Linda'dan~

Kulaklarım uğulduyor,başım dönüyordu.Sanki göz kapaklarımın üzerinde tonlarca ağırlıkta yükler vardı.Vücutum ağrıyordu.Zorlanarakta olsa gözlerimi kısık olacak şekilde aralayabildim.Toz,pislik içinde bir odadaydım.Bir sandalyeye bağlı şekilde duruyordum.Odada hiç birşey yoktu.Kapkaranlıklı.Ben karanlıktan çok korkardım.Karanlığı daha yeni idrak ediyordum.Yerimde oldukça küçüldüm.Gözlerim büyümüş bir şekilde etrafı tararken karanlığın en içinden bir ses yükseldi.

"Uyanmışsın."Mekanik bir sesi vardı bu yüzden ses tonu anlaşılmıyordu.Bu beni daha da korkuttu.Adım sesi duyuyordum ancak o kadar zifiri bir karanlık vardı ki gözlerim hiç birini seçemiyordu.Adım sesleri durduğunda artık korkudan titriyordum.Omuzuma değen el kocaman bir çığlık atmama sebebiyet verirken bu karşımdaki kişiye zevk veriyormuş gibi gür ama mekanik bir kahkaha duyuldu.Odada eşya olmadığından dolayı ses aynı zamanda yankılanıyordu ve bu geçmişim yüzünden ortaya çıkan travmamı iyice tetikliyordu.Omuzumdaki el çekildi.

"Seninle tanışmamıştık değil mi?"Korkudan dolan gözlerim bana hiç yardımcı olmuyordu.

"Ama ben seni çok yakından tanıyorum Linda Korkmaz,yoksa Sevgili mi demeliyim?"Eski ailemdeki soyadımı nereden biliyordu?

"Tahmin edemeyeceğin kadar çok şey biliyorum.Örnek vermemi ister misin?"Kafamı o karanlığa rağmen hızla iki yana salladım ancak bu onu eğlendirmişti.Keyifli sesiyle:

"Mesala Rüzgar abinin senin hakkında söylediklerini bilmek isteyeceğini düşündüm."dediğinde karşımda bir projeksiyon sayesinde karanlık odanın duvarına yansıyan bir video vardı.Videoda bir bankda oturmuş Rüzgar ve arkadaşı olduklarını düşündüğüm bir kaç oğlan,bir kız vardı.Kız hemen Rüzgar'ın yanındaydı.Mekanik sesli adam:

"Hazır mısın bakalım biricik abinin senin hakkındaki itiraflarını duymaya?"dediğinde video başlamıştı.Rüzgar ve yanındakiler gülüştüklerinde hemen yanında oturan siyah saçlı kız ona doğru dönüp:

"Ne yaptın şu kızı?"diye sorduğunda Rüzgar hızla kıza doğru dönüp azarlar bir tonda konuşuyordu.

"O değersiz şeyden bahsedip tadımı kaçırma"Benden sanki değersiz bir eşyaymışım gibi bahsediyorlardı.Korkum yüzünden dolu olan gözlerimden bu sözlerin sonunda yaşlar gelmeye başlamıştı.Ardından siyah saçlı kız Rüzgar'ın koluna girerek:

"Evet ama aranız nasıl onu merak ediyorum işte,ne olur söylesen?" dediğinde sevimli sandığı gözlerle ona bakıyordu.Sorduğu soruya karşı Rüzgar derin bir nefe aldı ve:

"Bak o değersiz şey hakkında konuşmak istemiyorum.Ondan nefret ediyorum.İğrenç bir şey.Evdekileri etkisine almış ama beni asla alamayacak.Ondan o kadar nefret ediyorumki,"dedi ardından yerdeki sigara izmaritini kafasıyla gösterdi.

