Yeni Üyelik
1.
Bölüm

1. Bölüm

@kitap_kizi

Gerçekler 1 bölüm.

 

"Hadi be!" Yanımda çemikeren adama baktım baba demek istemiyordum. "Geliyor sakin ol" yanındaki kadın onu seviyordu. Annemde seviyordu sonu ne olmuştu?

 

Ölüm.

 

Annem babamı deliler gibi seviyordu. Annem sevgisinden dolayı ölmüştü. Sevdiği kişi değersiz bir et torbasıydı. Babam annemi aldatmıştı. Annem bir yere gitmişti bende peşinden gitmiştim. Annem bir uçurumun kenarına geldi kendini atmadan önce son kez öptü,sevdi beni. "Güzel kızım benim, özür dilerim birtanem,seni tek bırakıyorum,özür dilerim çiçek kızım benim,böyle bir baban olduğu için, a​​​​​​affet beni asilam, dayanamıyorum.seni çok seviyorum prensesim,ben affetim babanı ama Allah afetmesin, sende afetme güzelim,benim çiçeğim böyle birşey yaşadığım için özür dilerim"annem beni son kez yanağımdan öpüp kendini aşağıya atmıştı. Annem o gün babam yüzünden öldürmüştü kendini

 

 

"Hadi kızım!" Üvey annem babamı severek evlenmişti. Yaşamak istemiyordum ama başka çarem yoktu. Kafamı salladım dışarı adım atmala beni şeftali kokusu karşıladı. Bu kokuyu çok seviyordum. Nedenini sormayın!

 

Babam yanıma gelip "keşke o gün sende ölesydin!" Dedi fısıldayarak. Üvey annem adlı kişi bu bilgiyi bilmiyordu. Ellerimi amin der gibi kaldırıp yüzüme sürdüm.

 

"Naber kuzi?" Koşarak Tunca sarıldım. Oda bana sarıldı. "Bu pic seni üzüyor mu?" Kafamı hayır anlamında salladım bilse nolurdunki. "Piskolagami gidiyorsun?" Bunada kafa salladım. "Görüşürüz!" Tunç içeri girdi ailesiyle babam onlarla birlikte kalmıştı. Ben ise tek gidiyordum.

 

Yüksek yerler tranva sebebiydi.

 

Piskolaga adım attım. "Hoş geldin asila!" Danışmana kafa salladım.

 

Yukarıdaki odaya girdim. Kadın bir piskolog beni karşıladı. "Aslia hoşgeldin!" Kafamı salladım.

 

Kadın masaya oturdu. "Ee nasıl geçiyor günlerin?" El işareti ile konuştum. "İyi gidiyor"

Kadın güldü. "Ailenle nasılsın"

 

Cevap vermedim.

 

*********

 

Piskoktan çıkmış eve gidiyorum yani kütüphaneye.

 

Birden bir dağa çarptım sanki. Elimdeki kitaplar düştü. Adama kızgınlıkla baktım aslında benim gibi bir çocuktu. Esmer,kahverengi gözleri vardı.

 

"Afedersiniz hanım efendi" sesinde centilmenlik ve kibarlık vardı.

 

Kafamı salladım.

 

Özür dilemesini beklemeden geçip gittim zaten kısıtlı süremi burda bir erkek şahısı ile harcayamazdım...

 

Hello

 

 

 

 

⭐ Bölüme oy vermisiniz?⭐

 

 

 

 

Diğer bölümde görüşmek üzere

 

 

 

 

​​​​

 

 

 

 

​​​​

Loading...
0%