Eve geldiğimde Sude mosmor olmuş gözleriyle kapıya bakıyordu onu görünce koşarak yanına gittim"kızım noldu sana bu halin ne "diye sordum o ise bana "nerdesin sen 1 haftadır yoksun annen arıyo cevap veremiyorum işi var fln diyorum nerdesin sen seni ne kadar merak ettim haberin varmı"ağlamaya başladı"sana bişey olsa ben napardım hiç düşündünmü bu halin ne eğer ben jandarmaya haber vermeseydim şuan ne halde olursun sen herşeyi anlatıyorsun bir haftadır nerdesin bu üstünün başının halı ne "henüz kolumu görmemis gibiydi zaten büyük birşey değildi çizik gibiydi sadece ćok kanamıştı düşüncerimi sudenin şaşkin ve üzgün bir şekilde inlemesi böldü " yaa naptılar senin koluna gel üstünü degistirelim bende burda seni sorulara boğuyorum of salak kafam of "diyerek kafasına vururken ellerini indirip üstümün kirini umursamadan ona sıkıca sarıldım. Oda bana aynı şekilde sarıldı bende oda ağlıyorduk.

Ağlamamız bittiginde -yaklaşık 2:30 saat sonra - Sude bana "hadi gel üstünü degistirelim güzelim" dedi fakat hala ben hıçkıra hıçkıra ağlıyordum çünkü aklıma orda yaşadıklarım geliyordu çok kötü bir şeydi daha sudeye anlatmamıştım ama ablatmayıda düşünmüyordum -tabi darlamazsa-üzülürdü çünkü benden daha çok üzülürdü onu uzun süredir tanıyordum.

Hıçkırıklarım geçince banyoya girdim sıcak bir duş aldıktan sonra Sude nekadar gerek yok desemde koluma pansuman yaptı. Sonrasünda bol kabislu bir uykuya daldım

Hayatımda hiç bu kadar kötü bir gece gećirmemiştim hiç uyku uyuyamamıştım tek umudum bugün biryerde yığılıp kalmamaktı. bugün sudeyle hastaneye gidicektim.Bundan sonra heryere onunla gidecektim çünkü korkuyordum çok korkuyordum hastaneden sonra ise jandarmaya ifade vermeye gidecektik.dün tankta isim konuşmas8ndan sonra bu konuşma geçmişti orda adının Aren olduğunu öğrediğim asker bana bugün merkezdeki jandarmaya gelmemi ve onu orda bulmamı söylemis birde numarasını vermişti evet hala telefonum duruyordu büyük ihtimalle beni bayılttıktan sonra çantama el koymuşlardı ve askerler de çantamla beraber telefonunuzda bulmuşlardı.

Kalkınca Sude güzel bir kahvaltı hazırlamıştı o kahvaltıyı yiyip ortalığı topladıktan sonra hastaneye gittik oda bana ağrı kesici serum yapıp bir kaç tahlillerime baktılar sonra hastaneden çıktık ve jandarmaya gittik orda girişte duran nasıl kaçırıldıadama" Aren Gürsoy nerede"acaba diye sordum o da bana "Aren komutanım sağa döndüğünüzde ilk sorgu odasında sizi bekliyor"dedi tamda adamın dediği yere gittim ve odaya girmeden önce kapıyı tıklattım "gel" dediğinde bir an bile beklemeden içeri girdim Sude dışarıda bekliyordu"beni çağırmıştınız dün "dedim "evet bende seni bekliyordum otur bir şeyler sorucam sonra gidiceksin"dedi üstümde anlamadığım his vardı. "Tamam be sorucaksanız sorun gideyim "dedim adam kafasıyla otur işareti yaptığında hiç beklemeden oturdum o ise sorularını sıralamaya başladı"nasıl kaçırıldın "diye sordu "ben bı öğretmenim ve okulu çocukların ders işleyebileceği hale getirmem gerekiyor evet herkesin bı görevivar o okulu hizmetlilerde temizlerdi toparlardı fakat benim atandığım okul dağ başında o okulun her şeyi benim okulu boyuyordum sonra bir adam geldi üstü başıdı düzgündu kime baktığını sordum ögretmene bakmıs bu okulun ögretmeni benim derken biri dayadı bana eteri öyle yani""sorduğum soruya biraz fazla cevap verdin ama olsun fazla cevap iyidir" dedi ve hafif bir şekilde gülümsedi ama çok hafifti varla yok arasındaydı.Bi anda ciddileşip sorularına devam etti"orda sana birşey sordularmı""onlara katılmamı söylediler bizden tarafa geç kurtul dediler en sonunda" dedim ve gözlerim yaşarmaya başladı ama sıktım dişimi ve anlatmaya devam ettim"en sonunda ya bizden tarafa geç kurtul yada sana bomba bağlayalim evinedd bomba koylalım patlatalım dediler ama benhiç birine bir sey demedim en sonunda ya ikinci seçenek dedim ondada bana bomba sarıp beni zincirlediler ordanda beni siz kurtardınız işte "dedim ve gözümden akan yaşları sildim "anladım " dedi asker sonrada "sen evini patlatmayacaklarından nasıl emin oldun yada eminmiydin çünkü evde arkadaşın Sude varmış bizide o aradı yani arkadaşını patlatmak istemezsin diye düşünüyorum" dedi bende hiç düşünmeden" evet emindim çünkü benim dayımın başınada aynı şeyler geldi hatta benim dayımda sizin gibi askerdi esir düşmüştü onada aynı şeyı demişlerdiama bakın biz hala yaşıyoruz "dedim artık tutmuyordum kendisi akıyordu gözyaşlarım.asker bir soru daha sorduordan "tanıdığın varmıydı yolda öylesine gördüğün fln "dedi benimde hemen aklıma nakliyeci geldi "4 kişilerdi zaten yani benim gördüğüm bı benle konuşan üstü başı düzgün vardı diğer ikisini tanimkyodum birde nakliyeci vardı o benim evime eşyalarımı taşımıştı o kadar "dedim o da bana " o evden hemen çıkıp başka bir eve yerlereşmen lazım o nakliyeci dediğin herif senin evini biliyorsa peşini bırakmazlar"dedi ve sonrasında "sorgu bu kadardı çıkabilirsin "dedi ama ben merakıma yenik düşmüştüm ve hemen konuşmaya başladım "birşey sorabilir miyim " "sor" "sizin rütbeniz ne merak etmeyin benden sır çıkmaz" dedim bir çocuk gibi o ise bana gülümsedi hemde tamamen çok güzel gülüyordu bir dakika bir dakika noluyo kalbim beynim yerlerinize dönün ve kendinizi sakinleştirin çabuk dedim kendi kendime oda soruma cevap vermişti "üsteğmen sırf dayında asker diye söyledim ha çaktırma ayrıca okul atamanı git merkeze yaptır dağ başında kimse olmazsa oralara öğrenci yollamazlar"dedi ve benim salak kafam bu adamdan çok etkilenmişti...