"O izmarit bile daha değerli.Ölmesini istiyorum.Eğer bir seçeneğim olsa onu öldürmeyi dilerdim."Video bitti.Artık hıçkırarak ağlıyordum.Nefes almam zorlaşıyordu.Karanlık bir odanın içinde tanımadığım bir adamla birlikteydim üstelik öz abimin benim hakkında söylediği o cümleler bünyeme fazla geliyordu.Ölmemi istiyordu.Benim ona hiç bir zararım olmamasına rağmen ölmemi istiyordu.O çok kötüydü.İnsanlar çok kötüydü.Herkes çok kötüydü.Tit tir titrediğim sandalyede hıçkırarak ağlıyordum.

"Şu haline bir bak,seni yıkmak sandığımdan daha kolay oldu."Kulaklarım uğulduyordu.Gözlerim kararıyordu.Bir anda gözümün önüne flaş tutulmaya başlamıştı.Beni video kaydına alıyordu.Daha fazla titremeye başlamıştım.Çok karanlıktı.Gözlerim tamamıyla kararmadan hemen önce duyduğum son şey mekanik bir kahkahaydı.

Yazardan~

Karan ve Banu oldukça hızlı bir şekilde eve varmaya çalışıyordu ancak uzun bir yolculuk süreleri vardı.Karan ise boş durmamış bütün şehire haber salmıştı.Bakılmadık yer kalmamıştı ancak yinede kızlarını bulamamışlardı.Pes etmiyordu tıpkı Berkay gibi.Her yeri altına üstüne getirmiş,avucunun içi gibi bildiği bu yollarda onu karış karış aramış ama bulamamıştı.Tüm bunların sebebi ise o adamdı.Linda'yı kaçıran kişi.O istemediği sürece kimse yerlerini bulamazdı.Ya da o böyle sanıyordu.Tüm bunlar olurken olaylardan haberi olmayan tek kişi Poyraz'dı.Kız kardeşi eve geldiğinde ona süpriz yapmak için bütün gün dışarıdaydı.Telefonu ise kapalıydı çünkü bu onun için özel bir olaydı ve rahatsız edilmek istemiyordu.Son alması gereken şeyi de sepetine atınca şöyle bir göz gezdirdi.Kız kardeşi için her şeyi almıştı.Atıştırmalıktan,renkli kalemlere,kitaplardan kar kürelerine kadar her şey, en ince ayrıntısa kadar düşünüp planlamıştı.Kendince bu duruma tebessüm edip kasaya doğru alışveriş arabasını sürdü.Ödeme işlemlerinin ardından poşetleri arabadaki yüzlerce poşetin arasına eklediğinde artık eve dönmeye hazırdı.Cebindeki telefonu çıkarıp açtığında ekranına düşen bildirimler kaşlarını çatmasına sebep olmuştu.Kendisini arayanlardan biri olan Kıvanç'ı aradığında telefon ikinci çalışında açılmıştı.Kıvanç'ın telaşlı sesi duyuldu telefondan.

"Nerdesin sen?!"Poyraz bir şey olduğunu anlamıştı.

"Ne oldu?"Dedi sakin olmaya çalışarak çünkü kardeşleri sadece kötü bir şey olduğunda saygılarını bozardı ve ailesinden birine bir şey olma ihtimali onu mahvediyordu.Kıvanç başka seçeneği olmadığını anlayınca hızla:

"Linda yok!Saatlerdir arıyoruz ama hiç bir yerde yok!"dediğinde Poyraz'dan tek bir kelime duyuldu.

"Kapat."Ardından hızla tanıdığı tanımadığı bütün polis,FBI,zamanında ajanlık yapmış kişilere,hackerlara haber yollamıştı.Kız kardeşinin yeri en fazla otuz dakikaya elindeydi.Ne eksik ne fazla.Poyraz yüzünde bir sırıtma ile arabasını hızlıca kendisine ait depoya sürerken telefonuna bir mesaj gelmişti.Bir konum.İşte o zaman gülümsemesi büyüdü.

