Uyandığımda nakliyeci beni duvara zincirliyordu.Vücudimda ağrımayan yer yoktu.adam ayağa kalkarken bana en tiksinen bakışını attı ​​​​​​ve aynı bakışı benden yiyince önüne döndü.

Karşıma elebaşları olduğunu düşündüğüm adam geçti sonra bana en üzgün bakışlarını atarak "dünkü yaptığımdan dolayı özür dilerim ama sende beni deli ettin be güzellik. Sen böyle yaparsan biz senle hep böyle oluruz hiç anlaşamayız.bak kaç kişi senin evet demeni bekliyoruz gel bizim tarafa geç sende kurtul bizde rahatlayalım"dedi.Ona en nefter eden bakışımı attığımda nakliyeci boynuma bı urgan geçirdi ve yavaşça sıktı .O sırada elebaşları bana iğrenen bir ifadeyle baktı ve nakluyeciye "şu salak bize canlı lazım"dedi sonrada işaret verdi ve boynumdaki boynumdaki urganı çıkarttırdı.Fakat boynumda urgandan sonra farklı bir soğukluk hissettim ve arkamı bile dönmeden büyük bir elektrik hissettim vücudumda ve sonrası normallerden daha uzun bir karanlıktı.

Beni uyandıran, uyurken verilen elektriğin etkisiydi sanki acıçekiyim diye saat başı elektrik veriyorlardı eğer böyle devam ederse vücudumdaki bütün organlar elektrikten patlayacaktı. En sonunda nakliyeci geldi ve beni çözmeye başladı zincirler vücudumda çok feci ve derin yaralar açmıştı .zincirleri çözünce elektrikten dolayı ayakta duramadığım için adamın üstüne düştüm ve nefretimden dolayı iğrenen bir ses çıkardım o ise bana sert bir yumruk geçirdi ve beni sandalyeye bıraktı sonra ise karşıma geçti .Buraya geldiğimden beri hiç birşey hissetmiyordum sanki duygularım yoktu yok olmuştu tek hissettiğim şiddetli bir nefretti.

En sonunda konuşmaya başlayan nakliyeci sözüne "sana yalvarmayacağım tek birşey söyleyeceğim sende yapacaksın yoksa cezasını sana çok ağar ödetirim"diye başladı elebaşlarınin aksine nefretle bakıyordu bana benim evimi biliyodu ve buda benim onun soyliyecegi seyiyapmami zorunlu kılmıyordu."şimdi ya bizim tarafımıza geç acıların bitsin evin kurtulsun yada bizden karsı tarafa geç sana bomba bağlayalım seni ve evini patlatalı seç ve beğen yanı seçebileceğin fazla bı seçenek yok seçiceğin seçenekte bence belli."dedi ve beni çok büyük ikilemde bıraktı ya ülkeme ihanet edip ülkemin düşmanı olacaktım yada ülkem ićin şehit olacaktım evimi patlatmayacaklarına neredeyse adım gibi emindim ama beni patlatırlardı onunda biliyordum en sonunda konuşmaya başladım "ikinci seçenek" dedim ve ölmeyi göze aldım sonrasında ise vücuduma yine elektrik verildiği için bayıldım.

Uyanmıştım ama hala gözlerim açmamıştım çünkü beni duvara tekrar zincirlemişlerdi ve onu çözmeye çalışıyorlardı. Çok fazla vaktim yoktu onu biliyordum birazdan ölecektim çünkü vücudumda benden daha ağır bır bomba vardı.en sonunda gözlerimi açmaya karar verdim ve hayatımda verdiğim en mantıklı karar olduğunu fark ettim.

Çünkü karşımda kolunda Türk bayrağı olan bir Türk askeri gördüm. Buraya geldiğimden beri hiçbir duygu hissetmiyordum fakat şuan mutluluk ve neşe vücudumda tavan yapmıştı en sonunda tam konuşacaktım ki nakliyeci de olduğu gibi askerin üstüne düşmüstüm ama hala bayılmamıştım. Asker beni kucağına aldığı ve bir yere göturdu fakat benim bilincim beni nereye götürdüğünü görmeye yetmemişti.

Uyandığımda bir tanktaydım fakat bu tankın türk askerinin tankı olduğuna emindim çünkü yanımda omzunda türk bayrağı taşıyan askerler vardı.Sonunda dilim çozulup konuşabilmiştim ve söylediğim her filmde olan "NERDEYİM BEN"olmuştu şu güne kadar hep böyle şeylerden nefret ederdim ama gelin görün ki hayat sizi şaşırtmıyor ve nefret ettiğiniz şeyleri size söyletiyor.Ciddi ciddi ordaki askerlerden bir tanesi cevap vermişti "Türk askerinin güvencesinde"dedi fakat şuan buna takılmayacaktım çünkü ben burdaki adamların aradında yok gibiydim adamların arasında 1.90 altı yoktu ve hepsi aşırı büyüktü neredeyse benden 5 tane taşıyorlardı-tamam biraz abarttım 2 tane diyelim- tek tek hepsini inceledim fakat bir tanesi çok ciddiyken diyeti tamamen komiklikten oluşuyordu. Aralarında sohbet ederken en komiği diye adlandırdığım şahıs bana "sakıncası olmazsa birşey sorabilir miyim öğretmen hanım "dedi ćok nazik bir şekilde bende ona gülümseyip kafa sallayarak cevap verdim oda hemen bana sorusunu sordu"adınız ne sizin" cevap verdim"Özün Güzel sizin adınız nedir" dedim oda bana cevap verdi "Yusuf Güney" dedi sonrasında ise sanki hiçbirşey olmamış gibi beni evime bıraktılar evimi nereden bildikleri hakkında bir fikrim yoktu hatta benim hiç birşey hakkında fikrim yoktu çünkü o kadar işkence görüp bu kadar normal davranmam benim için aşırı garipti