Evdekilere veda edip Berkay'larla okula duğru yürümeye başlamıştık.Hep beraber yürüyüp sohbet ediyorduk.Okulun kapısına vardığımızda onlara çantamı bırakmak istediğimi söylediğimde Berkay ne kadar gelmek istese de çocuklar ona izin vermemişti.Onların bu haline gülerek arkamı döndüğümde Berkay izin vermedikleri için söyleniyordu.Saat daha erken olduğu için -ki fazla da erken sayılmazdı- bizim okulun öğrencileri geç kalmayı sevdiği için okulda yok denecek kadar az öğrenci vardı.Yüzümdeki gülümseme ile sınıfımızın kapısını açacaktım ki biri bileğimi sıkıca kavrayıp beni kendine çekti.Korkuyla kafamı çevirmeye çalıştığımda bir eli ağzımı diğer eli ise gözlerimi kapatmış beni bir yere sürüklüyordu.Çırpınmalarım sonuç bulmazken sonunda geleceğimiz yere gelmiş olmalıyız ki gözlerim serbest kaldı.Spor salonu gelmiştik ardından sertçe duvara itildiğimde gördüğüm yüz çığlık atmamı sağlıyacakken ağzımı kapatmıştı.Karşımda okulun ilk günü Berkay ile kavga eden çocuk Ateş vardı.Sırtım duvarda,korku dolu gözlerim ondaydı.Eli ise ağzımı sım sıkı kapamıştı.Gözlerinde gördüğüm duygu beni gereken o sırıtıyordu.

"Neden burada olduğunu bilmek istiyorsun değil mi?"Diye sorduğunda hızla kafamı salladım.Gözlerinde bir şeyler saklamaya çalışıyordu.Ama başaramamış gibi hızla benden uzaklaştığında elleri ile yüzünü kapatıyordu.Küfür ediyordu.Ona doğru yaklaşmaya çalıştığımda gözleri doluydu.Ellerini indirirken çaresizce baktı bana.Gizlemeye çalışsa da dudakları titriyordu.O kadar çaresiz bakıyordu ki dayanamadım.Yanına adımlarken sağ gözünden bir yaş akarken:

"Ben kötü biri değilim."diye fısıldadı çaresiz sesiyle.Yanına adımlarken o ağlıyordu.

"Ben gerçekten kötü biri değilim."Kafamı salladım hızla.

"İnanıyorum."Dedim.Gözlerinden akıp giden yaşlar hızlanırken kollarını açtı.

"Biliyorum hiç bir samimiyetimiz yok ayrıca beni sevmemen için çok neden var ama lütfen sarılabilir miyim?"Çok ihtiyacı vardı.Ona sarıldım.Kollarımı sırtımdaki yerini aldığında gerçek bir arkadaş sıcaklığı hissetmiştim.Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum.Kaç zil çaldı bilmiyorum.Sonra neşesini yerine getirmek için yere çömdüm.Önce bana şaşkın şaşkın bakmış sonra yanıma oturmuştu.Yer soğuk olduğu için üzerimize bir battaniye alıp paylaşmıştık.Telefonumdan açtığım şeyi görünce dalga geçmişti.Ama o da izlemeye başlamıştı.Çizgi film devam ederken uykum geldiği için kafamı omuzuna koymuştum.O da aynısını yaptığında bedenimi uykuya bırakmadan önce gördüğüm tek şey onunda gözlerinin kapandığıydı.

