Gerçekler 7 bölüm.

"noldu lan aşıkmı oldun el kadar bebeğe?" Ali'yi arayan dervresi demirhandı. Garip bir isimdi lakin güzeldi güzel olmasına ama şuan alphanın kafasını s*kiyirdu. Henüz o yüzbaşıydı. "Görüntülü ara!" İki kelime söyledi sadece Alphan. "Niye la-"gerisini getiremedi. Demir görüntülü aradı. Eve yeni gelmiş eşi çay koymuş içiyorlardı askeri kıyafeti üstündeydi. Alphan sinsice güldü. "Asker!" Demir çağı höpürterek içerken çay boğazında kaldı ve saygı duruşuna geçti. Alphan bir sigara yaktı o sırada demirin eşi çay koyarken "çayı sen kat demir!" Emirini aldı. Demir eşinin elinden çaydanlığı alıp çay katacakken çaydanlığın kulpu elini yaktı. Demir mırıldanarak sövmeye başlayınca Alphan güldü demir çayı kattı yerine oturacakken. "Lan!" Diye ses gelince yine saygı duruşuna geçti. "Çaydanlığın kulpunu yaktın özür dile!" Demir yapma der gibi baksanada Alphana işlemedi. "Özür dilerim!" Alphan keyiflice yerine yayıldı. "Olmadı yeniden dile!" Demir kızarmaya başladı. "Özür dilerim çaydanlık" Alphan cık cık ladı. Demir özür diledi olmadı bu süreç. Bir saat sürdü. Bir saat boyunca demir çaydanlık tan özür diledi Alphanda keyiflice onu izledi.

"Zalım" diye mırıldandı demir alphana itafen. "Ne zalımlıgı?" Sakince sordu. "Yok estağfurullah konutanım emiriniz başım gözüm üstünedir." Aphandan yeni emir geldi. "Kalbim kırıldı şimdi benden özür dile" demir bayıldı. Çünkü alphandan özür dilemek yerine dağa laf anlatsa daha iyidi. Demir üç saatin sonunda kendini affetirdi. Saate baktı askeriyeye gitmesi gerekiyordu. "Demir beş saniye içinde kapatmasan-" gerisini getiremedi telefon aniden yüzüne kapandı.

Saat dörttü okulun açılmasına dört saat daha vardı nasıl geçecekti bu zaman? Alphanın aklıma bir şey geldi ve hızla evden çıktı.

Hava buz gibiydi. Alphanın kıçı donmuştu ama umursamadı görevde nerdesyse soğuktan dişleri kırılacaktı. Dört saatin ardından pencerede hareketlenme oldu asila sonunda uyanmayı başarmıştı. Dört saat Alphan asilanın uyanmasını beklemişti. "Sonunda küçük" diye mırıldandı. Asila penceresini açınca Alphan saklandı. İçerden sert bir ses gelince asila umursamadan dışarıyı izlemeye başladı. Asilanın saçları sertçe çekildi. Asilanın saçlarını çeken babasıydı. "Niye bağıramıyon?!" Diye alayla sordu babası asila sadece izledi. Alphan tam eve doğru yol alacakken asilanın babası içeri gitti.

Asila baktı içeriye babası dışarı çıkmıştı. Asila eline günlüğünü aldı ve yazmaya başladı ama ağlayarak Alphan dişlerini öyle sıkıyordu ki neredeyse kırılacaktı. Asilanın elinden günlüğü düştü asila aşağıya baktı kimse varmı diye yoktu.

Alphan bunu fırsat bilip günlüğü montunun içine koyup uzaklaştı...