onur beyin odasina girdigimde kafasini kaldirip bana bakti. "buyrun hayat hanim oturun" dedi

"isim bittikten sonra odaniza gelmemis istemistiniz onur bey"

o~"hastanede gun icindeki hareketlerinizi gozlemliyorum hayat hanim"

"beni mi takip ediyosunuz"

o~"hayir yanlis anlamayin beni siz benim yaptigim dogumlara giren hemsiresiniz eren bey de ayni sekilde hareketlerinizi gozlemliyorum sadece"

"peki hakkimizdaki dusunceleriniz nedir"

o~"acikcasi fazla samimi geldiniz bana yani karismak gibi olmasin ama hastane icindeyiz ve burasi bi is yeri is ve duygulari birbirine karistirmanizi istemem"derken sonlara dogru sesi sertlesmisti sinirlenmis gibiydi sanki

"erenle olan yakinligim sizi niye bu kadar rahatsiz etti ayrica eren benim yakin bi arkadasim yaptiginiz ima cok yalnis"

o~"rahatsizligimin sebebini suan soyliyemesem de arkadasliginizin yakin olmasina sevindim herkesin yakin arkadasa ihtiyaci olur sonucta"derken yuzunde rahatlamis bi gulumseme vardi ama uzerime alinmadim.

"izninizle islerim bitti cikiyim artik"

o~"hayat hanim isterseniz size bi kahve ismarliyabilirim benimde islerim bitmisti hem dun aksamin telafisi kabul edebiliriz" dediginde icimde şok ustune şok yasiyordum. kafami salladim ve onur beyin onunden odasindan cikip hastanenin cikisina ilerledim. onur beyde arkamdan gelip arabasina yonlendirdi.

"arabam burda kalicak isterseniz ben sizi takip ediyim malum sabahlari arabayla geliyorum"

o~"sorun yok benimle gelin yarin sabah sizi ben alabilirim tabi sizin icinde sorun yoksa"

"tabi" agzimdan sadece tek bi kelime cikabildi. sanirim ustume alinmam umutlanip kafamda kurmam bos yere degildi yine de temkinli olmaliydim cok istekli gorunemezdim.

onur beyin arabasina bindik ve evine dogru ilerlemeye basladik.bi sure sonra onur beyin evine gelmistik dun pek bi inceleme firsati bulamamistim ama evi gercekten guzeldi. buyuk havuzlu bi bahcesi iki katli ferah sade bi evi vardi. iceriye gectikten sonra beni salona yonlendirip tahminimce kahve yapmaya mutfaga gitmisti.bi sure gectiginde tahminimde hem dogru bilmistim hem de yanlis. dogru kismi mutfakta kahve yapmis olmasiydi yanlis kismi ustunu degistiripte gelmis olmasiydi. ustunde kaslarina yapismis ve ben burdayim diye bagirtan beyaz bi tisort altina da bol durmus bi esofman giymisti. sanirim eridim onu gordugumde kendimi toparladim hemen ve gulumseyip "kahve icin tesekkurler onur bey"dedim.

o~"hastane disinda bey kelimesini kaldiralim dedigimi hatirliyorum hayat"

" haklisin ben bi an unutmusum onur, ay boyle diyince de bi garip oldu" diyip gulmustum onur da gulusume eslik edip "alisirsin" dediginde agzimdan kacan " bu surekli hastane disinda gorusucez demek mi oluyo" cumlesiyle aninda utancimdan kizardigimi hissettim. onur bey kizaran yanaklarima bakip "neden olmasin diyerek" tatli bi gulumsemeyle goz kirpti.