumdan' dercesine Semih'e döndüm. "Anneciğim, sana bir kolye sipariş etmiştim ya, İşte onu tasarlayan kişi Hande."

Aysel Hanım bana bakarak kolyesini tuttu. Gülümsedim, eserlerimin insanları mutlu ettiğini görmek beni de çok mutlu ediyordu.

"Ay kızım çok teşekkür ederim çok güzel olmuş." "Rica ederim. En mutlu günlerinizde takın inşallah" gülümsedi. "Amin"

Sonrasında yemekler yendi kısa bir sohbet sonrası evin yolunu tuttum.

Şükür ki bu gece gerginlikten ölmedim ve pot kırmadım.

Bizim kızlar benimle gurur duyardı.