AYAZ DAN

Melek ile çok güzel vakit geçirmiştik. Her ne kadar 20 yıldır ayrı olsak da çocuk gibi eğlenmiştik. En sonunda da pamuk şeker ile taçlandırmıştık. Şimdi ise tuvalete gitmişti. Ve ben de onu tuvalet kapısı önünde bekliyordum. Birden Karşıda bir kavganın olduğunu gördüm. Adam karısını dövüyordu. Ama kimse de kalkıp yardım etmemisti. Buna dayanamayıp yanlarına koştum. Adamı kadından ayırdım. Adamı tutup polise teslim ettim ve tuvaletin önüne gittim. 5 dakika kadar bekledikten sonra Meleğin tuvaletten çıkmaması ile panikledim .

" Pardon hanımefendi acaba tuvalete bakar mısınız ? Sarı dalgalı saçlı, renkli gözlü, uzun boylu bir kız var mı?

" Tabii bir dakika. " deyip içeri girdi.

"Burada kimse yok ." dedi.

Paniklemeye başlamıştım tuvalette yoktu . Neredeydi bu kız yoksa beni mi aramaya gitmişti. Bana yardımcı olan kadına teşekkür edemeden panikle koşup sağa sola bakmaya başladım.

Her yere bakmıştım ama yoktu. Güvenliğe gelip kameraları incelemeye başladık. Melek tuvaletten çıkmış etrafa bakmış ama beni bulamamıştı. Ardından yanına sarışın biri gelmiş ve ona sarılmış. Ardından onunla beraber gitmişti.

Ama değişikti. Melek hiçbir şey hatırlamıyordu ki nerden tanıyor olabilirdi bu çocuğu diye düşünmeye başladım. Ve kameradan Meleğin endişesi farkedilmiş. Ama çocuk telefonu gösterince endişesi yerini rahatlamaya bırakmıştı.

Çabucak babamı aradım. "Baba , Melek yok."

"Ne demek yok noldu Ayaz nerede Melek?" dedi babam endişeyle. Toprak abim telefonu elinden almış olmalı ki sert sesiyle nerede olduğumu sormuştu.

10 dakika içerisinde babam ve abilerim burada oldular. Evde Girdap abimi bırakmışlardı. Melek gelirse diye. Kamera görüntülerini babam da izlemiş. Endişesi daha çok artmıştı.

" Aysel yaptı , benim kızım kaçırdı ." dedi sesindeki acıyı gizleyemeyerek.

Ardından polise durumu bildirdik . Toprak abim polis ile gitmişti . Akın abim ise lunaparkta bekleceyecekti. Belki Melek buraya gelirdi. Babam , ben ve Umut abim eve gittik. Babam yeterince kötü durumdaydı. Biz de aynı şekilde üstümüz başımız dağılmış haldeydik. Herkes etrafa odaklanmış düşünüyordu. Ta ki mesaj sesine kadar.

Babam telefonunu açmış ve mesaja tıklamıştı. Bu bir videoydu.

Aysel önce kendi kızını dövmüş sonrada da kameraya bakarak " Sizin o değerli gördüğünüz kızınız benim çöpümdü. Yıllarca ona eziyet ettim . Şiddet görmesine izin verdim ve ben de ona şiddet uyguladım. "dedi.

Videoyu gördüğümüzde kanımız donmuştu. Babam fenalaşmıştı. Umut abim aile doktorumuzu arayıp eve gelmesini söylemişti. Ben de babama gelen videoyu Toprak abime atmıştım. Canım çok yanıyordu., kalbim acıyordu. Keşke dedim içimden keşke onun yerine ben olsaydım o acıyı ben çekseydim dedim. Ama ben o acıları çeksem dayanamazdım. Ama o güçlüydü dayanmıştı.

Toprak abim aradı. Meleğin yerini bulduklarını söyledi. Kaçıran kişinin arabasının bulunduğunu ayrıca gönderilen numaradan yerini bulmuşlardı.

TOPRAK DAN

Meleğin kaybolması hepimizi üzmüş , endişelendirmişti. Babama gönderilen videoyu gördüğümde sinir krizi geçirmiş polislere zorluk çıkarmıştım ama ona rağmen kardeşimi bulmuşlardı. Videoyu atan hattın sahibini bulup yerini tespit etmişlerdi. Ayrıca kaçıran kişiyi yakalayıp ifadesini alıp meleğimi bulmaya bir adım daha yaklaşmışlardı. Onlar Melek i alıkonulduğu depoya giderken ben de dinlememiş ben de gelmiştim. Operasyon düzenleyip Aysel ve kocasını tutuklamışlardı.

Hemen içeriye girip Meleğimi aramaya başladım. Bir sürü odaya baktım ama yoktu. Son bir oda kalmıştı. Kapıyı açtığımda görmek istediğim şey kafasından kanlar akan , videodakinden daha fazla hırpalanmış bir Melek değildi.

Koştum aldım kucağıma. Bizi gören polisler ambulansla çağırmıştı.

" Abi " 

" Abim dayan tamam mı hastahaneye gidicez söz iyileşeceksin."

" Ben çok yoruldum. "

" Olsun dinlenirsin ama yorma kendini olur mu , söz ben seni guzelce dinlendiricem. Hiç kimse odana girmeyecek söz veriyorum . Çok güzel dinleneceksin ama gitme bizden olur mu? " dedim titreyen sesimle.

" Abi beni bırakma olur mu ? Ben sizi çok seviyorum. Sizi daha yeni bulmuşken sizi bırakmama izin vermeyin lütfen. " dedi acı dolu sesiyle.

Ardından yavaş yavas gözlerini kapatmaya başladı.

" Melek ,abim kapatma gözlerini nolur . Yalvarırım kapatma. Gitme nolur. " diye bağırarak ağlamaya başladım ambulans gelmişti. Küçük kızımı sedyeye koydular. Ardından o cümle ortaya döküldü.

" Acele edin hastayı kaybediyoruz. Nabzı gittikçe düşüyor!!"