Amaya... O cadı hayatımı mahvetti. Annemi ve babamın sevdiğim yüzünü elimden aldı. Eskiden mutlu bir aileydik... Klly'nin batı kesiminde bir soylu ailesiydik. Babam şovalyeydi. Güzel bir evde güzel şartlarda yaşıyorduk erkek kardeşim mutluydu. Ben mutluydum. Annem mutluydu. Babamda mutluydu.

Ve bir gün Amaya ile aynı sınıftaydık. Bizim diyarda her krallığın kendine özel soylu okulu vardır. Biz Klly Soylu Okulu'nda okuyorduk. Bu okullarda sadece krallığın varisleri ve muhafız yada şovalyelerin çocukları okurdu. Kraliyete uyum sağlama kuralları öğretilirdi. Ben Amaya ile arkadaş olmuştum. Lanet olsun o güne. Çok tatlı bir kızdı. Melek yüzlü şeytan. 4 sene okulda güzel günler geçirdik. 4 sene sonra saraya davet etti. Saraya gittim babam idman yapıyordu. Kılıçları bahçeye bıraktılar. Bizse bahçede oyun oynuyorduk. Amaya kılıçı eline aldı. Yapmayalım dedim. Ama yaptı ve kolu kesildi 2 ay saygıyla bağlandı. Krala benim yaptığımı söyledi ve benim yerime anneme ceza verildi. Çünki çok küçüktüm. 9 yaşındaydım. Ve o gece annemi zindana attılar. Müebbet cezası aldı. Ve babam... Şovalyelikten atıldı. Wallace'ye gittik. Burada erkek kardeşim ve babam düşmanlık tasladılar. Korktum. 10 yaşına geldiğimde babam cezalar verdi. 11 yaşımda bazen yemek vermedi. Ve daha nicesi...

"Maisie?"

"Prens?"

"Geldik..." Ben bütün bunları düşünürken ata bitmiştik ve şuan o şöhretli sarayın önündeydim.

"Artık Amaya'sın..." Darell.

"Kes."

"Neden ona karşı böylesin?"

"Prensesler egoistir." Yalan söyledim. Sadece iftiracıydı. Düzenbazdı. Arkamda bıçaklamıştı.

"Hepsi öyle değildir."

"Neden onu savunuyorsun?"

"Sadece... Ön yargılı olmamalısın."

"Ön yargı değil..."

"Nasıl yani?"

Saraya girdik Kral ve Kraliçe duruyordu. Yutkundum. Tam karşımda.

Darell "Baba..."

Kral "Darell gelmeye tenezzül etmişsin. Hemde bir dilenci ile."

"ONUN HAKKINDA ÖYLE KONUŞMA" sesi farkında olmadan yüksek çıkmıştı.

"Neymiş peki çamur içinde bir kız."

"O Leydi Amaya"

Kral yutkundu "Prenses"

"Kralım" dedim.

"Prenses Amaya Niçin buradasınız? Krallığın bir sorunu mu var?"

Darell "Baba biz... Birbirimizi seviyoruz." dedi.

"DARELL!? Amayacim hoş geldin. İstersen Darell'in odasına geç."

Darelle birlikte odaya geçeriz.

"Teyzem ve babam biraz katıdır. Yemeğe geç kalınmamalı, uyanman gereken saatler var..."

"Teyzen?"

"Mavi gözlü kadın..."

"Annen değil miydi o?"

"Annem... o çok hasta..." Yüzü düştü.

"Üzgünüm..."

Sustu.

"Darell?"

Sustu.

"Bilmiyordum..."

Sustu.

Sustum, göz yaşlarım benim yerime konuştu...

"Maisie? Üzgünüm... Ağlama... Senin suçun değil..."

"Darell..."

Göz yaşlarımı eli ile sildi ve gözlerimin içine baktı. Gözleri parlıyordu.

"Annem... Kraliçe Krisg. Evet Klly'nin kraliçesi olan Kraliçe Krisg. Annemin kalp hastası olduğunu öğrendiğimde çok küçüktüm. Yani aslında biraz karmaşık bir hikaye. Annem ve babam ben iki yaşındayken boşandı ve hiç hatırlamıyorum ama Trings teyzem anlattı. Bu arada o gördüğün mavi gözlü olan değil. Trings teyzemin anlatımına göre babam ve annem 5 senelik evlilermiş. Ben 2 yaşındaykende 7 yıllık. Ama teyzem sürekli buraya gelip gitmeye başlamış. Ve bunu kısa süre içinde annem garipsemiş. Ve bir gün babamla teyzemi birlikte yakalamış..." Sustu. gözlerinden ufak damlalar aktı.

Konuşmaya başladım. "Ve anladığım kadarıyla annen ve Klly'nin kralı tanışmislar ve evlenmişler. Amaya kardeşin değil mi?"

Birşey demedi başını salladı.

Ellerimi yanaklarına götürdüm ve göz yaşlarını sildim.

Kapı çaldı. Genç yaşta bir hizmetkar içeri girdi. "Prens Darel ve Leydi Amaya Kraliçe Sarlyy sizi bekliyor."

★

Hemen atmam gerekiyordu. Az yazdım öptümmm.