Anonim'den

Sabah gözlerimi başımdaki ağrıyla açtım yataktan kalkıp banyoya girdim yüzümü yıkadıktan sonra kıyafetlerimi giydim makyaj masama oturduğumda gözüm önümdeki aynada takılı kaldı yüzüm solgun ve çökmüştü dün gece ağladığım için gözlerim kıp kırmızıydı bedenim halsiz ve zayıftı eski benden eser yoktu eskiden yüzüm yaşananlara rağmen gülerdi taki o karşıma çıkana kadar ilk görüşte tutulmuştum ona.

İlk gördüğümde siyah takımı ile inanılmaz gözükü- yordu siyah saçları,kehribar gözleriyle bütün kızların dikkatini çekmişti daha sonra çalıştığım hastanenin yeni kalp cerrahı olduğunu öğrenmiştim o an içimdeki sevinci size anlatamam.

Artık hastanede tamamen çalışmaya başlayınca her gün görüyordum onu.Nerdeyse her gün aynı kıyafeti giyen aynı saçı yapan ben artık farklı kıyafetlerle farklı saç şekilleriyle geliyordum ama bir türlü beni görmüyordu o mu kördü yoksa ben mi çok sönüktüm inanın bilmiyorum.Bir gün birisi gelip onun beni çağırdığını söylemişti içimdeki heycanı daha önce hiç yaşamamıştım hızla odasının önüne gelmiş girmeden üstümü kontrol etmiş kapıyı tıklatmış öyle girmiştim kalp atışlarım onu gördükçe dahada hızlanmıştı önündeki dosyalarla ilgilenirken oturmamı söylemişti oturduğumda dosyayı kapatıp bana bakmış ve konuşmuştu "benimle çalışan hemşire bir kaç günlüğüne yok oyüzden bir kaç gün seninle çalışacaz"demişti kalp atışlarım olduğundan daha hızlı ve daha çok atmaya başlamıştı kalbimin sesini duyar diye korkmuştum ama duymamıştı "Tabi sende istersen"diye devam etmişti sözlerine başımı olumlu şekilde sallamıştım "tamam yarın 221 numaralı hastanın odasına gel"dedi eliyle kapıyı göstermiş "çıkabilirsin"demişti ayağa kalkıp son kez ona bakmış ve odadan çıkmıştım etrafı kontrol etmiş kimsenin olmadığını görünce saçma sapan dans etmeye başlamıştım yorulunca durmuş ve şarkı söyleyerek hemşirelerin kaldığı odaya gitmiştim.O gece heyecandan uyuyamamış sabaha kadar onunla ilgili hayal kurmuştum sabahının benim için en kötü günlerden biri olucağını bilmeden.

Sabah uyandığımda kendime dahada özen göstererek hazırlanmıştım ardından hastaneye gitmiştim önlüğümü giyip onun bana söylediği hastanın odasına girmiştim onu orda gördüğümde yine heycanlanmıştım ama o benim geldiğimi bile fark etmemiş birisiyle konuşuyordu onun konuştuğu kişiye baktığımda bir kız olduğunu gördüm 17-18 yaşında bir kızdı kızıl saçları mavi gözleriyle çok güzel birisiydi hafif öksürüp ikisininde bana bakmasını sağlamıştım "heh geldin mi "demişti adımı bile söylemiyordu belkide bilmiyordu içimden geldim körmüsün demek gelsede söylememiş başımı sallamakla yetinmiştim "bu irem kaya kendisi benim 2 yıldır hastam"demişti konuşurken bana değil ona bakıyordu gözlerinde bir duygu vardı ama anlamıyordum yada kendimi kandırıyorum çünkü bes belli aşkla bakıyordu ve bu benim canımı yakıyordu "benim gitmem gerekiyor sonra görüşürüz kızıl"demiş ve bana dönmüştü "serum takılması gerekiyor sen takarsın" demiş ve odadan çıkmıştı gözümden bir damla yaş akmıştı ama kız görmeden silmiştim elime serumu alıp takmaya başlamıştım ama ellerim titrediği için zar zor takabilmiştim tam odadan çıkacakken "ona aşıkmısın?"duyduğum sözle yerimde takılı kalmıştım ona dönüp "nerden çıkardın"diye sordum "bunu görmemek için kör olmak gerek"demişti içimdeki acı dahada haşlanmış göz yaşlarım kendini salmıştı "yanılıyorsun o kör değil sadece beni görmezden geliyor"dedim inanın bana o odadan nasıl çıktım nasıl lavaboya gittim bilmiyorum tek bildiğim o an canımın daha önce hiç böyle yanmadığıydı.

Gözlerimen akan yaşları aklımdan geçen anıları umursamayıp makyajımı yaptım ve ayağa kalktım evden çıkıp arabama bindim ve hastaneye sürdüm yine aynı görüntülerle karşılaşacağımı bile bile.

Ahh bee anonim neler yaşamışsın

Sizce anonim kim?

En sevdiğiniz yer neresi?

Arkadaşlar sizden rica etsem yorumlara ünlü bir yazarmışım gibi şeyler yazarmısınız

Insagram:Keriman_Elhasan takip etmeyi unutmayın