Kendimi yerde cansız bulmayı umuyordum o kadar gerçekci bir rüya görmüştüm ki nerede olduğumu bilmiyordum birisi bana sesleniyordu "Hanımefendi iyi misiniz?Burası son durak."diyordu.

Gözlerimi hafifçe aralayıp "Nasıl ya?" "Ben ölmedim mi ?" diye sordum.

"Hanımefendi ne diyorsunuz anlamıyorum!"diyince yattığım koltuktan kalktım ayağa önümde duran kişinin otobüs şoförü olduğunu gördüm "Ölüme bir bilet yok mu?"dedim.

Adam hiçbir şey anlamamış gibi yüzüme baktı ben de otobüsten inince kendi kendime söylendim "Ölüme bir bilet almayı unutmuşum herhalde"dedim.

Sokaklarda dolanmaya başladım nerede indiğimi bile bilmiyordum.

Birkaç kişiyi durdurup soru sordum"Ölüme giden bir otobüs var mı bilet alacağım"

Bazıları güldü"Ölmek istiyorsan köprüden falan atla "dedi.

Bazıları deli diyip geçti .

Bazıları ise"Ölüme giden bir otobüs yok ki"diyip hayretler içinde bana baktı ben de "Hayır var bilmiyorsunuz " dedim tartışma çıkacağını düşünüp oradan kaçtım.

Son olarak çiçek caddesi yazan bir sokak gördüm orada yakışıklı uzun boylu profesörlere benzeyen bir adam gördüm kesin her şeyi biliyordur diyip yanına vardım adamın yüzünde mimik oynamazken "Ölüme bir bilet var mı bu civarlarda?"

Adam'ın yüzünde yeni fark ettiğim gözlükleri hafif burnuna kadar indi ve bana kuşkuyla baktı tepkimi ölçmek istercesine"Evet var ne yapacaksın?"diyip beni süzmeye başladı.

Adama sır veriyormuş gibi kulağına fısıldadım"Benim bugün ölmem gerekiyor yoksa peşindeki hamamböcekleri beni yiyecek!"

"Hamamböcekleri seni mi yiyecek?"diyip tuhaf bir bakış attı.

"Evet" diyip başımı salladım

"Neden yiyecekler?"diye bir soru sordu bir anda kendi kendime neden tanımadığım bir adama her şeyimi anlatıyorum ki dedim bu sefer de ben onu süzmeye başladım "Neden bu kadar soru soruyorsunuz siz kimsiniz?"dedim

Adam ürktüğümü görüp kulağıma yaklaşıp fısıldadı"Sakın ol ben ölüme bilet satıyorum,o yüzden bana her şeyi anlatabilirsin"dedi

"Fazla zamanım yok onlarla bir anlaşma yaptım "

"Ben seni korurum benimle gel ofisinde sana biletini vereceğim"dedi.

"Tamam"diyip peşinden gittim.

Beni getirdiği yeri görünce onun ölüme bilet satmadığını anlayıp"Beni kandırdın "diyip bağırdım.

"Hayir kandirmadim içeri girelim konuşalım "dedi

Koşmaya başladım arabadan inip arkami dönüp arada peşimden geliyor mu diye kontrol ettim etrafimi saran beyaz önlüklü insanlari görünce kapana kısıldığımı fark ettim ve onlara boyun eğmek zorunda kaldım.

...

Kendimi bir odadan o adamla kolları bağlı bir şekilde buldum benimle konuşmaya çalışıyordu"Neden böyle şeyler söyledin"dedi."Hayali şeyler mi var peşinde "?

"Hayır beni anlamıyor kimse ölüme bir bilet almam lazim otobüsle gitmem lazım ölümün yanına!"

"Neden?"

"Gitmezsem beni yiyecekler "

"Böyle bir şey mümkün değil"diyip beni rahatlatmaya çalıştı.

"Hayır mümkün!"diyip yere bakmaya başladım adamın yüzüne artık bakamıyordum bana inanmıyordu.

Elinde bir küçük bir tahta aldı üstüne çizdiği şeyleri bana gösterdi korkudan yerimden sıçradım kendimi betona yaslanır şekilde buldum "Hayır beni yemeyin hayır"diye bağırdım defalarca üstümdeydi hamamböcekleri.

Adam elindeki tahtayı geri yerine koydu beni sakinleştirmeye çalıştı "Onlari ben çizdim seni yiyemez"dedi.

"Hayır onlar gerçekti"

"Değildi ben çizdim seni yiyemezler"dedi.

İçeriye yine ayni etrafimi kuşatan insanlar girdi beni başka yere götüreceklerini anlayıp "Ölüm için bilet verin yoksa yiyecekler beni"

"Bilet verecektin hani bana"diyip gidene kadar adama bağırdım.

Adam bunalmış gözüküyordu düşünceli bir şekilde gözlerime baktı ben gidene kadar.

Ertesi gün yine onun odasındaydım yanıma gelip sessizce konuştu "Onları hep görüyor musun?"dedi

"Evet"dedim.

"Senin bir ailen yok mu seni koruyacak"dedi.

"Hayır öldüler" dedim.

"Emin misin?"bugün annen olduğunu iddia eden bir kadın geldi

"Benim burada olduğumu nereden biliyor?"

"Hani ailen yoktu"

"Öldüler benim için hepsi "dedim.

"Neden öyle diyorsun?"dedi.

"Öyle işte "

"Seni annene vereceğiz seni koruyacağız "dedi.

"Hayır hamamböcekleri beni yer"dedim istemeyerek.

"O beni hamamböceklerine verir"

"Vermeyecek sakin ol"diyip saçımı okşadı.

"BEN DELİ DEĞİLİM NEDEN DELİYMİŞİM GİBİ DAVRANIYORSUN"dedim.

"Tabi ki de değilsin sakin ol"dedi.

Kapı açıldı ve bir kadın girdi"Merhaba ben Cansunun annesiyim"dedi.

"Bu kadını buradan atın beni öldürtmeye gelmiş!"dedim.

Adam beni dinlemeyip "O senin annen"dedi.

Kadın beni zorla kollarının arasına alıp seni buradan götüreceğim evimize gideceğiz dedi.

"Hayır gelmeyeceğim"dedim.

Zorla beni arabasına bindirip götürdü bir ormana elinde bir bıçak vardı "Sana uslu dur demiştim!"

"Uzak dur benden anlaşmamamız vardı"

"Ama hâlâ hayattasın"

"Kendimi öldüreceğim lütfen onları çağırma"

Bagajındaki kutuyu çıkardı "Benim yavrularımın bir ismi var"dedi.

"Her neyse"diyip geriye doğru gitmeye başladım.

"Lütfen beni rahat bırak"dedim.

Bana yaklaşmaya başlayınca kaçtım o kadar hızlı koşuyordum ki yaklaşamaz sandım.

Bıçağını yere atıp cebinden bir silah çıkartıp belimden vurdu ve yere yığıldım yanıma geldi "Sana uslu dur demiştim değil mi anlaşmamızın gerektiğini yapıyorum şimdi"diyip hamamböceklerini üstüme saldı.

"