Çalan alarmın sesiyle uyandım,daha doğrusu çalıştım.Dün saat 3'e kadar bugün olacak ihale için çalışmıştım ve haliyle sadece 4 saatlik uyku benim gibi birine yetmiyordu,hoş nasıl yetsindi izin günleri 14-15 saat uyuyan biri olarak.

Düşünmeyi bırakıp yataktan doğruldum.Başım feci ağrıyordu ama bu ihaleyi almak zorundaydım.

Üstüme tam crop olmayan bi kazak altıma iste ispanyol paça geçirdim.Iyiki giyeceklerimi akşamdan ayarlamıştım yoksa iki saat gardirobun basında dikilcektim.

Saçlarımı çok sıkı bir at kuyruğu yaptım bu şekilde tam bir ihale kadınına dönüşmüştüm ve bu beni aşırı motive ediyordu.Aç olmadığımdan direk çıktım evden.Durağa gelir gelmez metroda geldi,her zaman dakik biri olmayı başarıyordum ve galiba en sevdiğim huyum buydu.

Metrodan inip ve kaç metre yürüdükten sonra nihayet şirkete gelmiştim.Güvenlik Hasan Abiye selam verip şirketten içeri girdim.

Asansöre binip 5.kata tıkladım.Asansör 3. Katta durduğunda içeri sayamayacağım kadar çok insan bindi,ben küçük bir alanın içinde bu kadar insanla kalamıyacağım için aralarından sıyrılarak indim.2 koca kat çıkmak zorundaydım ve toplamda bir merdivende 42 basamak vardı.Patronum ve aynı zamanda sevgilim olan Tarık Karataş sağolsun bu kadar merdivenlerden çıkmak zorunda kalacaktım.

Soluk soluğa "Müdür Eda Pınar"yazan yere adımını attım.Tam karşımda,koltuğumda oturan biricik sevgilimi görmeyi planlamıyordum ama yüzümde yer edinen gülümsemeye engel olamadım.

Onun da yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.Sandalyeden kalkarak yanıma geldi,ona önce sevgiyle baktım sonra ise sımsıkı sarıldım.Tam 4 gündür görmüyordum onu,işi için Fransaya gitmişti ve ben yarın gelmesini beklerken onu burda görmek bana sürpriz olmuştu.

Tarık'la tam 7 aydır bir birlikteliğimiz vardı ve onu gerçekten çok seviyordum."Hayrola çok özlemiş gibisiniz Eda Hanım"dedi,yüzüne cevirdim göğsünde olan başımı "Özledim tabiki Tarık ya 4 gün az mı sence?Ama sen beni pek de özlememiş gibisin bakıyorum da"

Dediğim seye koca bi kahkaha patlattı ona bakarken bende gülmeye başladım.Seviyordum bu adamı."Sana,seni özleyip özlediğimi rahatlıkla kanıtlarım ama sen izin vermiyorsun ki güzelim!"Daha salise bile geçmeden hissediyordum yanaklarımın kızardığını"Ya Tarık utanıyorum biliyorsunn"diye sitem ettim."Güzelim biliyorum ama beni de anla 7 ay az mı kı utanıyorsun?Sen benim sevgilimsin ve tamamen bana ait olmanı istiyorum o kadar ya"dedi.Evet 7 ay az bi zaman değildi,Tarığı seviyordum ona güveniyordum ve ona ait olmamam için bir sebepte yoktu aslında."Peki canım o zmn akşam saat 7'de kapımın önünde oluyorsun!"

Bana inanamaz gözlerle baktı ve"Gerçekten mi?"diye sordu.Gülümsedim,onun bu hâlleri çok tatlıydı"evet sevgilim hazırım"dedim.Zaten şuan sarılmış bir vaziyetteyken benim ayaklarimi yerden kesip sayamadığım kadar tür döndü etrafında.Etrafa kahkaha saçıyorduk.

Aniden odamın kapısı çalındı,herkes ilişkimizi bildigi icin istifimi bozmadan"Girebilirsiniz"dedim.İçeriye giren kişi Tarık'a takıntılı olan Zeynep Betülden başkası değildi."Efendim Zeynep?"dedim.Tarık la beni o halde görmüş olmasından kaynaklı bana aşırı sinirle bakıyordu."Bana e-mail yoluyla ihaleyi göndericektin ve hala ulaşmadı bana ne zmn atmayı düşünüyorsun?"dedi ukala bi tavırla.

Ağzımı tam açmıştım ki Tarık"O senin patronun Zeynep onunla sen diye değil siz diye konuşacaksın bu bir!"dedi ve devam etti"Ona bir daha emir kipiyle herhangi birşey söylediğini duyarsam tek kelime dinlemem atarım ve buda iki!Şimdi ÇIK DIŞARI!!"dedi.Bağırması üzerine yerimden sıçradım ve reflex olarak gözlerimi kapattım.Aniden kapı çarpılma sesi geldi gözlerimi açtığımda Zeynep'in yerinde yeller esiyordu.

Tarık'la baktım ve"Artık ayrılsak iyi olur ihale icin son düzenlemeleri yapmam lazım"dedim.Kafasını onaylarcasina salladı ve alnıma bir öpücük kondurdu,gülümsedim.

~ 7 SAAT SONRA ~
Sonunda günlerdir çalıştığım ihaleyi kazanmıştım,içim aşırı rahattı.Akşam Tarık'la yaşıcaklarımız benim için bi ilk olacaktı hatta Tarık öncesinde defalarca zorladı ama onunla öpüşmemistim bile.Çok garip ama güzel bir histi..Aslında biraz da utanç verici:)

Saat 17.00 gibi şirketten çıktım ve bir kadın mağazasına girdim,ilkim olduğu için farklı olsun istiyordum ve bu yüzden çok güzel olmalıydım.

Daha önce adını söylerken bile utandığım şeyleri şuan evimde, üstümde deniyordum.Biri kırmızı biri siyah tanga almıştım ve ayrı yeten sexi iç çamaşırlarını da unutmamıştım.

Siyah tangayı giydim,üstüne de ultra mini bir elbise geçirdim.Yedek kıyafet alma ihtiyacı icinde onları da aldım.Tam o sırada telefonuma mesaj bildirimi geldi

~Tarığım♡~;

Geldim sevgilim aşağıda bekliyorum;)

Ben;

Geliyoruum♡

Evden çıkıp asansörü çağırdım 7. Kattan 17.kata gelmesi için beklemem gerekti.

Asansöre biner binmez -1 e tıkladım,bir kaç saniye sonra asansör durdu ama bu kdr hızlı bodruma inmemiz imkansızdı.Katın yazılı olduğu yere baktım 11. Kat yazıyordu ama asansör durmuştu.Asansörün kapısına vurup bağırmaya başladım klostrofobim olmasının zararını daha ilk saniyelerden yaşıyordum.

Telefonumu çıkardım tam Tarık'ı aricakken asansörün kapısı açıldı ve biri ile karşı karşıya kaldım.Minimum 1.85 boylarında iri yapılı bir adamdı ve böyle olması beni korkutmaya yetiyordu.

Yüzünde sinsi ve alaycı bir gülüş vardi.En sonunda ağzımı açıp "S-sen kimsin?"demeyi başarabilmiştim.Cebinde olan ve içinde görebildiğim kadarıyla pamuk olan elini burnuma bastırdı.Bayılmadan önce son duyduğum şey "Burak Çerkezoğlu"oldu...

~1.BÖLÜM SONU~