Korkuyordum, soğuktu ama aynı zamanda çok sıcaktı. Ağlama sesleri geliyordu. Babamın haykırışları ve gözyaşları dinmiyordu.

İçim de çok büyük bir yangın vardı. Olaylar çok hızlı gelişmişti. Gelmiştiler ve bir canı da kendileri ile götürmüştüler. Bu yaşanılanların hepsinin benim yüzümden oluşu gücüme gidiyordu. Her şey çok kötüydü belki ama o yanımdaydı ve o bütün bu kötü şeyler de yanımdaydı. Benimleydi...

Kan ter içinde uyandım yeni bir rüya, yeni bir saçmalık. Türkiye'ye geldiğimden beri her şey böyle ilerliyordu. Burda çok mutluydum ta ki o mektup gelene kadar. O mektup hayatımı değiştirdi. Bu aralar kendimi fantastik bir romanın içinde gibi hissediyordum.

Bende diğer insanlar gibi normal bir çocukluk, onlar gibi normal bir yaşam yaşasaydım hayatım nasıl olurdu ?