20.Elimde Duran Fotoğrafın~Final

BEKLENEN GÜN BUGÜN -BİR YILDIZ GELİYOR İŞTE YAKIŞIKLI ÇOCUK GELİYOR-BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM 🤧🥺 YAKLAŞIK 2 SENEDİR BUGÜNÜ BEKLİYORUM

Şakamaka benlen dalga geçiyor arkadaşlarım🤧 ama bilmiyorlarki onlar moruk ben çok gencim💅🏼 (Kasımlı ayrıcalığı)

​​​​​​20.Bölüm~Final(ŞÜKÜRLER OLSUN AMK)

2 Sene Sonra

Ata, eline fotoğrafı aldı ve fotoğraftaki kişiyi sevdi.

"Özür dilerim, papatyam," dedi, sesi titriyordu. "Bugün burada olmanı çok isterdim, papatyam."

Ata son kez fotoğrafı öptü, ardından aynaya bakıp ceketini düzeltti.

"Bugün bana şans dile, olur mu, papatyam?" dedi ve kravatını takarak odadan çıktı, bahçeye yöneldi. Ata, gözlerindeki yaşları silerek babasının yanına gitti.

"Onunla konuştun mu, oğlum?" dedi babası. Ata gülümsedi.

"Unuturum mu, beni affeder, değil mi baba?" Babası kafasını salladı, elini Atanın omzuna koydu.

Ata kafasını, Hera'nın geldiği yöne çevirdi.

"Abim, çok yakışıklı olmuşsun," dedi. Ata gülümsedi.

"Bugün benim en özel günüm, ya ne yapacağım güzellik?" dedi ve yanağından makas aldı.

Ata bakışlarını kapıdan giren kişiye çevirdi, yüzü düşmüştü; Beril'di. Beril, buruk bir gülümsemeyle içeri girdi, Atanın yanına gitti.

"Biliyorum, hakkım yok, hele böyle büyük bir şey yapmışken ama senin mutluluğunu görmek istedim," dedi.

Ata kafasını salladı ama ona her baktığında sanki tekrar yaşıyordu o anı. Beril yanından ayrıldığında...

En iyi dostu Berat geldi yanına.

"Ne haber, kardeşim? Buruk gibisin," dedi. Ata, gülümsemeye zorladı kendini.

"Onun mezarına gittin mi?" dedi Berat.

Ata kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Düğünden sonra eşimle gitmeliyim gibi düşündüm," dedi. Berat ise kafa salladı.

"Peki, ne yapacaksın?" dedi.

Ata gökyüzüne baktı.

"Biraz daha bekler o," dedi.

Hera tekrar abisinin yanına gitti.

"Abi, herkes hazır, seni bekliyoruz," dedi. Ata kafasını salladı.

Düğün salonuna doğru adımlar attı. Gelinin görmesiyle hemen yanına gitti ve yanağını öptü, gülümsedi.

"Ya Ata, makyajım bozulacak," dedi. Ata sırıttı, kollarını bedenine doladı.

"Asenam, ben zaten bozacağım o makyajı," dedi. Asena eline vurdu.

"Hey millet, duyacak!" dedi. Ata gülümsedi.

"Peki, tamam Lavantam," dedi. Asena gülümsedi.

Ata ve Asena el ele masalarına oturdular, nikah memuru ve şahitler geldiğinde ise düğün tam olarak başladı.

Nikah Memuru:

"Sayın Asena Karyaman, hiç kimsenin baskısı altında kalmadan, sayın Ata Demirer'i kocanız olarak kabul ediyor musunuz?"

Asena: "Evet, evet!!" dedi.

Nikah Memuru:

"Siz Ata Demirer, hiç kimsenin baskısı altında kalmadan, Asena Karyaman'ı karınız olarak kabul ediyor musunuz?"

Ata: "Evet!"

"Ayağına bas, ayağına!" dedi önlerden bir teyze.

Asena güldü ve Atanın ayağına bastı, Ata da ona güldü.

Nikah Memuru:

"Bende sizi karı koca ilan ediyorum."

