Yeni Üyelik
17.
Bölüm
@kehriban

16 yıl önce

"Baba bir daha yapmayacağım lütfen vurma"küçük çocuğun sesi bütün evde yankılanıyordu babasına ne kadar yarvarsada babası onu umursamıyor dövmeye devam ediyordu "bir daha yap bak ben sana napıyorum"dedi tüm öfkesiyle cani babası ve hiç acımadan kemerle dövmeye devam etmişti.

Küçük çocuğun bedeni öylece yerde yatıyordu bir kaç dakka önce babası yorulmuş küçük çocuğu dövmeyi bırakmış ve odadan çıkmıştı.Küçük çocuk biraz daha yerde kalmış sonra ayağa kalkmıştı,küçük çocuk bedenin acımasını umursamadan yatağa uzanmıştı ölüden bir farkı yoktu şahsen bu acıları çekeceğine ölmeyi isterdi küçük çocuk.

Birazda yatakta kaldıktan sonra ayağa kalktı dolaptan merhem alıp tekrar yatağına oturdu üstünü çıkarıp merhemi sürmeye başladı.Bedenine soğuk merhem değince inliyor,dişlerini sıkıyordu küçük çocuk,çünkü sesi çıkarsa annesi odaya gelir ve ona ceza verirdi bunu hiç istemezdi küçük çocuk.

Merhemi yaralarına sürmeye devam ederken gözleri aynada takılı kaldı küçük çocuğun yaşına göre zayıf,çelimsiz bir çocuktu o bu yüzden annesinin ve babasının ona böyle davrandığını düşünüyordu fakat annesinin ve babasının nedenleri farklıydı.

Küçük çocuk merhem sürmeyi bitirdikten sonra kıyafetini giymiş ödevlerini yapmaya başlamıştı.aradan biraz zaman geçtikten sonra annesi aşağıdan ona seslenmişti oda hızla aşşaşığı inmiş annesinin yanına gitmişti "heh geldin mi ateş" annesinin ona ismiyle hitap ettiğini duyunca sevin mişti küçük çocuk çünkü annesi ona sürekli "bücür" derdi ve bunu derken bile tiksinirmiş gibi bakardı.

"geldim anne"dedi ateş anne kelimesini söylerken heycanlanmıştı çünkü annesi ona anne demesini istemezdi "bak şimdi ateşçim ben ve baban tatile gidiyoruz"dedi benide götürürler düşüncesiyle gözleri parlamıştı küçük Ateşin ama annesinin sözlerinden sonra gözlerindeki ışık sönmüş,gözleri dolmuştu.

"Ama sen evde kalıyorsun küçük bücür"demişti annesi sondaki kelimesini bastırarak söylemişti böylelikle daha çok canı yanmıştı küçük Ateşin "şimdi diyeceklerimi iyi dinle bücür"dedi annesi ve etrafında dönmeye başladı "bir her gün bütün evi silip süpüreceksin hee bir gün temizlerim anlamazlar falan dersen bak -evdeki kamerayı göstererek-burdan hergün izleneceksin bir kaytarayım de bak ben sana napıyorum"dedi annesi sertçe,ateş hızla başını salladı.

Ateş odasının camından aşşağıya bakıyordu annesi ve babası valizlerini arabaya koymuş arabaya bin binmişlerdi ve ateşi hiç düşünmeden gaza basmış ve gitmişlerdi,Ateşin gözleri biraz daha boş olan arazide takılı kalmış ardın kendine gelmişti ardından yatağına geçmiş ve düşünmeye başlamıştı "ben onlara hiç bir şey yapmadım onlar neden bana öyle davranıyorlar"dedi ateş gözlerindeki yaşlar kendini salmış ve iki yanağından süzülmeye başlamıştı,küçük çocuk bunları düşünürken uyuya kalmıştı.

Ateş sabah uyandığında ilk mutfağa girmiş kendine kahvaltı hazırlamış yemeye başlamıştı,bitirdiğinde toplamış ve yıkamıştı ardından salona girmiş orayıda temizlemişti ardından diğer odalar derken çok yorulmuş kendini koltuğa bırakmıştı dinlenmek için gözlerini kapattığında zil çalmıştı ayağa kalkıp açtığında amcasıyla karşılaşmıştı "amaca noldu niye geldin"dedi amcası evlerine hiç gelmezdi geldiğinde de kavga çıkardı.

"Ateş" dedi amcası gözleri hüzünle bakıyordu "efendim"dedi ateş kaşları sorar şekilde kalkmıştı "annen ve baban, kaza yapmış"amçasının sözleriyle yıkılmıştı küçük çocuk, gözlerinden yaşlar akmaya başlamış kendini yere bırakmıştı "n-nasıl n-asıl olmuş"dedi zor çıkan sesiyle "yolda giderken bir arabayla çarpışmışlar senide hastaneye götürmeye geldim"demişti amcası küçük çocuk hızla ayağa kalkıp başını salladı "tamam gidelim"dedi,ikiside evden çıkıp hastaneye gitti.

kaç saattir hastanede olduğunu saymayı bırakmış yerde oturmuş başını duvara yaslamıştı küçük çocuk,kaç saattir hastanede olduğunu saymayı bırakmış öylece karşısındaki duvara bakıyordu aklına annesinin ve babasının ona yaptıkları geliyordu bir taraftan kurtulmalarını bir taraftan ölmelerini istiyordu küçük çocuk.

Aradan baya zaman geçmiş sonunda doktor çıkmıştı herkez ayağa kalkmış doktorun bir şey demesini bekliyordu "biz elimizden geleni yaptık fakat"diyip durdu doktor Ateşin gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı "malesef kaybettik"diyip gitmişti doktor.

O an dünyası başına yıkılmıştı küçük çocuğun, artık bir ailesi yoktu gerçi onun bir ailesi hiç olmamıştı ama yinede annesinin ve babasının yanında olması ona güven veriyordu yaptıklarına rağmen...

 

Ateşimde ateşim

Ailesini öldürmek isteyenler ✋

Ateşin küçüklüğü hakkında ne düşünüyorsunuz ?

En sevdiğiniz sahne?

Arkadaşlar arada böyle yıllar öncesine gidip gelicez.

Yorum yapmayı oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum ba bayss😘

 

Loading...
0%