İlahi bakış açısı

Yağız ve İrem konuşmuş ardından odaya iremin annesi babası ve Kübra girmişti herkez yağızla tanışmış memnun olmuştu tek bir kişi dışında iremin babası Kerem bey ne kadar belli etmesede Yağız hiç hoşuna gitmemişti.Yağız odadan çıkmış kendi odasına geçmişti lucas aradığı için onla konuşmuş şirketteki işleri sormuştu.İrem ise kübrayla sohpet ediyordu aklında yağızla kardeş olabilme ihtimalleri vardı "kübra"dedi irem "efendim"diye cevapladı kübra "senin ailen varmı"diye sordu ama kübranın yüz ifadesiyle keşke sormasaydım diye geçirdi içinden "eyer cevap vermek istemezsen anlarım"kübra başını hayır anlamında salladı "ben ailemi hiç tanımadım ben küçükken bir yetimhanenin önüne bırakmışlar benide o yetimhenenin müdürü bulmuş 18 yaşıma kadar orda kaldım sonra kendime ev tutup hem çalıştım hemde okudum küçükken hep hemşire olmak isterdim birilerine yardım etmeyi severdim -iç çekip- şimdi burdayım mutluyum ama hep bir yanım eksik"iki genç kızında gözleri dolmuştu "peki hiç aramadın mı onları"kübra iç çekip"aramazmıyım çocukluğumdan beri aradım. Yetimhaneden çıktığımda kendime bir söz verdim artık arkama bakmayacaktım hep ileriyi düşünücektim öylede yaptım"irem başını sallayıp arkadaşına sarıldı kübra ireme dönüp "peki sen"irem tek kaşını kaldırıp "ne ben" "sen nasıl hastalığını öğrendin? okul hayatın nasıldı?"diye merakla konuştu kübra irem göz yaşlarını serbest bırakıp "hiç mutlu bir okul hayatım olmadı hep zorbalandım, okuldakiler bana hep iğrenerek bakardı, bir kız grubu vardı benimle hep alay ederlerdi,bir gün okula yeni biri gelmişti kız temiz kalpli birisiydi benle konuşmak istediğinde çok sevinmiştim ama o kız grubu onu tehdit edip benden uzak tuttular.hastalığımı ise yine o kız grubu sayesinde öğrendim,bir gün beni okul çıkışına çağırmışlardı eyer gelmezsem daha kötü şeyler yapacaklarını söylemişlerdi bende mecbur kalmış gitmiştim başta sadece konuşuyorlardı sonra bir den gözlüğümü çıkarıp yere attılar ve beni yürütmeye başladılar hiç bir şey görmediğim için naptılarını anlamadım sonra bir kapı açılma sesi duydum beni içeri itip ardımdan gözlüğümü fırlattılar gülüp kapıyı kapattılar girdiğim yerin soğuk depo olduğunu anlamam uzun sürmemişti gözlüğümü zarzor bulup yardım istemeye başladım bir kaç dakka sonra gücüm bitmişti göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı sonra birden kapı açılma sesleri ambulans sesi falan duydum gözlerimi hastanede açtım doktor kalbimde ve beynimde tümör olduğunu söyledi şimdi burdayım 4.yılım olcak bu yıl"2 genç kızın göz yaşları iç çekmeye dönmüştü kübra ireme dönüp "ben bundan sonra yanındayım tammamı cano"irem kübranın dedikleriyle gülümseyip "Tamam canoo"dedi genç kızlar ağlamanın verdiği mayıs mayışmayla uykuya daldılar...

Bitmişkeeee nasıl buldunuz yorumlara yazın💟

İrem hakkında düşünceleriniz ➡️

Yağız hakkında düşünceleriniz ➡️

Kübra hakkında düşünceleriniz ➡️