Bi kaç saat ders çalıştıktan sonra testlerimi kalemlerimi kaldırıp yatağın altına koydum babam görseydi kesinlikle çöpe atardı ve bırak çalışmayı evden bile çıkamazdım bu yüzden kesinlikle bunları babam görmemeliydi. Pencereden dışarıya baktığımda hava çoktan kararmıştı babam eve gelmeden akşam yemeğini hazırlayıp uyuyacaktım yarın iş günümdü o yüzden hemen odadan çıkıp mutfağa gittigimde yemek hazırlamaya başladım.

2 Saat sonra

yemek hazır olmuştu hemen sofrayı kurup odama geçtim kapıyı kilitleyip dolaba doğru yürüyüp içinden bi eşofman alıp giyindin ve yatağa uzandım. Tavana bakmaya başladığımda yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı.

Ceylan'ın ağzından

herşeyi biliyordum bu ailenin kızı olmadığımı ahmet kara'nın kızı olduğumu. Babam bu aile'yle düşman olduğu için bizi küçükken karıştırmışlar. O kız o evde şiddet görürken ben burada el bebek gül bebek büyümüştüm. Buna rağmen arslan ailesine her zaman nefret kusmuştum ama yinede helin olacak annem ve miran olacak babam oğullarına karşı hep beni savunmuşlardı onlara çektirdiğim onca şeye rağmen hala beni savunuyorlardı. Telefonum titrediğinde telefonu alıp baktığımda babam arıyordu hemen telefonu açtım.

Ahmet: napıyorsun güzel kızım

Ceylan: oturuyorum babacım sen

Ahmet: işlerimi hallettim yarın sonunda oyunumuz bitiyor nasıl hissediyorsun

Ceylan: evet babacım yüz hallerini göreceğim için sabırsızlanıyorum

Ahmet: bende

Ceylan: babacım benim simdi kapatmam lazım sonra konuşuruz

Dedikten sonra telefonu kapatmıştım bugün gece kkulübüne gidecektim. Gerçi her akşam gidiyordum ama bu sefer ki başkaydı düşünmeyi bırakıp dolabımın önüne geldigimde içine göz gezdirmeye başladım gözüme bişey çarptığında elime aldım. Çok güzel siyah uzerime yapışan mini bir elbiseydi makyaj masama geçtiğimde gözlerimi öne çıkartacak siyah bi makyaj yapmıştım. son kez aynadan kendime bakıp odadan çıktım. Merdivenlere yönelecekken kolumu biri tuttubaktığımda miran olacak adamdı tam ona kolumu bırakmasını söyleyecekken o konuşmaya başladı

Miran: nereye gidiyorsun gecenin bu saatinde

Ceylan: sanane istediğim yere giderim

Miran: yine gece kulübüne gidiyorsun değil mi

Ceylan: evet

Miran: tamam yarın erken gel hastaneye gideceğiz

Dedi ve arkasını dönüp odasına gitti. bende yoluma devam edip merdivenleri inmeye başladım merdivenleri indiğim gibi konağın kapısından dışarı çıkıp gece kulübüne doğru yürümeye başladım.

Sare'nin Ağzından

sabah alarmın sesiyle kalktım. Odamı toplayıp odadan çıktım çıktığım gibi yüzüme tokat yemem bir olmuştu daha bu tokadı atlatamadan diğer yanağıma'da bir tokat yemem bir olmuştu daha sonra saç diplerime asıldı ve kendine doğru çekti nefesini kulağımın yanında hissettiğimde konuşmaya başladı

Ahmet: sonunda senden kurtuluyorum hazırlangel hasteneye gideceğiz

Sare: neden gidiyoruz ki

Dediğimde yüzünde bir sırıtış oluştuve konuşmaya başladı

Ahmet: neden olacak ahmak doğduğun gün hastanede karıştırılmışın

Dedi ve arkasını dönüp salona gitti hemen odama girip kapıyı kitledim ve yere diz çöküp ağlamaya başladım ne yani benim yaşadığım o kadar şey sırf bebekler karıştırıldı diye mi oldu. Daha fazla onu kızdırmadan ustume bi gomlek giyip altıma geniş bir pantolon alıp giyindim odadan çıkıp salona giittim. Salona girdiğimde babam baktığımda mutlu görünüyordu tabi mutlu olurdu sonuçta gerçek kızını bulmuştu peki ben neden mutlu olmamıştım gerçek ailemi bulmuştum ama mutlu değildim peki onlarla yaşarsam mutlu olabilir miydim ? Bunu bilmiyordum zamana bağlıydı belkide onlara alışamazdım. Düşüncelerimden çıkmama babamın sesi yardımcı oldu.

Ahmet: sonunda senden kurtulup gerçek kızıma kavuşuyorum.

Dedi ve arkasını dönüp evin kapısından çıktı bende onu takip ettiğimde dışarıda daha önce hiç görmediğim bi araba vardı babam arabaya doğru bindi bende ön koltuğa oturduğumda araba hareket etti.

15 dakika sonra hastaneye gelmiştik hasteneye girdiğimizde babam danışmaya doğru yürüdü. Danışmanın önüne geldiğimizde konuşmaya başladı.

Ahmet: merhaba biz DNA testi için gelmiştik

Danışma: hoşgeldiniz 3.kat sağdan 2.oda

Dediğinde asansöre doğru yürümeye başladık asansöre bindikten sonra kata basıp beklemeye başladık asansöre durduğunda indik odanın önüne geldiğimizde kolumu tuttu ve konuşmaya başladı

Ahmet: sakın içerde konuşma ve yanımdan ayrılma

Başımı salladığımda odanın kapısını çaldı içerden gel sesi geldiginde içeri girdik etrafı incelerken sağ tarafta oturan 4 kişi vardı. Kızın yüzü badana boyası vardı sanki yanındaki adamla kadına baktığımda yanında bi çocuk vardı büyük ihtimalle kardeşim veya abimdi çünkü çocuk benim erkek versiyonum gibi bir şeydi.

evet arkadaşlar bölüm geldi lutfen oy ve yorum yapar mısınız ? Yorumlara kitap hakkındaki düşüncelerinizi yazarsanız çok mutlu olurum