Lan Wangji yüz gündür cezalıydı. Sırf o gün son anda bile olsa açıkça Wei Ying'in yanında durduğu için. O gün saat sabah beş olduğunda ceza süresi doluyordu. Lan Wangji, olduğu yerin pencereleri mühürlenmiş olduğu için gökyüzünü göremese de çanın çalmasına on dakika kadar kaldığını biliyordu. Yavaş yavaş toparlanmaya başladı. Guqinini kaldırdı ve ihtiyacı olan eşyaları yanına aldı. Bir kaç dakika sonra uyanma çanı çaldığında bir mürit gelip Lan Wangji'ye ceza süresinin dolduğunu ve artık Sessiz Oda' dan çıkabileceğini söyledi. Lan Wangji mürit gittikten sonra dışarı çıktı ve kılıcına binip havalandı.

İlk durak Bitmeyen Gece'deki uçurumun dibiydi. Gittiğinde ceset yoktu. Aslında geçmişe bakmak gerekirse cesedi zaten hiç kimse görmemişti. Ama ince uzun bir kayaya dolanmış kırmızı bir kurdele vardı. Hemen kurdeleyi eline alıp yakından baktı. Kime ait olabileceğine dair bir fikri kesinlikle vardı ama emin olmak istiyordu. Kurdeleye yakından baktığında gerçekten tahmininde haklı olduğunu gördü. Kurdelenin iki ucuna işlenmiş ateş desenlerinin tam ortasına işlenmiş " W " harfi ışıkta oldukça belirgindi. Lan Wangji'nin gözleri bir anlığına parladı. Bu, gecesini gündüzüne katarak uğraştığı, elinden gelen herşeyi elinden geldiği kadar sürekli yaptığı onca zaman sonra, bulabildiği en önemli şeydi. Kurdeleyi hemen bileğine doladı. Ve fısıldadı." Seni seviyorum."

Lan Wangji olduğu yeri baştan sona dikkatlice aradı. Ancak kurdeleden başka bir şey bulamadı. Sonraki durak Mezar Tepesi'ydi. Kılıcına tekrar bindi ve yola çıktı Lan Wangji. Mezar Tepesi'ne vardığında etrafta bağırarak ağlayan bir çocuk sesi duydu. Tepeye, sesin geldiği yere indiğinde A-Yuan'ın ağlayarak etrafta koşuşturduğunu gördü.

Lan Wangji, A-Yuan'ın yanına gittiğinde çocuk" Zengin-Ge!" diye haykırarak onun bacağına sarıldı. Lan Wangji hemen eğilip çocuğa sarılma isteğine karşı koymadı. A-Yuan'a sarılmasıyla çocuğun titrediğini hissetti. Çocuk salya sümük ağlayıp Lan Wangji'nin cüppesini kirletirken, Lan Wangji çocuğu kucaklayıp kaldırdı ve kılıcına bindi. Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Gusu'ya dönmesi gerekiyordu Lan Wangji'nin. Yolda giderken A-Yuan yorgunluktan Lan Wangji'nin kollarında uyuyakaldı. Lan Wangji ise o sırada A-Yuan'ı amcasına nasıl kabul ettireceğini düşünüyordu. Çünkü onu yanına almaya ve oğlu olarak yetiştirmeye kararlıydı.

O çocuk Wei Wuxian'dan kalan tek canlı hatıraydı. Şu an tutulabileceği iki umuttan biriydi. Üstelik Lan Wangji, eninde sonunda Wei Wuxian'ı bulacağından kesinlikle emindi. Ya sevdiği ona dönecekti ya da o sevdiğine gidecekti ama Wangxian bir gün mutlaka kavuşacaktı.