Bu karşılaşmalar kader mi tesadüf mü yoksa onun planımı aklım almıyor zengin bir züppenin orda ne işi olur sen barlara git ne işin var türkü evinde

Arka tarafa geçtiğimde yemek yememiz için tavuk pilav getirmişler can suratı asık bir şekilde oturuyor yanındaki çakma sarışında ben et yemiyorum vejetaryen bir şeyler yok mu diye mıy mıy konuşuyor

Valla ben etoburum canı pişirseler onu bile yerim deyip pilava daldım ben bununla doymazdım ama eve gidene kadar idare etmeliydim 2. Bir türkü için beni bekliyorlar dı

Can iç çekti söze başlayacaktı ama nerden başlayacağını bilmiyormuş gibi ağzım dolu bir şekilde

Konuşmaya başladım

Canım cancım karadenizde fındık tarlana ateş mi düştü ne bu suratın

Dilara sana bir şey demeliyim

Söyle söyle çekinme bana aşıksın biliyorum dedim

Kıkırdayarak

Can tam ağzını açmıştı ki içeri Ömer abi geldi

İstek parça var Dilara bunu da söyle kapanışı yapalım dedi

Oysa ben tavuk pilavını bile yiyememiştim umarım sahnede geğirmem.

Çıktım sahneye Ömer abinin elime verdiği kağıdı açmaya koyuldum kağıt boştu bende buruşturup cebime koydum

Sen bir aysın türküsünü söylemeye başladım gece yorucu geçmişti artık eve gitmem gerekiyordu ama çalıntı bisikletimi çalmışlardı el mahkum yürümeye başladım o sırada şahinin de beni takip ettiğini bilmiyordum annem 100 kez aramıştı önemli bir şey değildir diye geri dönüş yapmadım eve gittiğimde kapımızda iki siyah arabanın durduğunu gördüm annem başı ellerinin arasında kapıda oturuyordu

Ne oldu anne

Daha ne olacak senin lanetin bitmiyor ki kahrolası o kaza da sen ölmeliydin senn yaşlı ebe demişti bana bu çoçuk hayırsız diye koca karı lafı diye inanmamıştım haklıymış keşke seni doğuracağıma karnımda ölseydin

Alışkındım bu sözlerin çoğuna ama artık dayanamıyordum artık içimi kemiren o acıyı o sitemi durduramıyordum

Tek senin mi canın yandı Yelda hanım ha tek sen mi acı çektin doğurmasaydın keşke gelmeseydim bu dünyaya yalnız doğurmakla ana olunmuyor Rahmetli kardeşlerime davrandığın gibi davranmadın bana o kaza benim mi suçumdu sen her şeyi unutmuş olabilirsin ama ben dün gibi hatırlıyorum sen direksiyona atlayıp çevirmeseydin arabamız o tırın altına girmeyecekti ne abim ölecekti ne ablam nede babam engelli kalacaktı hep böyleydin biliyormusun hatalarını hep birilerine atardın bu hatanıda bana atıyorsun

Küçüktüm ya ben beni Dilara ağlamaz diye büyüttünüz onlara vurmayıp gelip bana vururdun niye ben ağlamazdım benim canım yanmazdı demi benim hayallerim olmazdı bir hata yaptıysam senden zerre yardım almadan kendim hallederim ben

Okulda tacize uğradığımda da kendim hallettim

Sokakta darp edilip bıçaklandığımda da ne analık yaptın bana

Hiç nefes almadan konuştuğum için tıkanmıştım nefes almakta zorlanıyordum bunun sonu yine öfke nöbeti geçirip orayı burayı kırıp kendimi hastanelik etmekti

Annem se yüzüne vurduğum gerçeklerle donup kalmıştı doğrular buydu kaza onun yüzünden olmuştu ama o beni günah keçisi ilan etmişti yıllarca bu suçu üstlendim sırf üzülmesin durumu kötüleşmesin diye ama benimde sabrım tükenmişti artık

Nefes alamıyordum

Nefes alamıyordum

Nefes alamıyordum

Gözlerimden yaşlar akıyordu

Ama nefes alamıyordum

Ellerimi yumruk yapıp göğsüme vurmaya başladım

Nefes alamıyordum

O sırada şahinin arabasının da diğer arabaların arkasına durduğunu gördüm

Nefes alamıyordum

Öfke nöbeti geçirmemek için kendimi sıktığımda yaşadığım bir durumdu bu ama kısa süre sonra açılırdım

Ama bu sefer nesef alamıyordum

İlk defa bilinç bulanıklığıyla annemin kızım diye bağırdığını duydum kızım dedi ilk defa hemde korku dolu bir sesle

Şahinden

Bizim çoçuklar önceden dilaranın yaşadığı evi bulmuşlardı ama benden izin almadan hareket ederek her şeyi mahvetmişlerdi arabamı durdurduğumda dilaranın yumruk yaptığı ellerini göğsüne vurduğunu gördüm nefes alamıyor gibiydi dudakları mosmor olmuştu gözleri yerinden çıkacak gibiydi

Saniyeler içinde gözleri açık şekilde yere yığıldı bir kadının kızım çığlığıyla doldu mahalle araban hızla inip yanına koştum

Kitlenmişti sinir krizi geçiriyordu büyük ihtimalle ambulansı aradım ve ağzının içini kontrol ettim Rahmetli annemde sinir krizi geçirir dili boğazına kaçardı ama dilaranın durumu öyle değildi

Ambulansı beklemeden hızla Dilara yı hastaneye yetiştirdim nabzı yavaştı oksijen seviyesi düşük bilinci hâlâ kapalıydı

Dilaranın evine gidin annesine durumunun iyi olduğunu söyleyin telaşlanmasın kadın

Borcunun olmadığını da söyleyin rahat etsin kadın

Dilara öylece yatıyordu kendine geldiğindeyse ağlama krizine girmişti

Sabaha doğru hastaneden çıktığımızda ona olayı anlatmak istedim ama o benden önce davrandı

Adamlarını evime gönderip arabanın borcunu mu ödettireceksin zaten yeterince omzumda yüküm var ailemi katma bu işin içine bana deseydin çalışır didinir öderdim borcumu sana engelli babamın psikolojisi bozuk annemin ne yararı dokunacak diye bağırdı

Sesi titriyordu ama güçlü durmaya çalışıyordu

Seni evine bırakayım dinlen dediysemde arkasını dönüp dinlemeden gitti

Yarası derindi ama güçlü durmaya çalışıyordu Dilara da artık kendimi görüyordum

Sevgili okuyucular bölüm sonunda düşüncelerinizi belirtirmisiniz okuduğunuz için teşekkür ederim 😊