"Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Artık hiç bir şey eski bizi geri getirmeyecek. Baksana sen dört duvar arasındasın ben ise yapa yalnız savunmasız tek başıma yaşam mücadelesi veriyorum dışarıda. Söylesene niye yaptın neden bu hale getirdin bizi? Hiç mi acımadın bize de o çocuğa da ? Neyse baba ben artık sorgulamıyorum seni. Sen de işlediğin günahınla kal burada sorgula vicdanını . Belki o zaman bu yaptığın gideni geri getirmez ama en azından bir kalbin olduğunu hatırlatır sana belki."

Artık durmak istemedim burada babamın yüzüne bakmak istemedim. O zaten benim yüzüme bakmıyordu belliydi söyleyecek bir şeyi de yoktu. Ama ben onun gibi olmayacaktım en azından ona evlatlık görevimi yapıp elimden geleni yapmaya söz verdim onu buradan kurtarmak için. İşte o zaman her şeyin hesabını verecekti. Bana her şeyi anlatacaktı, anlatmak zorundaydı. Her ne olursa olsun...