YAZARDAN 

Sabah erkenden Fatma hanım Defne ve oğluna bakmak için gelmişti. Akşam olanlar yüzünden Defne ye üzülse de onları baş başa bırakma fikri daha çok hoşuna gitmiş. Taner bey in Defne kızımıza gidelim sözlerine aldırmadan kocasını yatağa çekip uyumuştu.

Salonda gördüğü ile kendi kendine sessizce kıkırdamış. Onları uyandırmadan mutfağa geçmişti .

İki genç gecenin ilerleyen vaktinde uyumuşlar. Ve değişik pozisyonlara girmişlerdi. Şimdi ise Defne Levent in üstüne uzanmış. Üzerine giydiği geceliğinin belli bir kısmı sıyrılmıştı.

Levent Annesinin gelmesinden hemen sonra uyanmış bu pozisyonun keyfini çıkarıyordu. Şu an üstünde yatan beden onun imtihanı olabilirdi.

Hemen 15 20 dakika sonra Defne uyandı. Bunu hisseden Levent uyuyor taklidi yaptı. Kendileri bu halde gören Defne kızarıp odasına koştu. Ama arkasında yuzunde gülümseme ile bıraktığı bir Levent olduğunu bilmeden.

Defne üstünü değiştirip mutfağa gitti. Fatma teyzeyi gördü mutfakta.

"Ne gerek vardı Fatma teyze . O kadar şey yaptın zaten. Kahvaltıya hiç gerek yoktu."

"Olur mu hiç öyle şey , üzüldüm yaşadığına yavrum gelecektim akşam. Ama Taner amcan şimdi çocuklar yatar uyur bırak çocukları dedi. Ondan gelemedim be yavrum kusuruma bakma." dedi.

Çok beklemeden Levent de mutfağa geldi. Defne Levent i görünce kızarmaya başladı. Levent de Defne ye dik dik bakmaya başladı. Fatma hanım onların bu halini görünce içinden olmuş bunlar lafını geçirdi. Bundan sonra Defne onun dünya ahiret hem gelini hem kızı idi.