                                                                     ~~~~

Ateş'ten~

Yüksek bir kapı çarpma sesi geldiğinde hafif gözlerimi araladım.En son hatırladığım anlar yüzümün gülmesine sebep olmuştu.Linda küçük kız kardeşim gibiydi.Ama bilmediği çok şey vardı.Öğrenmesi gerek şeylerin olduğu gibi.Karşımda öfkeyle soluyan Berkay'ı görünce sesin kaynağı anlaşılmıştı.Endişeli bir şekilde soluma döndüğümde Linda hala omuzumda uyuyor olduğunu görmek tekrar gülümsememe neden olmuştu.Berkay o an yakalarımdan tutp beni kendine çekince Linda'nın kafası yere çarpmasın diye onu itmeye çalıştım.Ama ne kadar kurtulursam kurtulayım geri yakalamıştı.Linda son anda gözlerini açmış ve sıçramıştı.Bizim halimizi görünce hızla ayağa fırlamış ancak bir anda kalktığı için başı dönmüş,sendelemişti.Berkay'ın gözü ise kimseyi görmüyordu.Eskiden böyle değildi.İnsanlar değişirdi.Beni yere fırlatıp yüzümü yumruklamaya başlarken kolumu bile kıpırdatmadı.İstesem gayette karşılık verebilirdim ancak yapmadım.Geçmişimde yer alan birine vurmak içimden gelmedi.Linda korkuyla bizi ayırmaya çalışırken Berkay'ın gözü o kadar kör olmuştu ki nerdeyse Linda'yı ittirecekken sinirlerim tepeme çıkmıştı.Hızla onu yere fırlatıp Linda'dan uzaklaştırırken Öfkeyle ona bakıyordum.

"Ona dokunma.Derdin benimle."Dediğimde gözü daha da dönmüştü.Üzerime doğru gelirken Linda'yı kenara doğru ittim ve:

"Sen karışma."dedim.Berkay durmadı.Yakalarımı tekrar ele geçirirken öfkeyle bağırıyordu.

"Sanane benim sevgilimden lan?!"Linda şoke olmuş bir şekilde bakıyordu.Onun bu yönünü hiç görmemiş olmalıydı.Berkay'a doğru yaklaşırken:

"Berkay neden böyle yapıyorsun?O da benim arkadaşım!"dediğinde sesi sona doğru yükselmişti.Berkay hırsla ona döndüğünde bunu istemedim.O bilmiyordu.Berkay sinirliyken gözü kimseyi görmez,sadece kırıp dökmek isterdi.Bu olmamalıydı.Linda'yı kırmak istemeyeceğinden adım kadar emindim.Tekrar önüne geçtiğimde sinirden köpürüyordu.

"Berkay pişman olacağın şeyler yapma."

"Ne pişman olacağım?!Ben saatlerdir onu arıyorum.O ise burada düşmanımla birlikte omuz omuza uyuyor!"Linda'ya döndü.

"Sen beni aynı şekilde görsen ne hissedersin?"Gözlerindeki sinir çekilmişti ve bu daha da tehlikeliydi.Buz gibi bakıyordu.

"Bende öyle düşünmüştüm Linda."Linda donmuş bir şekilde baktı.Sadece baktı.Bunun Berkay'ı daha da kızdıracağını bilmiyordu.

"Aynısını yapsam sen neler yapardın?!"bütün salon inlerken onun elleri yumruk olmuş ağlamamak için kendini sıkıyordu.

"Başkasının yanında mı olmak istiyorsun?"Dedi Linda.Saklamaya çalışıyordu ama sesi titriyordu.Berkay duygusuzca bakmaya devam etti.Gözlerinde ki alevlenme net bir şekilde görünüyordu.

"O kadar şey söylediğim ve takıldığın nokta bu mu cidden?"Linda berbat haldeydi.Gözleri her şeyi açıklıyordu.

"Beni sevdiğini sanıyordum:"

"Evet öyle.Tabii sende böyle düşündün,bana kıyamaz dedin en büyük düşmanımla buluştun sarılarak uyudunuz ve ben bunu gördüm."Alayla güldü.

"Gayet basit tabii ki.Bende aynısını yapacağım"Linda şok ile bir kaç adım geriledi.Duyduklarına inanamıyordu.Belli bir şekilde ortadaydı.

"Başka birine mi gitmek istiyorsun?"Diye tekrarladı kendini.Sanki bu sorunun cevabı bağzı şeyleri değiştirecek gibi hissediyordum.

"Eh yeter be kadın!"Linda göz yaşları içinde gülümsedi.

