4 yıl sonra...

Gözlerimi İlaydanın evinde açmıştım.Gerçi artık burası benimde evim sayılırdı.Sonuçta evi beraber satın almıştık.

Her neyse asıl konumuza gelelim.Bugün İlaydanın da ısrarı üzerine yeni bir eve taşınacağız.İlayda

bunun için epey heyecanlı olsada,ben hiç ama hiç heyecanlı değildim.İçimi huzursuz eden bir his vardı.

yıllar önceki anı,hâlâ gözlerimin önünden gitmiyordu.Belki de ona benzer bir anı yaşayacağımızdan korkuyordum.Bilmiyorum.

ilaydanın odaya koşarak girmesi üzerine yerimden hafifçe doğruldum.Uyku mahmuru gözlerimi ovuşturduktan sonra tamamen ilaydadan tarafa dönerek gülümsedim.Ama bu gülümseme yorgun bir gülümsemeydi.

"Hazır mısın bebeğim?"İlaydanın coşkulu sesine karşılık,ifadesiz bir ses ile ona cevap verdim "hazırım"

dünden hazırlandığımız için toparlanacak pekte eşya kalmamıştı.İlayda kolumdan tuttuğu gibi beni evden çıkardı.

Maalesef bu kötü evden daha kötü bir eve gidiyorduk.Köy evine.

Aslında bakarsanız köy evleri hep hoşuma gitmiştir.Fakat korkuyordum işte.Bir köy evinde yaşamak korkutucu geliyordu.

ilayda ise benim tam tersime çok mutluydu.Bana her zaman köyde yaşamak istediğini söylerdi.Ben ise şehir hayatının,köy hayatına göre gayet güzel olduğunu söylerdim.

Fakat İlayda bu dediklerime aldırış etmezdi.Şimdi ise şehir hayatından,köy hayatına geçiş yapıyorduk.

arabayı İlayda kullanırken,bende fotoğrafı olan köy evine bakıyordum.

"İlayda,"İlayda seslenişimden hemen sonra benden tarafa dönerek "Efendim balım,"dedi.

"bu evde kalmak istediğimize emin misin?"İlaydanın yüzü düşerken,bende fotoğrafı olan köy evine iğrenerek bakmak ile meşguldüm.

"neden emin olmayayım ki,hem gayet güzel bir ev,"Önüme dönerken "Bence korkunç"dedim.Ama dediklerimin arkasındaydım.

İlayda ise bana cevap vermek yerine tekrardan öne dönerek arabayı kullanmaya devam etti.Ben ise telefonumu kapatıp önüme döndüm.

yaklaşık yarım saat sonra köy evine gelmiştik.Arabadan indiğimizde eşyalarımızda çoktan gelmişti.Eşyalarımızı bir kamyon ile getirtmiştik.Eve girdiğimizde rutubetli bir koku aldım.İğrençti.

ilayda ise benim aksime eve şakıyarak girdi "Mükemmel!"ona yüzümü buruşturarak baktım "Mükemmel mi?"bu evin neresi mükemmeldi Allah aşkına.

ilayda ise bana bakmak yerine içeriye eşyaları taşıyan adamlara baktı "durun durun,evi bir temizleyelim öyle.Siz gidebilirsiniz,biz gerisini hallederiz."

adamlar memnun olmuş gibi birbirlerine bakıp hızla evden ayrıldılar.tabiikide önceden paralarını vermiştik.

İlayda adamların arkasından dışarı çıktıktan sonra elinde bir kaç temizlik malzemesi ile içeriye geri geldi.

Elindeki mopu bana verdikten sonra "Al bakalım bunu,sen yerleri sil,bende camları,"Başımı sallayarak elindeki mopu aldım ve banyoya gidip kovanın içine su doldurdum.İçine deterjanı da döktükten sonra salona girerek işe başladım.

                             🔥

"Şükür bitti,"

ikimizde kendimizi koltuklara bırakarak derin bir nefes aldık.Çok yorulmuştuk.

ben yerleri silerken,İlayda camları silmişti.Ardından ben koltukların bir kısmını içeriye taşırken,İlayda halıları süpürmek ile meşguldü.

halıları süpürdükten sonra bana yardım etti ve böylece bugünlük işimiz de bitmiş oldu.

hava çoktan kararmıştı ve saat 22:00'ı geçiyordu."Haydi yatalım artık çok yorulduk,"İlaydayı başım ile onaylandıktan sonra ayağa kalktım.O da hemen arkamdan ayağa kalktı ve beraber odalarımıza çekildik.

benim ordan mutfağın hemen karşısındayken,İlaydanın odası lavobonun karşısındaydı.

kendimi yatağa attığım an uykuya dalabileceğimi zannetmiştim.Fakat olmadı.Ne yaparsam yapayım uyuyamadım.

tam gözlerim kapanmak üzereyken,bir kapı gıcırdama sesi geldi.Başlarda İlaydadır diye umursamadım.Fakat daha sonra bu sesin mutfaktan geldiğini anladım.Bugün hiç mutfağa eklememiştik.Dolayısıyla mutfak toz içindeydi.Bu yüzden İlaydanın mutfağa gireceğimi zannetmiyordum.

ayağa kalkarak yavaş adımlarla mutfağa ilerlemeye başladım.Işığı açtım,fakat kimse yoktu.

belki faredir,ya da kedi,ya da...

hayır,hayır,hayır.Onu düşünmeyi hiç ama hiç istemiyordum.Tekrardan odama döndüğümde bu sefer etraf daha sakindi ve kapı gıcırdama sesleri gelmiyordu.Ama bu korkmama engel değildi.

yatağıma sessizce oturdum.Belki de sabah olmasını beklemeliydim.Ama sabaha kadar beklersem daha çok korkacağını biliyordum.Bu yüzden yatağıma iyice gömülerek uyumaya çalıştım.Ama uyuyamadım.