O olayın üstünden yaklaşık 1 hafta geçmişti. Uras, Araz veya Aziz ile hiç iletişim kurmamıştım.

Okuldan hızlı adımlarla çıktım ve eve yürümeye başladım. Ara sokaklardan geçerken bir grup zorbaya rastladım. Bir bu eksikti gerçekten! Adımlarımı hızlandırdım ama zorbalar beni çoktan takip etmeye başlamıştı. Hızlıca telefonumu çıkardım ve Uras'a konum attım. Altına da ekledim:

"Yardım et, takip ediliyorum."

Gönderdim.Zor durumda kaldığında beni ara dememişmiydi? Yardım etmesi gerekiyordu. Zor durumdaydım. Sonra zorbalardan birinin beni omzumdan sertçe dürtmesi ile telefon elimden uçtu gitti. Şok ile onlara baktığım sırada beni duvara yasladılar. Tişörtümü çıkartmaya çalıştılar. Çığlık atıp kıvranmaya başladım. Taciz mi ediliyordum? Hayır, bu en büyük korkularımdandı. Bu olmamalıydı...

Çocuklar tişörtümü çıkarıp yere fırlattı. Sadece sütyenim kalmıştı. "Güzel bir beden..." dedi uzun olan. Korku ile onlara baktım; "Yapmayın, yalvarırım. Ben birşey yapmadım. Yalvarırım yapmayın." Çocuklar aynı anda kahkaha attılar. Ellerim titremeye, gözlerim dolmaya başladı. Pantalonumu da çıkarmaya çalıştıklarında acı dolu bir feryat yükseldi dudaklarımdan. Ardından gözyaşları ve hıçkırıklar yükseldi. Tam pantalonumun düğmesine yöneldikleri sırada sert bir ses duydum; Uras'ın sesi...

"OROSPU ÇOCUKLARI!" diye haykırdı Uras. Çocuklar donup kaldı. Hızlıca benden geri çekildiklerinde hıçkırıklar içinde yere çöktüm. Uras çocuklara yönelip birine yumruk attı. Hepsi birlikte onun üstüne gitti ama Uras'a işlemezdi bunlar. Uras birine tekme, diğerine tokat, diğerine yumruk, hepsini sırasıyla yere yığmıştı. Titreyerek çöktüğüm yerden ona bakıyordum. Bir yandanda sadece sütyen olan bedenimi gizlemeye çalışıyordum.

Uras yanıma koştu ve sweatshirt'ini çıkarıp bana giydirdi. Hıçkırarak ağlıyordum. "Şşş... geçti. Geçti..." dedi mükemmel ötesi sesi ile. Titrek bir nefes aldım ve ona baktım; "T-taciz edildim Uras..." dedim hıçkırıklarım arasından. Bana nazikçe sarıldı. Parfüm kokusu etrafımı sararken gözlerim istemsizce kapandı. Kafam omzuna yaslandı. Kendimi huzurlu bir uykunun kollarına bıraktım...

♡

Uras kollarında uykuya dalan İrem'e hayranlıkla baktı. Fazla güzeldi, fazla masumdu. Kendisi daha dokunmaya kıyamıyordu. Nasıl insanlar taciz ediyordu onu?

İrem'i yavaşça kucağına aldı. Hissetmedi bile. Çok hafifti. Ayağa kalktı ve yavaş adımlarla ilerlemeye başladı. Yaklaşık 5 dakika kadar yürüdükten sonra evin kapısını çaldı. Aziz kapıyı açınca şaşkın bakışlarla Uras'a ve kucağındaki İrem'e baktı. "Ne oldu ona?" Dedi Aziz şaşkın ifadesini koruyarak. Uras ise cevap vermeden sert yüz ifadesi ile içeri girip İrem'i koltuğa bıraktı. Yanına oturdu ve onu izlemeye başladı.

Araz odaya girdi. Şaşkın ifadesi ile Uras'a baktı; "Ne yapıyorsun?"

Uras "Boşver." diyerek olayı geçiştirdi.

Araz ve Aziz, Uras'ın sert ifadesinden korkup odalarına gittiler. Uras yavaşça İrem'in yanına uzandı. Kollarını İrem'in etrafına doladı ve ona iyice yapıştı. "Bencil değilimdir. Ama sen benimsin, İrem." Dedi anında, İrem'in duymadığını biliyordu. Kokusunu içine çekti önce, sonra saçlarını okşadı, sonra elleri saçlarından yanağına ilerledi. Yanağını okşadı. Biraz yanında durduktan sonra ayağa kalkıp mutfağa gitti yavaş adımlarla.

♡
 

Gözlerimi açtığımda daha önce hiç gelmediğim bir evdeydim. Hızlıca doğrulup kocaman olmuş gözlerim ile etrafı kolaçan ettim. Sonra Uras ile göz göze geldim. Yutkundum, ne ara buraya gelmiştim? Ne olmuştu? Kafam allak bullaktı. "Neredeyim ben?!" Dedim endişeli ve sert bir sesle. Uras ise soruma kısa ve sakin bir cevap verdi: "Benim evimde."

Başımı sallayıp önüme düşen bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Duş almak istiyorum Uras... onlar... bana dokundular." dedim korkuyla. Üzerimde o pislik zorbaların parmak izleri vardı. Öyle kalamazdım. Duş almam gerekiyordu. Uras sözümü ikiletmedi. Bileğimi tutup beni kaldırdı ve banyonun önüne götürdü. Dolaptan bir bornoz çıkarıp uzattı. Gülümseyip bornozu aldım ve teşekkür etmek amaçlı başımı hafif eğip kaldırdım. Banyoya girip kapıyı kilitledim. Üzerimdekileri çıkarttım ve duşa girdim...