"Ayrılalım."Berkay hiç şaşırmadadı hatta alayla gülmeye devam etti.

"İyi ayrılırsan ayrıl.Zaten sürekli bir ayrılma peşindesin."Gözleriyle beni işaret etti.

"Belkide çok uzun zamandır onunla görüşüyordun ve bu yüzden beni sürekli sık boğaz ediyordun."Linda kalakaldı.

"Seni sık boğaz mı ediyorum?"

"Evet!Beni sık boğaz edip duruyorsun!"Linda'ya baktı öfke ile.

"Sen aile sevgisi görmediği için her sevgiye sığınan aciz insanın tekisin!"Linda tek bir kelime bile etmedi.Ama bu kadarı Berkay'a yetmedi.

"Rüzgar'ın seni neden sevmediği çok açık."Linda daha fazla devam etmesin istedi.Koşarak salonu terk etti.

Linda'dan~

Daha bir kaç saat önce gülüyordum.Sevdiğim adam sayesinde.Şimdi ise ağlıyordum.Sevdiğim adam sayesinde.Eşyalarımı orada bıraktığımı umursamadan elimde telefonumla okuldan çıktım.Eve doğru yürürken zaman nasıl geçti anlamadım çünkü düşüncelerimde boğuldum.Berkay'a bir anda ne olduğunu.Neden böyle davrandığını.Tabii bunları düşününce daha çok ağladım.O kadar savunmasız hissediyordum ki.Sarılmak istiyordum.Evin kapısına geldiğimde hıçkırarak ağlıyordum.Kapıyı açan kişi daha çok ağmamamı sağlamıştı.Rüzgar.Bana endişe ile baktı.İçeri girecek halim bile kalmamıştı.Yere düşecekken beni kucağına aldı.Yukarı çıkarken odama gideceğimi düşünürken o beni kendi odasına getirmişti.Beni yavaşça yatağa bıraktığında hemen karşıma oturdu.Ben o kadar çok ağlıyordum ki konuşamıyordum.Daha da endişelenmişti.Beni bir anda kendine çekince ağlamam durdu.Şok olmuştum bügün bilmem kaçıncı kere.Resmen şok üstüne şok yaşamıştım.Biraz sakinleşince Rüzgar hafif şekilde benden ayrıldı.Saçlarımı okşarken daha önce duymadığım kadar nazik bir şekilde:

"Ne oldu sana?"dediğinde gözlerim tekrar dolmuştu.

"Şştt."saçlarımı sevdi.Yüzümü sevdi.Göz yaşlarımı sildi.

"Berkay,"Dediğimde sinirle bir küfür yuvarladı.Sinirle:

"O çocuğu öldüreceğim!"Bana baktı.Bu halde olmam onu çaresiz bırakıyormuş gibiydi.Ardından beni göğsüne yatırarak yatağına uzandı.Ses etmedim uykum gelmişti.Gözlerim kapandı.

Rüzgar Korkmaz'dan~

Göğüsümde çoktan kendini uykuya bırakmış kıza baktım.İğrenç davrandığım o kıza baktım.Şimdi canım olan ama artık aramızda duvarlar olan kıza baktım.Şu ana kadar bir kere bile sarılamadığım kıza baktım.Bana verdiği bütün şansları ellerimde param parça etmiş şimdi ise ondan şans dileniyordum.Bundan sonra aramızda ne olacaktı bilmiyordum.Beni kabul etmesi çok zordu.Eğer beni görmek istemezse görmezdi.Gizlice yanında olurdum.Gizlice korurdum onu.Tabii en çok korumam gereken şeyden ön yargımdan koruyamamıştım.Gözlerim kapanırken kendimi zorlamadım.Kız kardeşim kollarımda uyurken onunla uyuyup uyuyacağım en huzurlu uykuya daldım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Merhabaaaa. Dediğim gibi buyurun bölümümüz. Oldumu bilmiyorum ama umatım beğenmişsinizdir.

Bölüm hakkında düşünceleriniz⭐🌊

İnstagram:kitapkolik948