YAZARDAN

Soysal erkekleri cevap vermeyince Melek sorusunu tekrarladı.

" Siz kimsiniz?"

Tekrar cevap gelmeyince Melek endişelendi. Korktu . Acaba bu erkekler kim , neden buradalar diye düşünüyordu. İçini bir endişe sarmıştı. Melek odaya doktorun girdiğini görünce endişeyle ; " Lütfen dışarı çıkartır mısınız doktor bey ? Ben bu beyfendileri tanımıyorum yanlız kalmak istiyorum ." dedi.

Salih amcası ve kuzenlerini dışarı çıkarttı. " üzülme Amca bu zaten beklediğimiz bir durumdu yapma böyle lütfen. Hatırlar bir gün. Belki de bu sizin için daha iyi olur. Baba kız ilişkisi oluşturabilirsiniz. Abilerini ve kardeşini sever gerçek bir aile olabilirsiniz. Üzülmeyin siz de çocuklar. Toprak abi siz yıllardır gidip bu kızın mezarında ağlamadınız mi? Şimdi yapmayın böyle ona destek olun. " dedi Salih . Amcası ve kuzenlerini yanlız bıraktı .

Ali Soysal oğulları ile konuştuktan sonra hep beraber içeri girdiler. Melek onlara korku dolu bir ifade ile baktı endiseliydi. Kim bunlar , neden bunlar hep yanımdalar diye aklından geçirdi. Beklediği cevap hemen arkasından geldi.

" Ben senin babanım, Toprak en büyük abin , Umut ikinci abin , Girdap üçüncü abin , Akın da dördüncü abin . O da Ayaz senin ikizin ." Dedi Ali Soysal

" Sen benim kızımsın, ve beni daha yeni buldun. Annen, Ayaz ve seni doğurduğunda bizi terketti ve doğumda senin öldüğünü söyletti. Yıllarca seni benden saklamış sen de bu şekilde beni buldun. Evimizden giderken bir kaza geçirdin. Sonucunda hafızanı kaybettin. " diye devam etti Ali Soysal.

" B- Ben hiçbir şey hatırlamıyorum. " inleyerek yaslandığı yerden ayrıldı. "Sırtıma bir şey mi oldu canımı çok yakıyor.? " dedi Melek.

" bir bilgim yok ama eğer doktoru çağırmamızı istersen çağırabilirim . Doktor abimin oğlu sana her şekilde yardım edecektir." dedi babası.

" Çağırmayalım. Siz baksanız olur mu? Sizle çok yakın olmalıyız sizinle baksanıza bir sakınca olmayacaktır ." ilk defa içten bir şekilde güldü babası. İlk defa kendini kız babası gibi hissetti.

" Olur bakalım Kızım." dedi ve odadaki bütün Soysal ailesi üyelerinin yüzleri bir tebessüm oluştu.

Ali Soysal yavaşça hasta kıyafetinin düğmelerini açtı. Yüzümdeki tebessümü an be an soldu. Bunu farkeden Soysal kardeşlerin de yüzü düştü. Ali Soysal içine kaçmış keyifsiz sesini düzeltmeye çalışarak kızının önüne geçti.

" Kızım canım yavrum, bizim sana eksik söylediğimiz bir şey var. Sen bizi bulmadan önce Üvey babandan şiddet görmüşsün. Daha doğrusu bu yaşına kadar hep şiddetle büyümüşsün. Sırtında ve belli yerlerde kalıcı izlerin varmış . Bundan dolayı acın çok fazla canım yavrum." dedi Ali Soysal.

Gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı Ali Soysal ın. Kızı ağlayarak özür dileyen adama yaklaşıp sarıldı. Sarılması ile iliklenmeyen hasta kıyafetinin arkasından bütün Soysal kardeşler küçük kız kardeşlerinin yaralarını gördü. Kimilerinin göz yaşları dışarı , kimilerinin ise gözyaşları içine aktı.