Lara yatağının altına bakmıştı saklandıklarını düşünüp. “Buda mısınız” diyerek masanın altından bakarken annesi eve girmişti. Kendini biraz topladığında Lara’nın odasına doğru çıkmıştı merdivenlerden. “Peki buda mısın” diyerek kıyafet sandığını açmaya çalışıyordu. “Ne arıyorsun kızım” dediğinde Lara ona dönmüştü. “Adamları”

Nalan o an nefes bile alamamıştı. Gördüğü kişilerin avcı olabileceği düşüncesi içini ürpertmişti. “Ne adamı” demişti kekeleyerek. “Babam gibi uzun, bak bunu yaptı” diyerek bileğini ona göstermişti neşeyle Lara. Nalan hızla yanına gelip onum bileğini tutmuştu. Büyü sembolleri olduğunu bilsede ne olduğunu tam olarak bilmiyordu Nalan.

Gözleri titriyordu. “Burda daha fazla kalamayız” diye mırıldanıp aşağıya doğru hızlı adımlarla ilerlemişti. Hızla bir valiz hazırlarken Lara merdivenlerden inmeye çalışıyordu. Laleyi kucağına bağlayıp odanın girişinde duran Laraya bakmıştı. Onun için endişe ediyordu. Onun elini tutup Firissadan ayrılan bir at arabasını bulup onun yollunun üzerindeki Peryak şehrine kadar bırakmasını rica etmişti.

Adam kabul ettiğinde at arabasının arkasına oturtmuştu Larayı. Yol uzun sürecekti. Nalan Gökhan’ın verdiği kağıt parçasına bakıyordu iç çekerek. Etrafında toplanan kelebekler ile oynuyordu Lara. Onun üzerine yapılan büyü içindeki manayı etrafa saçtığından dolayı mana ile beslenen türleri üzerine çekiyordu.

Şehrin surları gözüktüğünde Nalan çocuklarınıda alıp ilerlemişti. At arabası uzaklaşırken patikadan şehire doğru ilerlemişlerdi. Siyah saçları esintide uçuşuyordu Lara’nın. Giriş için yapılan kontrolden geçmelerinin ardından Nalan etrafa Gökhan’ın verdiği kağıtta yazan adresi sorarken Lara etrafta kelebeklerin peşinden uzaklaşmadan koşuşturuyordu.

Elflerin ona bakarak konuştuklarını fark etmiyordu. Koşarken birinin bacağına çarpmıştı. Burnunu ovalarken ona uzatılan ele bakmıştı. “Daha dikkatli olmalısınız küçük hanım” tebessüm ediyordu. Nalan Lara’nın onun elini tuttuğunu gördüğünde hızla yanlarına gelmişti. “Uzaklaşmaman lazımdı tatlım” diyerek onun üzerini çırpmıştı adamdan uzaklaştırırken.

Adam biraz onları süzdükten sonra. “Yenge” dediğinde Nalan ona bakmıştı. “Bende diyorum bu çocuk Gökhan’a ne kadar benziyor” şaşırdığından dolayı elini azını kapatmıştı. “Maarif” diyerek ayağa kalkmıştı. “Sizi en son baş kentte görmüştüm” dediğinde birlikte gülmüşlerdi. “Tatlı bir tesadüf” demişti ardından Maarif.

Lara’nın üzerine konmaya devam eden kelebekler gözüne batmaya başlamıştı. “Maarif sen şu adresi biliyorsundur” diyerek kağıdı ona uzatmıştı. “Gökhan oraya gitmemizi istedi” dediğinde bir süre bakıp gülmüştü. “Güveniyor olması iyi, aradığın yer benim evim yenge” diyerek kağıdı ceketinin iç cebine koymuştu.

Nalan’ın valizini yanındaki adam almıştı. Beraber onun konağına gitmek için at arabasına binmişlerdi. Arabanın camlarına yapışan kelebekler iyice Maarifi germeye başlamıştı. Etrafta uçuşan türlerin yanında zindan süsü olarak bilinen siyah parlak kanatlı olanlarda toplanıyordu. Boyutları normal olanlardan daha küçüktü.

Nalan onun dikkatli şekilde baktığını fark etmişti. “Bir sorun mu var” diye sorduğunda gülümseyerek “Hayır” demişti. Lara kelebeklerin çevresinde uçuşmasından hoşlanıyor gibi gözüküyordu. At arabası konağın önünde durduğunda ilk Maarif inmişti. Elini Nalan’a uzatmıştı inerken düşmemesi için.

Nalan Maarifin elini tutup indikten sonra Laraya uzatmıştı. Araçtan zıplayarak inmişti o. Maarif ilk başta garipsesede onun çocuk olduğunu hatırladığında gülümsemişti. Bahçenin içinde çocuk seslerini duyduğunda Lara o tarafa koşmuştu. Nalan Maarifle yavaş adımlarla ilerliyordu.

Üç çocuk öğrendikleri büyüleri şakalaşmak için bir birlerinin üzerinde deniyordu. Bahçenin içindeki çardakta iki kadın olarak bakıp kıkırdıyorlardı. Onların yaptığı büyüye hayranlık ile bakıyordu. Burnuna bir kelebek konduğunda hapşırmıştı. Buda dikkatleri üzerine çekmesine sebep olmuştu.

Üzerindeki kelebekler uçuşurken çocuklar ona bakıyordu. “Klow” demişti aralarındaki tek kız parmağı ile Larayı gösterirken. “Bahçeye nasıl girmiş bu” diyerek ayağa kalkmıştı sarışın kadın. “Bahçemden atın bu yaratığı” diye şövalyelerine bağırmıştı...