YAZARDAN

O gece kız erkeği , erkek de kızı düşünerek uyuyakalmış.

Defne her sabah ki gibi mutlu kalkmış. Levent de uyanmak istemese bile dün geceyi düşündükçe daha da heyecanlanmış ve uyanmış.

Defne abisi ile kahvaltı ettikten sonra dersine gitmiş. Levent atandığı okula . Yaz tatilinden sonra başlayacakmış .

Defne öğle arasında iken telefonu çalmış. Arayan Fatma teyzeymiş.

" Efendim fatma teyze."

" Yavrum annen müsaitse bugün bize gelse de bana gün yardım etse olur muymuş sorar mısın canım kızım? "

" Fatma teyze annem memlekete gitti babamla . Teyzem biraz rahatsızlanmış da ona gitmişlerdi. Ama istersen ben geleyim eğer yardımım dokunacaksa."

"Ah yavrum geçmiş olsun . Olur kızım olur isterse abin de gelsin bugün bizde yersiniz yemeği. Hem zaten gün hazırlığı da anca biter."

" Sorarım Fatma teyzecim. Ben eve gelince üstümü değiştirip gelirim yanına istediğin bir şey varsa gelirken alayım. "

" yok yavrum her şey hazır sen gel yeter . Kolay gelsin şans canım. Çok saol güzel kızım. "dedi ve Defne de karşılığını verip kapattılar.

Fatma hanım ; " Oğlum kalk hadi alışverişe gidicez ." diye seslendi oğluna

" Tamam anne geliyorum ." dedi Levent.

Fatma Hanım gün için Defne nin yardıma geleceğini Levent e söylemişti. Defne lafı geçtiğinde gözlerinden parıltılar çıktığını gören Fatma hanım anlamıştı oğlunun Defne ile ilgili düşüncelerinin farklı olduğunu.

Aslında Fatma hanım da hep Defne yi sevmiş, taktir etmiş , onun gibi bir gelini olmasını istemişti. Sanırım dualarım kabul oldu diye geçirdi içinden.

Defne derslerini bitirmiş üstüne renkli elbisesini geçirip Fatma teyzeye yardıma gitmişti.

Fatma teyzesine yardım etmiş guzelce her şeyi yetiştirmişlerdi. Hale onlara çok yardım edemese de manevi destek olmuştu onlara. Levent de ara ara gelip Defne yi çaktırmadan izlemişti. Ama tabi bunu Fatma Hanım farketmiş ama farketmemiş gibi davranmıştı. Oğlunun kedi olalı bir fare yakaladığını düşünüp kendi kendine gulumseyip durmustu.

Defne Fatma teyzesinin ısrarlarına dayanamamış orada yemek yemişti. Ardından Hale ile ortalığı toparlayıp evine gitmişti.

Fatma Hanım kendine bir çay koymuş ailesinin yanına oturmuş. " Defne de ne iyi kız ama ya . Allah sahibine bağışlasın pek guzel pek hamarat. Bir güzelleşti bir guzelleşti yarın bir gün görücüleri de başlar valla ." dedi gülerek.

Annesi ve kız kardeşi Levent in dişlerini sıktığını , Sinirlendiğini görmüş ve devam ettirmişlerdi.

" Ben de diyorum ama dinleyen kim. Çok talibi var ama olmaz deyip geçiyor işte. Biri ile sevgili ol belki ilerisi de gelir diyorum ama dinletemiyorum." dedi Hale annesine uyarak.

" Niye öyle diyorsunuz hanım. Kız daha 22 yaşında okusun işini eline alsın evlenir elbet." dedi Taner bey.

Tabi Fatma hanım altta kalır mı; " Ya Taner sen Defne yi mi kıskanıyorsun bakayım. Senin de babalık damarın tuttu herhalde. Ee haklısın Defne de bizim elimizde büyüdü sayılır zaten. Ayy hatırlar mısın Taner , Defne küçükken ben Levent abi ile evlenicem diyip dururdu. " dedi Fatma hanım.

" Ah hanım hatırlamam mı valla el kadar çocuktu ama o zamanlar pek severdi bizim Leventi. " dedi.

Levent in yüzünde gülümseme oluştu. Gerçekten hala seviyor mudur. Evlenir miyiz diye.

" öyleydi tabi ama artık genç kız oldu valla kapacaklar kızı diye ödüm kopuyor doğrusu. Analık duygusu işte napalım. " dedi ve ortaya bombayı bıraktı.

Annesinin konuşmalarından sonra Levent odasına gitti ve düşünmeye başladı . Ya başka birini severse , ya başka birj ile nişanlanır sözlenirse diye. Bu düşünceler içini kemirirken uykuya daldı.