(Gece'nin anlatımıyla)
Okula gidiyordum ama hâlâ düşünüyordum. Onu bu kadar gericek ya da panik atak geçirtecek ne yapmış olabilirim ki? Sadece rüyamı anlattım. Haaa şimdi anladım! Takım elbiseli adamlardan nefret ediyor. Takım elbiseli adamar deyince panik oldu ve bu yüzden yemeği yiyemeyip hemen dışarı çıkmış olmalı. Onunla konuşurken bir daha takım elbise demeyeceğim. Peki ya evlenirken? Bu adam takım elbiseyi sevmiyorsa evlenirken gelinlik mi giyecek?

Arkamdan bir araba sesi duydum. Hemen oraya döndüm, bu rüyamda bana çarpan arabaya benziyordu. Ve evet yine üstüme geliyordu! Koşarak gittim. Ama hâlâ arkamdan geliyordu. Hâlâ koşarken arabayla önümü kesti ve arabadan indi;

''Gece değil mi?'' dedi.

Amanın bu dünkü Bora abiyi döven adamdı burada ne işi var? Adımı nerden öğrendi? Nefret ediyorum ondan ismimi çok gerici söylediği için;

''Yok gündüzüm ben ! Hadi çekil yolumdan.'' dedim.

Sonra da gittiğim yoldan önümde durarak önümü kesti;

''Sen beni dün şikayet ettin değil mi? Ama o polis bozuntusunu nasıl dövdüğümü gördüm.''

Hah! Birde havalı bir şeymiş gibi söylüyor, kızgınlıktan üstüne yürüyerek;

''İlk olarak o polis bozuntusu değil! 2. Ne o? Beni de mi döveceksin? 3. Adımı nerden biliyorsun?4. SENDEN NEFRET EDİYORUM.'' dedim o da;

''İlk olarak sakin ol akşamcım. 2. Ben kadına el kaldırmam. 3. ''Polis bozuntusu'' söyledi. 4. Ay ben seni çok seviyordum, sen kimsin bilmiyorum bile.'' dedi. Bende dedim ki;

''Her şeye bir cevabıda var beyefendinin, Nasrettin Hoca falan mısın sen?'' güldü ve;

''Nasrettin Hoca mı? Ben küçükken Hansel ve Gratel okuyordum. Ne yazık ailen almadı mı sana?'' dedi.
Aile deyince boğazım düğümlendi. Benim abim dışında hiçbir zaman ailem olmamıştı ki... Beni en hassas noktamdan vurmuştu. Bende onu kenara itip, belli etmemeye çalışsamda ağlayarak okula gittim. Okula gelddiğimde Nisa;
''Aaa! Ağladın mı sen gözlerin şişmiş!'' dedi. Nisa hemen her şeyimi anlayan abimden sonra 2. kişiysi. Abimde hemen her şeyi anlıyor o da. Ama en hassas yerinden kırılan bir camın düzeltilmesi zaman alır. Ondan artık kesinlikle nefret ediyordum! O da keşke bu duyguyu yaşasaydı, ne kadar kötü olduğunu bilmiyor! Abin işteyse ağladığın zaman kimse yanında olmuyor. İki kişi kahvaltı etmenini eğer abin yoksa tek kişi olmaın acısını bilmiyor! Empati kurmayı öğrenirken kulakları sağırdı herhalde.