"İşte şimdi bittin."Yanına bir kaç tane silahınıda aldığında tüm bunlar sadece iki dakika sürmüştü.Arabasına atlayıp konumu açtığında on dakika gösteriyordu.Gazı öyle bir köklediki araba uçarcasına büyük bir hızla dakikaları aştı.Tabii bu sürede bütün ailesinede konumu yollamıştı,onlarda yoldalardı.Her şeyi çok hızlı yapmıştı.O Poyraz Korkmaz'dı söz konusu ailesi olunca gözü kimseyi görmezdi.Konuma ulaştığında etrafı inceleme gereği bile duymadan hızla arabadan aşağı indi eline bir tabanca alırken bir kaç araba durma sesi geldi.Poyraz'ın sırıtması daha da büyüdü.Arabanın içinden çıktığında bütün abi tayfası karşısındaydı.Poyraz hızla önüne dönüp orta boyuttaki eve doğru ilerlerken peşinde diğer Kormaz varisleri vardı.Evin kapısını bir tekme ile kırdığında adam herşeyi anlamıştı evin gizli kapısına doğru koşarken adım seslerini duymuşlardı ancak yetişmezlerdi çünkü adam evin diğer ucundaki gizli kapıdan kaçmıştı.Poyraz'ın sırıtması daha da genişlerken gür sesi ile bağırdı.

"Kaç bakalım nereye kaçacaksan.Yerin bin kat altına da insen seni oradan kendi ellerimle koymuşçasına bulup öldürüreceğim lağam faresi!"O adamla uğraşamazlardı şu an öncelikleri kız kardeşleriydi.Evin içini gezeceklerken bodrumu fark edip hızla oraya inerlerken silahları hala ellerindeydi.Poyraz önlerine çıkan kapıya tekme atıp açtığında gördükleri şey hepsinin oldukları yerde donup kalmasını sağlamıştı.Linda sandalye ile birlikte yere düşmüş deli gibi titreyip ağlıyordu.Oda kap karanlıktı.Tabii bilmiyorlardı,Linda'nın karanlıktan deli gibi korktuğunu.Rüzgar hızla telefonunun flaşını açıp yerde tir tir titreyen kıza tuttuğunda Hıçkırarak ağladığını gördüler.Bu sefer ilk adımı atan kişi Barlas'dı.Hılza kız kardeşinin yanına eğilerek onu çözdüğünde Linda biraz olsun kendine gelmişti.Titremesi ve ağlaması geçmese bile gözüne tutulan flaşı seçtiğinde Barlas onu çözmeyi bitirmişti.Linda flaşı tutan Rüzgarı görünce hızla duvar dibine çöküp dizlerini kendine çekti.Deli gibi korktuğu karanlığa sığındı.Herkes şok olmuşcasına ona bakarken Linda korkuyla sallanmaya,titremeye ve ağlamaya devam ediyordu.Barlas kardeşini böyle gördükçe kalbinin ağrısına dayanamayıp kız kardeşine uzattı kollarını ancak Linda korkuyla iyice duvara sindi.

"Uzak dur benden."Kafasını kaldırıp diğerlerine bakarken sığınacağı kişi herkesi oldukları yere mıhlamıştı.Linda dolu gözlerini Koray'a çevirdi ve çaresiz sesiyle:

"Lütfen beni buradan çıkarır mısın?Beni onlardan korur musun?"dediğinde Koray dolu gözleriyle koşarak kardeşine sarıldı.Linda'da kollarını ona sardığında bir süre sarılı kaldılar ardından Koray kız kardeşini kucağına aldı ve kimseye bakmadan arabaya doğru ilerledi.İkiside arkalarında enkazlar bıraktıklarından habersizdi.Ancak bilmeleri gereken bir şey vardı ki Linda bir daha asla eskisi gibi olamayacaktı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gelmiş geçmiş en olaylı bölümü yazdımmmm. Ehehehhehe. Kızmayın banaaa. Yarını bekleyinnnn.Bi de şey Poyraz çok havalı değil mi yaaa. ğdpejbwmwşwğwp. Tamam tamam gittimmm.

Bölüm hakkında düşünceleriniz⭐🌊

İnstagram:kitapkolik