Aklıma sürekli anonim geliyordu arabadan indiğimizde bir lunaparktaydık Mert'in suratının asık olduğunu görünce Beril için buraya geldiğimizi anladım.

Anıl'a baktığımda şaşkındı şaşkınlığını bana bakarak toparlamaya çalışıp gülümsedi sadece benim ne tepki vereceğimi merak ediyordu fakat sadece sessiz kaldım.Bakışlarım yere kaydı beni hâlâ izliyor olması yanaklarımın kızarmış olmasına sebep oldu.

Beril neşeli bir sesle "Dönme dolaba binelim mi ikişerli ikişerli"dedi. Mert gülümsemeye çalışır gibi "Olur"dedi sesi sanki titrer gibi çıkmıştı.Dönme dolaba bakmak için başını yukarıya sonra "Çok yüksek değildir ya"diyip bize baktı bizden yanıt almayınca"Değil mi?"diye tekrar bize baktı.Beril onun koluna girip peşinden sürükleyip"Değildir değildir"diyip götürmeye başladı.Mert bize yardım istercesine baktı Anıl sadece kahkaha atıyordu ben de içimden umarım yükseklik korkusu yoktur dedim.

​​​​​​Anıl ses çıkarmadığımı fark edip sessizliği bozmak için "Biz ne yapalım?"dedi.

Ben de "Fark etmez"dedim.

"Bugün isteksiz gibisin "dediğinde.

"Yorgunum biraz ruhsal olarak" dedim.

"Anladım en iyisi biz de dönme dolaba binelim"dedi bana gülümseyerek.

"Aynen " dedim.

Görevlilere para verip kartlarımızı aldıktan sonra sıraya girdik sıra bize geldiğinde ilk ben sonra Anıl bindi dönme dolaba.

Bir süre bakıştık karşılıklı oturuyorduk.

Sonra Anıl konu açmaya çalışarak "Korku filmi izlediğimiz gün seni üzdüm mü?"

​​​​​"Hayır üzmedin ama biraz kırıcıydın"dedim.

"Ne konuda?"

"Bana güldün sürekli "

"Eee yani?"diyip karşımda durmaktan bıkmış olmalı ki yanıma oturdu.

Şimdi aşağıya bakıyorduk.

"Dalga geçmen komik değildi"

"Tamam bir daha olmayacak özür dilerim"diyip gülmesini bastırdı.

"Bak yine gülüyorsun"dedim.

Ellerini teslim olurcasına kaldırıp "Yakalandım " dedi.

Tam gülecekken aklıma anonim geldi ve suratımı tekrar astım elim telefona gitti arkamı döndüm ona ve anonime yazdım

Siz:Kim olduğunu artık söyle söylemezsen bu son konuşmamız olur

Yazdıktan sonra gönderdim ve Anıl'ın telefonundan bir ses geldi arkamı dönüp ona baktım telefonunun ekranında ne varsa merakla bakıyordu.

"Ne oldu iyi misin?"dedim ona bakarak.

"İyiyim bir arkadaşımdan mesaj gelmiş ona baktım"

"Anladım"dedim daha sonra ona da artık bu konuyu açmam gerektiğini düşündüm.

"Anıl aslında seninle konuşmak istediğim önemli bir şey vardı"

"Konuşalım"

"Bana bir süredir anonimden yazan biri var ve bu kişi ben kötü olduğum gün bile yanımda oldu"

"Ondan hoşlanıyor musun?"

"Ben senden hoşlandığımı düşündüm hep ama nasıl desem anonimin kim olduğunu merak ediyorum"

"Diyelim ki o kişi ben olsaydım ne derdin"

"Bu sorunun aynısını Beril de sordu benden gizlediğiniz bir şey mi var?"

"Hayır yok"dedi gözlerini kaçırarak.

Elimi Anıl'ın eline koyup "Anıl gerçekleri benim de bilmem gerek"

"O kişi aslında-derken süremiz doldu ve dönme dolap durdu.

Beril Mertin kolundan tutup heyecanlı bir şekilde yanımıza gelip "Çarpışan arabalara binelim"diyip Mert'in kolunu bırakıp benim koluma girdi ve çarpışan arabalara doğru neredeyse koşturduk.

​​​​​