Aradan 18 yıl sonra...

İlkbaharın ve çiçeklerin güzelliği ile birlikte kafedeki günümüzde çok güzel gidiyordu. Müşteriler memnundu. Ama abimin bir yere baktığını farkettim. Bu kadar odaklanmış nereye bakıyor olabilirdi ki? Nereye baktığını görmek için bende oraya baktım. Takım elbiseli adamlar vardı. "Abi! Abi!" dedim ama o kadar odaklanmıştı ki beni bile duymuyordu. Ben bile en sevdiğim filme bu kadar odaklanamam. "Abi!" diye bir kere daha bağırdım ama bu sefer kolunu dürttüm.

"Heh ne? Ne oldu? Bir yerine bir şey mi oldu?"

"Hayır abi bana ne olacak? Sana 3 kere seslendim ama şu adamlara bakmaktan beni duymadın bile!"

"Boşver, birine benzettim gibi geldi de."

​​​​​​İçeri sigara içen serseri tipli adamlar girdi. Ama burada sigara içmek yasak. Canına mı susamış bunlar? İçeride de çocuklar var üstelik. Dayanamayıp dedim ki "Burada sigara içmek yasak, dışarıda da oturma yerleri var. Orada da oturup içebilirsiniz." Serseriler "Sana mı sorucaz küçük hanım? Kendine fazla güveniyorsun herhalde." diyerek beni omzumdan iki parmağıyla geri itti. Daha da sinirlenip " Defolun burdan! Yoksa hemen polisi arayacağım!" serseriler den biri "Hadi ya?" diyerek üstüme sigarayı attı, canım acımıştı ama belli etmemeye çalıştım ve sonra da yüzüme yaklaştı;

" Sen küçük bir lokmasın o yüzden adımlarına dikkat etsen iyi olur." diyerek tam gidecekken abim onu saçından tutup yere attı.

"Bana bak sen kimin kardeşine bulaştığının farkında mısın?" dedi. Diğer serseriler de hemen abime sataşmaya başladı. Abim diğerlerinde tam alt edecekken, patronun arkasında dikildiğini farketti. Patron;

"Atlas bir müşteriyi ne kadar güzel karşılıyorsun öyle?" dedi.

Diğer adamlarda arkasına bakmadan çıkıp gitti. Patron çok kötü bakıyordu o yüzden hemen araya girdim.

"Patron! Abimin bir suçu yok. İlk adamlar bana saldırdı. Abim o yüzden öyle yaptı, ayrıca kimseyi de yaramaladı."

"Onu kamera kayıtlarından bakacağım Gececim." diyerek yukarı çıktı. Yarım saat sonra patron tekrar aşağı indi.

​"Sen haklısın Gece ilk sana saldırmışlar. Bu yüzden sizi kovmayacağım, saat geç olmuş sizde eve gidin artık." dedi. Bizde abimle toparlandık ve kafeyi kitleyip çıktık.