Nikah Memuru:

"Gelini öpebilirsiniz."

Ata ve Asena birbirlerine yaklaştılar ve dudaklarına bir öpücük kondurdular.

---

-*'~'•-

Ata:

"Evimize gitmeden önce seni bir yere götürmek istiyorum, asenam," dedi.

Asena kafasını salladı.

Ata Asena'nın elini tuttu, arabalarına ilerlediler. Yolculuk sessiz geçti. 2 saatin ardından gidecekleri yere ulaştılar.

Ata, Asena'nın elini tutup annesinin mezarının yanına gitti.

"Annem, papatyam, bugün burada olmadığın için çok özür dilerim ama sana sevdiğim kadını getirdim. Beni affet, olur mu annem? Söz veriyorum sana, onu asla üzmeyeceğim," dedi. Ata, Asena'nın duydukları onu mutlu etmişti ama üzülmüştü de. Ata annesinin mezarına biraz su döktü, sonra Asena'nın elini tuttu, öptü.

---

Sabahın saatleriydi, Asena camdan güneşin doğuşunu izliyordu. Asena, bedenine sarılan Ata ile şaşırdı.

"Seni uyandırdım mı?" dedi Asena.

Ata, sevdiğinin omzunu öptü.

"Hayır sevgilim, birinin boşluğunu hissettim ve uyanmamak elimde değildi."

Asena güldü.

"O gün iyi ki seni kaybetmedim," dedi.

---

Flashback - Final

"Lütfen onu kurtarın, lütfen," dedi Ata korkuyla.

Sedyede giden Asena bitmiş gözüküyordu; bu, Atanın korkusunu arttırdı. Kalbi deli gibi atıyordu, ağlıyordu. Omzuna bir el kondu, Ata ona bakışlarını çevirdi.

"Özür dilerim," dedi Beril korkuyla. Ata ona anlamaz gözlerle baktı.

"Ben yaptım," dedi Beril.

Atanın gözleri dehşetle doldu.

"N-nasıl? Sen onun arkadaşısın," dedi.

Beril gözyaşlarını tutamadı.

"Ailesinin hatasını ona kestim," dedi.

"Ben yaptım, düşünemedim. Daha ailesiyle çok yakın bile olmayan birinin hayatına kıydım," dedi ağlamalarının arasında.

Ata duyduklarına inanamadı.

"Neden? Sen neden?" diyebildi. Bir süre dediklerini tekrar etti. Bir-iki saatin ardından doktor çıktı.

"Çok kan kaybetmiş fakat bıçak karın boşluğuna denk gelmiş, hiçbir organa zarar vermemiş. Bu gecelik kontrol altında kalacak," dedi. Ata, duyduklarıyla derin bir nefes aldı.

---

Flashback - End

Ata:

"Senin girmenle hayatıma çok şey değişti, Asena. Umut ışığımdın, sen benim," dedi.

Asena kafasını ona çevirdi, gözünden akan yaşı sildi.

"Sevgilim, o günler geçti," dedi.

Ata kafasını Asena'nın boynuna yasladı.

"Çok korktum," dedi, gözyaşlarına engel olamadı.

"Seni kaybetmekten çok korktum, o gün çok kötü gözüküyordun, çok korktum ben," dedi.

Asena, ellerini Atanın yüzüne koyarak onu kendinden çekti.

"Geçti, tamam mı? Geçti," dedi ve dudaklarını öptü. Asena geri çekildi.

Ata:

"Ama anlamadığım bir şey var, neden şikayetçi olmadın ondan, asenam?" dedi.

Asena, buruk bir gülümsemeyle,

"O da suçlu değildi, ailemdi, hem boş verelim şu olayları. Benim acilen kocamla vakit geçirmem lazım," dedi. Ata ise sırıttı.

~'|•

Özel bölüm gelirmi bilmem belki ehm

Ben bu hikayeyi yazarken ne güzeldi hava sonra bir soğuk hop hayallerim püf(Kızım sende ne istiyorsun istediğin belli değil)

İyi akşamlar